ریسک معاملات خارج از بورس

بازار خارج از بورس (OTC Market) چیست و چه معاملاتی در آن انجام می شود؟

بازار خارج از بورس (OTC Market) چیست و چه معاملاتی در آن انجام می شود؟

آیا می دانید OTC Market چیست؟ آیا با روش های سودآوری در این نوع معامله آشنایی دارید؟ آیا می خواهید به زودی در بازار خارج از بورس سرمایه گذاری کنید، اما نمی دانید از کجا شروع کنید؟ این مطلب پاسخی به سوالات شما است.

بازار خارج ریسک معاملات خارج از بورس از بورس (OTC Market) چیست و چه معاملاتی در آن انجام می شود؟

بازار خارج از بورس ( OTC Market )

آیا تمایل دارید در بازار خارج از بورس سرمایه گذاری کنید، اما نمی دانید چگونه می توانید این کار را انجام دهید و یا با ریسک های این بازار آشنا نیستید. اشکالی ندارد، شما می توانید در این مقاله به طور تخصصی با واژه OTC Market آشنایی پیدا کنید و مزایا و معایب آن را بشناسید.

بازار خارج از بورس یا Over The Counter Market که با نام اختصاری ( OTC ) هم دیده می شود، یک بازار غیرمتمرکز است که در آن سهام، کالا، ارز و غیره خرید و فروش می شود. در این بازار دو طرف معامله به طور مستقیم و بدون مبادله مرکز، موسسه یا کارگزاری تجارت می کنند.

بازار خارج از بورس مکان فیزیکی برای انجام مبادلات ندارد و تجارت در آن به صورت الکترونیکی انجام می گیرد. سیستم تجارت بازار خارج از بورس با سیستم بازار مزایده تفاوت دارد.

در بازار خارج از بورس، فروشندگان خود به بیان قیمت ها می پردازند و اینگونه سهام، ارز و دیگر محصولات مالی را خریداری کرده و به فروش می رسانند. تجارت در OTC Market بین دو شرکت کننده بدون اینکه دیگری از قیمت معامله آگاه باشد، انجام می گیرد.

اگر بخواهیم نگاهی کلی به بازار خارج از بورس داشته باشیم، این بازار شفافیت کمتری در حوزه معاملات دارد و مشمول مقررات کمتری است. به این علت ممکن است نقدینگی با حق پاداش همراه باشد.

تجارت در بازار خارج از بورس برای مواردی همانند اوراق قرضه، سهام، ارز، محصولات و کالاها انجام می گیرد. اغلب، اوراق بهاداری که مورد تجارت قرار می گیرند، با کمبود خریدار و فروشنده مواجه می شوند. این امر منجر به کاهش ارزش اوراق بهادار در بازارهای تجاری می شود، البته گاها تفاوت هایی در نتیجه این کنش در بازارهای معاملات رخ می دهد.

همچنین، در این بازار معاملاتی، اگر خریدار تمرکز خود را بر رونق اوراق بهادار و سهام خود بگذارد و آنها را گسترش دهد تا در آینده به فروش برساند، تصمیم خطرناکی گرفته است، زیرا این امر در آینده می تواند منجر به عدم فروش و در نهایت عدم نقدینگی شود.

همانطور که بالاتر ذکر شد، بازار خارج از بورس ریسک زیادی به همراه دارد. می توان گفت، حتی اگر بازار خارج از بورس در زمان های عادی به خوبی عمل کند، ریسک دیگری وجود دارد که تحت عنوان ریسک طرف مقابل شناخته می شود. در این ریسک، یکی از طرفین معامله پیش از اتمام تجارت یا پرداخت های آینده، فعالیت های مورد نیاز تجاری را به درستی انجام نمی دهد که این وضعیت در کنار عدم وجود شفافیت در قرارداد تجاری می تواند فرآیند معامله را با استرس زیادی همراه کند.

وام های اوراق بهادار و معاملاتی همچون CDO و CMO که در بازار خارج از بورس معامله می شوند، با عدم اطمینان از نظر تامین نقدینگی کامل با شرایط عدم حضور خریداران زیاد همراه هستند و این مسئله می تواند منجر به تشدید مشکل نقدینگی و ایجاد بحران اعتباری ملی یا جهانی شود. (1)

ریسک معاملات خارج از بورس

ریسک های اصلی در معاملات خارج از بورس یا ( OTC ) از فقدان اطلاعات قابل اعتماد بین دو طرف معامله و این مسئله که این معاملات در بازارهای کوچک صورت می گیرند، رخ می دهد. همچنین، معاملات خارج از بورس به دلیل اینکه با قیمت کم در آن ها صورت می گیرد، با نام سهام پنی شناخته می شوند که این امر منجر به ایجاد فرصتی وسوسه انگیز برای سرمایه گذاران شده است.

ایجاد این فرصت، منجر گشته است تا خریداران و سرمایه گذاران بتوانند سهام اندکی را با هزینه کمتر خریداری کنند و اگر شرایط وفق مراد این سرمایه گذاران پیش رود، امکان اینکه به مبالغ بسیاری دست پیدا کنند، افزایش می یابد. کمپانی ها و شرکت هایی که در لیست OTC فعال هستند، نسبت به ارائه محصولات خود به صورت نامحدود تبلیغ می کنند. گرچه به دلیل اطلاعات بسیار کمی که در دسترس است، تعیین اینکه کدام شرکت ها برای سرمایه گذاری مناسب هستند، امری مشکل است.

شرکت ها و موسساتی که در بازار خارج از بورس معامله می کنند، موظف نیستند اطلاعات زیادی درباره شرایط همکاری خود، سود سهام و غیره ارائه دهند، در حالی که شرکت های عادی بورس، موظفند اطلاعات زیادی درباره فعالیت های فعلی و آتی خود ارائه کنند؛ این مسئله باعث کاهش اطلاعات در دسترس سرمایه گذار شده است. این می تواند برای سرمایه گذاری که تمایل به سرمایه گذاری در بازار معاملات خارج از بورس دارد، تاحدی خطرناک باشد.

از دیگر ریسک های معاملات انجام شده در بازار خارج از بورس می توان به انجام معاملات کوچک در آن اشاره کرد که در صورت عدم عملکرد درست و مناسب سرمایه گذار، دستیابی به سود معاملات دشوار است. تصور کنید، سهامی را با ارزش 500 هزار تومان معامله می کنید، اما با افزایش قیمت پیشنهادی فروش، همان سهام را باید با ارزش یک میلیون تومان معامله کنید.

در واقع برای خرید یک سهم جدید، سرمایه گذار باید مبلغی دوبرابر پرداخت کند. همانطور که در مثال مشاهده کرده اید، ارزش سهام 50% کاهش پیدا می کند که این شرایط به ضرر سرمایه گذار است. این ریسک، ریسکی دیگر در معاملات خارج از بورس است که احتمال اینکه سرمایه گذاران با آن مواجه شوند، کم نیست. البته باید ذکر کرد، با وجود ریسک هایی که در بازار معاملات خارج از بورس وجود دارد، باز هم امکان دستیابی به سود و افزایش ثروت در این شیوه سرمایه گذاری وجود دارد. (2)

مزایا و معایب استفاده از معاملات بازار خارج از بورس

بازار خارج از بورس یا OTC Market ، به نوعی از تجارت که خارج از مبادلات رسمی و بدون مدیریت هیچ گونه موسسه و شرکتی رخ می دهد، اطلاق می شود. در واقع در بازار خارج از بورس، فروشندگان به عنوان اصلی ترین مهره های این معاملات عمل می کنند، به این صورت که آن ها با ذکر قیمت های مدنظر خود می توانند تغییرات اساسی ایجاد کنند، که به برخی از آن ها در پاراگراف فوق اشاره کرده ایم.

در بازار معاملات خارج از بورس، فروشندگان به عنوان بازاریان فعالیت می کنند، بدین صورت که آن ها با بیان قیمت مدنظر خود می توانند محصولی را خریداری کرده و یا به فروش برسانند. انواع مختلف سهام، اوراق قرضه، محصولات و غیره در این بازار قابل خرید و فروش است، اما سرمایه گذار نیاز مبرمی به بررسی اطلاعات روز دارد تا بدین صورت، بتواند تصمیمی را که ریسک زیادی برای او به همراه نمی آورد، اجرا نماید. به همین منظور تصمیم گرفتیم، علاوه بر ریسک بازار خارج از بورس به مزایا و معایب این بازار هم نگاهی داشته باشیم. (3)

• یکی از مزایایی که بازار معاملات خارج از بورس فراهم می کند، ایجاد بستر معاملاتی برای شرکت های کوچک با نقدینگی کم است. شرکت های کوچک به علت آن که در لیست استاندارد بورس قرار ندارند، واجد شرایط لازم برای سرمایه گذاری های بزرگ هستند که این وضعیت به نفع آن ها است.

• انجام معاملات خارج از بازار بورس یک روش معاملاتی مقرون به صرفه و اقتصادی برای شرکت ها است.

• خانواده سرمایه گذاران و شرکت هایی که به انجام معاملات به این روش می پردازند، به نگرانی کمتری دچار می شوند و علت آن هم عمومی بودن این معاملات است.

• فروشندگانی که در بازار خارج از بورس فعالیت دارند، می توانند در عرضه اولیه و ثانویه سهام، متناسب با بودجه و استراتژی خود فعالیت کنند.

• معاملاتی که در بازار خارج از بورس صورت می گیرند، به سرمایه گذاران آزادی بیشتری برای انتخاب معاملاتشان همچون شرکت در بازارهای اولیه و ثانویه می دهند.

• سیستم معاملات OTC یک سیستم تجاری شفاف و بدون مشکل در مورد تحویل های بد یا کوتاه است.

• از آنجایی که ارتباط نزدیکی بین دو گروه سرمایه گذار و فروشنده یا تولیدکننده و مشتری وجود دارد، اطلاعات موجود بازار به صورت مستقیم و در زمان کمتری بین گروه های سرمایه گذار و خریدار در جریان است.

• تجارت بازار خارج از بورس یک تمرین قاعده مند و منظم در بازار انرژی است.

• بازار خارج از بورس تفاوت هایی با مبادلات معمول دارد، زیرا بدون تمرکز است و تمرکز آن در یک نقطه جمع نمی شود. معاملات بازار OTC به صورت الکترونیکی و مستقیم بین دو طرف معامله صورت می گیرد.

• برای دو گروه سرمایه گذاران و شرکت ها، بازارهای خارج از بورس کارایی بیشتری در مقایسه با بازارهای متداول بورس دارند.

• معماری بازار خارج از بورس توضیحی درباره اینکه چرا اوراق بهادار سازماندهی شده با مشکلاتی همچون بحران اقتصادی رو به رو می شوند، ارائه می کند.

• دو گروه سرمایه گذار و فروشنده به راحتی می توانند بدون بهره بردن از هیچگونه کلاس، کتاب یا دوره معینی، به انجام معاملات بزرگ سهام اقدام کنند.

• علت اصلی ریسک های موجود در بازار معاملات خارج از بورس یا ( OTC ) ناشی از فقدان اطلاعات قابل اعتماد است. در واقع، عدم وجود اطلاعاتی درباره نوع مبادلات، افزایش اعتبار، ریسک پذیری معادلات و غیره منجر به افزایش ریسک های اساسی OTC می شوند.

• ماهیت دقیق ریسک و دامنه برای تنظیم کننده ها ناشناخته است و این عدم شناخت، باعث افزایش ریسک سیستماتیک در این بازار می شود.

• عدم وجود شفافیت در بازار خارج از بورس، به دلیل عدم وجود پارامترهای واضح و دقیق و دستکاری در معاملات بازار سهام رخ می دهد که این گزینه، ریسک خرید و فروش در بازارهای OTC را افزایش می دهد.

• ریسک بزرگ دیگری که در معاملات خارج از بورس وجود دارد، این است که امکان خرید و فروش پرسود در این بازار بی ثبات است و این امر می تواند منجر به ایجاد خسارت شود.

• از آنجایی که بازار OTC به عنوان جزیی از مولفه های اصلی تجارت مالی در عرصه جهانی شناخته می شوند، به همین منظور مشتقات OTC تأثیر برجسته ای بر اقتصاد دارند. هرچه، تعداد محدودیت ها و مقررات کمتر باشد و انعطاف پذیری بیشتری برای شرکت کنندگان در بازار فراهم شود، می توان قراردادهای مشتق بیشتری تنظیم کرد که منجر به افزایش ریسک بازار می شود. (3)

نتیجه گیری و جمع بندی

حالا که با اصطلاح بازار خارج از بورس یا OTC آشنایی پیدا کرده اید و متوجه تاثیرات آن را بر اقتصاد و سرمایه گذاری شده اید و می دانید، OTC Market با چه ریسک هایی ریسک معاملات خارج از بورس همراه است، بهتر می توانید درباره سرمایه گذاری در این بازار معاملاتی تصمیم گیری کنید. البته، شما می توانید با افزایش اطلاعات تخصصی خود در حوزه OTC ، در این بازار سرمایه گذاری هایی انجام دهید که منجر به دریافت سود بسیار شود.

بازار خارج از بورس (OTC)

بازار خارج از بورس یا Over The Counter market، بازاری غیرمتمرکز است که در آن فعالان بازار سهام، کالاها، ارزها یا سایر ابزارها را مستقیماً بین دو طرف و بدون صرافی یا کارگزار مرکزی معامله می‌کنند. بازارهای فرابورس مکان فیزیکی ندارند و تجارت به صورت الکترونیکی انجام می‌شود، این بسیار متفاوت از سیستم بازار حراج است. به دلیل مقررات سخت، برقراری برخی الزامات دشوار در پذیرش و عدم توانایی برآوردن سلایق تمامی سرمایه‌گذاران از سوی بورس، بازارهای خارج از بورس با استقبال روز افزونی از جانب سرمایه‌گذاران و بنگاه‌های اقتصادی و مالی رو به رو شدند.

گسترش فرهنگ سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار، تنوع ابزارهای مالی و تعدد خدمات‌دهندگان بازار، نیاز به بازارهایی با تنوع و انعطاف‌پذیری بیشتر را در بازار خارج از بورس نمایان می‌کند. در کنار بازارهای نظام یافته همانند بورس، بازار خارج از بورس نقش به سزایی در تسهیل مبادلات اوراق بهادار و جذب سرمایه دارد. امکانات الکترونیکی، انجام این معاملات را در هر ساعتی از شبانه روز میسر ساخته است؛ به دلیل فقدان ضوابط محدودکننده در این بازار، شرکت‎ها و موسساتی که بر عرضه اوراق بهادار خود مبادرت می‌ورزند، بسیار بیشتر از بازار بورس است. معاملات بازار خارج از بورس با ریسک زیادی همراه است؛ البته افراد از این ریسک زیاد استقبال می‌کنند، زیرا در قبال آن سود احتمالی زیادی نیز وجود خواهد داشت.

در دنیا سه نوع بازار خارج از بورس وجود دارد:

بازار معاملاتی سنتی: در این بازار معامله‌گران قیمت‌های خود را پیشنهاد می‌دهند و قیمت قابل اجرا از طریق تلفن و یا سایت‌های اینترنتی اعلام می‌گردد. این‌گونه معاملات، معامله دو طرفه نامیده می‌شود، چرا که دو طرف معامله از قیمتی که در یک مقطع زمانی توسط تلفن ارائه می‌شود، مطلع می‌گردند.

بازار معاملاتی الکترونیکی: این بازار از استاندارد کمتری برخوردار می‌باشد و فاقد قرارداد از پیش تعیین شده و معاملات مشتقه شفاف است.

بازار معاملاتی بهینه: بازار این‌گونه معاملات ترکیبی از دو بازار سنتی و الکتریکی است و معامله‌گران براساس آن‌ها به معاملات الکترونیکی می‌پردازند. معامله‌گران قیمت خرید و فروش خود را به اطلاع سرمایه‌گذاران بازار می‌رسانند. معامله‌گر در این معامله به عنوان طرف معامله در هر قرارداد عمل می‌کند و نصف ریسک اعتباری (نوسانات منفی در قیمت) در بازار را متحمل می‌شود.

تفاوت‌های بورس و فرابورس

تفاوت بین بازار بورس و فرابورس بسیار مشهود است :

1) بورس یک نهاد یا سازمان معاملاتی است که بستری را برای خرید و فروش اوراق بهادار شرکت‌های تجاری فراهم می‌کند. فرابورس یک بازار معاملاتی غیر متمرکز محسوب می‌شود که معامله‌گران در آن از طریق شبکه‌های ارتباطی مختلف نظیر اینترنت و تلفن با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.

2) قیمت اوراق بهادار در بازار فرابورس توسط معامله‌گران تعیین می‌شود، اما قیمت اوراق بهادار در بورس از طریق نیروی عرضه و تقاضا تعیین می‌شود.

3) شرکت‌های کوچک که نمی‌توانند الزامات ورود به بورس را برآورده کنند، معمولاً دارایی خود را وارد بازار فرابورس می‌کنند. اما کمپانی‌های تجاری بزرگ برای خرید و فروش سهام خود، از طریق بورس اقدام می‌کنند.

4) بورس دارای یک مکان فیزیکی است و معاملات در آن بر اساس روش مناقصه‌ای انجام می‌پذیرد؛ فرابورس عموماً مبتنی بر تماس‌های تلفنی و اینترنت اداره می‌شود.

5) ساعت کاری در بورس مشخص است، در صورتی که امکان معامله در بازار فرابورس در هر زمانی امکان‌پذیر است.

6) شفافیت مالی سهام شرکت در بازار بورس بیشتر از فرابورس است.

7) در بازار بورس فقط آن اوراق بهاداری که از نظر کیفیت و کمیت در حد استاندارد قرار دارند، معامله خواهند شد، اما قراردادهای معاملاتی در فرابورس بر اساس الزامات مورد نیاز معامله‌گران تنظیم می‌شوند.

مزایا و معایب استفاده از معاملات بازار خارج از بورس

- شرکت‌های کوچک به علت آن که در لیست استاندارد بورس قرار ندارند، شرایط لازم برای سرمایه‌گذاری‌های بزرگ را ندارند. یکی از مزایایی که بازار معاملات خارج از بورس ایجاد می‌کند، فراهم کردن بستر معاملاتی برای این شرکت‎های کوچک با نقدینگی کم است.
- روش معاملاتی مقرون به صرفه و اقتصادی، از جمله عواملی است که شرکت‌ها را به انجام معاملات در این بازار علاقه‌مند می‌کند.
- عمومی بودن این معاملات، باعث نگرانی کمتر سرمایه‌گذاران می‌شود.
- فروشندگان متناسب با بودجه و استراتژی خود، می‌توانند در عرضه اولیه و ثانویه سهام، فعالیت کنند.
- معاملات در این نوع بازارها، به سرمایه‌گذاران آزادی بیشتری برای انتخاب معاملات، مانند شرکت در بازارهای اولیه و ثانویه می‌دهند.
- سیستم معاملات OTC یک سیستم تجاری شفاف و بدون مشکل می‌باشد.
- ارتباط نزدیک بین دو گروه سرمایه‌گذار و فروشنده وجود دارد، به این صورت که اطلاعات موجود در بازار به صورت مستقیم و در زمان کمتری بین گروه در جریان است.
- بازار خارج از بورس بدون تمرکز است و نمی‌توان تمرکز آن را در یک نقطه دید. معاملات بازار OTC به صورت الکترونیکی و مستقیم بین دو طرف معامله صورت می‌گیرد.
- برای سرمایه‌گذاران و شرکت‌ها، بازارهای خارج از بورس کارایی بیشتری در مقایسه با بازارهای متداول بورس دارند.
- سرمایه‌گذار و فروشنده به راحتی می‌توانند در معاملات بزرگ شرکت کنند و نیاز به گذراندن دوره آموزشی یا کتاب و غیره ندارند.

ضرورت تشکیل بازارهای خارج از بورس

دلایل زیادی برای ضرورت تشکیل بازارهای خارج از بورس وجود دارد:

1) بازار خارج از بورس به صورت گسترده در سایر کشورها انجام می‌شود و ظرف مناسبی برای به‌کارگیری ابزارهای مالی است، ولی در ایران این امکانات به خوبی موجود نیست.
2) تشکیل این بازارها برای توسعه بازار مالی و رشد اقتصادی لازم است.
3) امکان معامله سایر اوراق ‌بهادار و انعطاف‌پذیری هزینه معاملات در بازارهای خارج از بورس در مقایسه با بورس وجود دارد.
4) مقررات سخت و دست و پاگیر، برقراری الزامات پذیرشی دشوار از سوی بورس‌ و انعطاف‌پذیری بازار خارج از بورس در این زمینه‌، محبوبیت بیشتری را برای این بازار به ارمغان داشته است.
5) عدم انعطاف‌پذیری بورس در برآورده نمودن تمامی نیازها و سلایق سرمایه‌گذاران وجود دارد.
6) لزوم سامان‌دهی و نظارت بازارهای خارج از بورس که به صورت غیررسمی و غیرمتمرکز فعالیت می‌کنند.
7) بحران سرمایه‌گذاری در بازار اولیه کاهش می‌یابد.
8) روند ایجاد زیرساخت‌های لازم برای دستیابی به بازارهای الکترونیکی تسریع می‌یابد.
9) ضرورت جذب سرمایه‌های سرگردان به سرمایه‌گذاری، کاهش تورم، اصلاح ساختار اقتصادی و غیره از دیگر دلایل تشکیل این بازارهاست.

بازارهای خارج از بورس (OTC)

بازارهای خارج از بورس یا همان فرابورس (OTC) مکان فیزیکی ندارند. در عوض ، تجارت به صورت الکترونیکی انجام می شود. این بسیار متفاوت از سیستم بازار حراج است.

بازار خارج ازبورس (OTC) چیست؟

بازار خارج از بورس ، معاملات سهام و اوراق قرضه که در بورس اوراق بهادار انجام نمی شود. این مورد در ایالات متحده بسیار مهم است ، جایی که الزامات ذکر شده سهام در بورس کاملاً سخت است. این بازار اغلب “بازار خارج از هیئت مدیره” و گاهی “بازار بدون لیست” نامیده می شود ، اگرچه اصطلاح اخیر گمراه کننده است زیرا برخی از اوراق بهادار که به این ترتیب معامله می شوند در بورس لیست می شوند.

بازار خارج از بورس (OTC) (Over-the-Counter Market) بازاری غیرمتمرکز است که در آن فعالان بازار سهام ، کالاها ، ارزها یا سایر ابزارها را مستقیماً بین دو طرف و بدون صرافی یا کارگزار مرکزی معامله می کنند. بازارهای خارج از بورس یا همان فرابورس مکان فیزیکی ندارند. در عوض ، تجارت به صورت الکترونیکی انجام می شود. این بسیار متفاوت از سیستم بازار حراج است.

در یک بازار فرابورس ، نمایندگی ها با ذکر قیمت هایی که در آن اوراق بهادار ، ارز یا سایر محصولات مالی را خریداری و می فروشند ، به عنوان سازنده بازار عمل می کنند. یک معامله می تواند بین دو شرکت کننده در یک بازار فرابورس انجام شود بدون اینکه دیگران از قیمت انجام شده در معامله مطلع باشند.

به طور کلی ، بازارهای فرابورس (خار ج از بورس) به طور معمول شفافیت کمتری نسبت به مبادلات دارند و همچنین مقررات کمتری نیز دارند. به همین دلیل ، نقدینگی در بازار فرابورس ممکن است به محدودیت بر بخورد.

بسیاری از اوراق بهادار فرابورس شامل سهام منتشر شده توسط شرکت های کوچک است که صلاحیت درج در بورس های اصلی را ندارند زیرا آنها سهام کافی را معامله نمی کنند یا سهام آنها بالاتر از حداقل قیمت نمی فروشد اغلب به عنوان سهام پنی یاد می شود .

علاوه بر سهام و اوراق قرضه ، سرمایه گذاری هایی که خارج از بورس انجام می شود اغلب شامل موارد زیر است:

۱- مشتقات ، قراردادهای خصوصی بین دو طرف ، که معمولاً توسط یک کارگزار تنظیم می شود. اینها می توانند گزینه ها ، حملات ، معاملات آتی یا سایر توافق نامه هایی باشند که ارزش آنها بر اساس دارایی های اساسی مانند سهام است.

۲- رسیدهای سپرده گذاری که گاهی اوقات ADS نامیده می شود یا گواهی های بانکی که نشان دهنده تعداد مشخصی از سهام یک سهام خارجی است.

۳- ارزهای خارجی. که به معاملات فارکس نامیده می شود.

عمده بازارهای فرابورس کدامند؟

دو شبکه اصلی بدون نسخه (OTC) وجود دارد:

۱-گروه OTC Markets

۲-تابلوی اعلانات بدون نسخه (OTCBB)

که شما به عنوان یک سرمایه گذار بسته به کارگزار خود به هر دو یا یکی از دو بازار دسترسی دارید.

اوراق بهادار با پشتوانه رهنی و سایر مشتقات آن مانند CDO و CMO که صرفاً در بازارهای خارج از بورس خرید و فروش می شدند ، به دلیل عدم قطعیت کامل نقدینگی در غیاب خریداران ، نمی توانند قیمت قابل اعتمادی داشته باشند. این امر منجر به افزایش تعداد دلالان از عملکرد خود در بازار میشود ، که این مسئله مشکل نقدینگی را تشدید کرده و باعث ایجاد بحران اعتبار جهانی می شود. از جمله اقدامات نظارتی که پس از بحران برای حل این مسئله انجام شد ، استفاده از اتاق های تصفیه برای پردازش پس از تجارت معاملات فرابورس بود.

مزایای معاملات فرابورس

۱-بسیاری از سهام های بزرگ با معاملات در بازار فرابورس (OTC) شروع کردند. مانند فیس بوک و تویییتر

۲-هزینه های معاملات کم می باشد، معامله گران فرابورس می گویند: هزینه ها در بازار فرابورس نسبت به مبادلات عمده کمتر است.

۳-پایین آمدن قیمت سهام باعث می شود که پول شما بیشتر شود و بیشتر از یک سرمایه گذار در بورس اوراق بهادار خریداری کنید.

۴- شما در یک فضای بزرگ و ناشناس در بازار کار نمی کنید ، بلکه در فضای صمیمی تری با یک فروشنده و دلال و فروشنده شخصی سروکار دارید.

معایب بازارهای فرابورس:

۱- نوسان زیاد همچنین حجم معاملات کمتر منجر به نوسان شدید قیمت می شود.

۲- عدم نظارت. مقررات معاملات خارج از بورس نسبت به معاملات بورس کمتر است.

۳- عدم شفافیت قیمت ، از نظر تئوری یک فروشنده می تواند از خریدار یک مبلغ برای وثیقه دریافت کند و قیمت دیگری را برای فروش تعیین کند.

(در حالی که بازارهای فرابورس در زمانهای عادی عملکرد خوبی دارند ، اما یک خطر احتمالی وجود دارد که به آن ریسک طرف مقابل می گویند ، یک طرف در معامله قبل از اتمام معامله پیش پرداخت میکند یا طبق یک قرارداد کل مبلغ معامله آتی رو میپردازد و وجود عدم شفافیت می تواند باعث ایجاد یک چرخه معیوب در زمان فشارهای مالی شود ، همانطور که در بحران اعتبار جهانی ۲۰۰۷-۲۰۰۸ اتفاق افتاد .)

۴-نقدینگی محدود در بازارهای فرابورس( OTC):

بعضی اوقات اوراق بهادار قابل معامله در بازار خارج از بورس شاید فاقد خریدار و فروشنده است. در نتیجه ، بسته به این که معامله گران در بازرا سهام معاملات خود رو انجام میدهند ، ارزش اوراق بهادار ممکن است بسیار متفاوت باشد. بعلاوه ، اگر خریدار موقعیت قابل توجهی در سهامی را بدست آورد که معاملات فرابورس را انجام می دهد ، درصورتی که تصمیم به فروش آن در مقطعی در آینده بگیرد ، احتمالاً خطرناک باشد، چون کمبود نقدینگی می تواند فروش در آینده را دشوار کند.

تکنیک های مدیریت ریسک برای معامله گران فعال

هدف از مدیریت ریسک در واقع کاهش ضررها می باشد. همچنین مدیریت ریسک می تواند به محافظت از حساب های معامله گران در برابر از دست دادن تمام پول خود کمک کند. ریسک زمانی رخ می دهد که معامله گران متحمل ضرر شوند و اگر بتوان ریسک را به نحوه ی درستی مدیریت کرد، معامله گران می توانند با خیال راحت تری در بازار درآمد کسب کنند.

این یک پیش نیاز ضروری اما اغلب نادیده گرفته شده برای معامله گری فعال و موفق است. به هر حال، معامله‌گری که سود قابل توجهی به دست آورده است، می‌تواند همه آن را تنها در یک یا دو معامله بد بدون یک استراتژی مدیریت ریسک مناسب از دست بدهد. بنابراین چگونه می‌توان بهترین تکنیک‌ها را برای مهار ریسک‌های بازار ایجاد کرد؟ در این مقاله در مورد چند استراتژی ساده که می توان از آنها برای محافظت از سود معاملاتی خود استفاده کرد، بحث خواهد شد.

برنامه ریزی معاملات خود

همانطور که ژنرال ارتش چین "سون تزو" می گوید: "در هر نبرد قبل از وقوع آن باید پیروز شد." این عبارت نشان می‌دهد که برنامه‌ریزی ها و استراتژی ها - نه نبردها - برنده جنگ‌ها هستند. به طور مشابه، معامله گران موفق معمولاً این عبارت را نقل می کنند: "معامله را برنامه ریزی کن و برنامه ریزی را معامله کن." درست مانند جنگ، یک برنامه ریزی از پیش آماده شده می تواند اغلب به معنای تفاوت بین موفقیت و شکست باشد.

در ابتدا مطمئن شوید که کارگزار (یا بروکر یا صرافی) شما برای معاملات مکرر مناسب است. برخی از کارگزاران برای مشتریانی که به ندرت و با دید بلند مدت معامله می کنند، مناسب هستند. آنها کمیسیون های بالایی دریافت می کنند و ابزارهای تحلیلی مناسبی را برای معامله گران فعال ارائه نمی دهند.

نقاط حد ضرر (S/L) و حد سود (T/P) دو روش کلیدی را نشان می دهد که معامله گران می توانند از قبل در هنگام معامله برنامه ریزی کنند. معامله گران موفق می دانند که حاضرند چه قیمتی بپردازند و به چه قیمتی بفروشند. سپس آنها می توانند بازده حاصل را در برابر احتمال رسیدن سهام به اهدافشان اندازه گیری کنند. اگر بازده تعدیل شده به اندازه کافی بالا باشد، معامله را انجام می دهند.

برعکس، معامله گران ناموفق اغلب بدون داشتن ایده ای قبلی از نقاطی که در آن با سود یا زیان باید از معامله خارج شوند، وارد معامله می شوند. مانند قماربازانی که در یک دوره خوش شانس یا بدشانس هستند، کم کم احساسات به آنها چیره شده و بر معاملات آنها دیکته می شود. زیان اغلب مردم را تحریک می‌کند که دست نگه دارند و امیدوار باشند که زیان آنها جبران می شود، در حالی که سود می‌تواند معامله‌گران را ترغیب کند تا به امید سودهای بیشتر منتظر بمانند و از معامله ی خود خارج نشوند.

در نظر گرفتن قانون یک درصد

بسیاری از معامله‌گران روزانه از قانون یک درصدی پیروی می‌کنند. اساساً، این قانون بطور سرانگشتی نشان می دهد که هرگز نباید بیش از 1٪ از سرمایه یا حساب معاملاتی خود را در یک معامله قرار دهید. بنابراین اگر 10000 دلار در حساب معاملاتی خود دارید، هرگز نباید بیشتر از ریسک معاملات خارج از بورس 100 دلار را در یک پوزیشن یا معامله قرار دهید.

در بازارهای سهام ایالات متحده، این استراتژی برای معامله‌گرانی که حساب‌های کمتر از 100000 دلار دارند رایج است - برخی حتی اگر ریسک پذیری بالاتری داشته باشند، این مقدار را به 2% نیز می رسانند. بسیاری از معامله‌گرانی که حساب‌هایشان موجودی بالاتری دارند، ممکن است حتی درصد کمتری را انتخاب کنند. به این دلیل که با افزایش مقدار حساب شما، حجم معامله نیز افزایش می یابد. بهترین راه برای کنترل ضررها به عنوان یک معامله گر فعال یا نوسانگیر، این است که این قانون را زیر 2٪ نگه دارید.

تعیین نقاط حد ضرر یا حد سود

شاید مهمترین نکته ی مدیریت ریسک برای معامله گران فعال تعیین نقاط حد ضرر و حد سود باشد. نقطه حد ضرر قیمتی است که معامله‌گر سهامی را در آن می‌فروشد و با ضرر از معامله خارج می‌شود. این اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که یک معامله آنطور که یک معامله‌گر امیدوار بود، انجام نشود. این نقاط برای جلوگیری از ذهنیت "قیمت سهم به زودی باز خواهد گشت!" و محدود کردن ضررها قبل از تشدید آنها طراحی شده اند. به عنوان مثال، اگر سهامی به زیر سطح حمایت کلیدی برسد، معامله گران اغلب در اسرع وقت اقدام به فروش می کنند.

از سوی دیگر، نقطه حد سود، قیمتی است که معامله‌گر سهامی را در آن می‌فروشد و با سود از معامله خارج می شود. این نقاط برای جلوگیری از چیره شدن احساس طمع در معامله گران ست می شوند. به عنوان مثال، اگر یک سهام پس از یک حرکت بزرگ به سمت بالا به یک سطح مقاومت کلیدی نزدیک شود، معامله گران ممکن است بخواهند قبل از یک دوره تجمیع، سهام خود را بفروشند.

نقاط حد ضرر را چگونه به طور موثری تعیین کنیم؟

برای تعیین یک نقطه ی حد ضرر مناسب، معمولا از تحلیل تکنیکال استفاده می شود. اما برخی از معامله گران از ریسک معاملات خارج از بورس تحلیل بنیادی نیز برای این کار استفاده می کنند. به عنوان مثال اغلب آنها "شایعه را می خرند و خبر را می فروشند". به عنوان مثال در بازار بورس ایران، هنگامی که شایعه ی افزایش قیمت سیمان منتشر می شود، سهام سیمانی با تقاضای خوبی همراه شده و رشد می کنند در حالیکه وقتی این موضوع رسما تصویب شده و خبر آن منتشر می شود، رشد قیمت سهام سیمانی متوقف شده و خیلی از آنها با افت نیز مواجه می شوند.

اما برای تعیین نقاط حد ضرر به روش تکنیکال، راه های گوناگونی وجود دارد. مثلا میانگین‌های متحرک یکی از محبوب‌ترین راه ها برای تعیین این نقاط هستند، زیرا محاسبه آنها آسان است و به طور گسترده توسط بازار ردیابی می‌شوند. میانگین های متحرک کلیدی شامل میانگین های 5، 9، 20، 50، 100 و 200 روزه می باشند. اینها با اعمال بر روی نمودار سهام و تعیین اینکه آیا قیمت سهام در گذشته به آنها به عنوان سطح حمایت یا مقاومت واکنش نشان داده است، بهتر تنظیم می شوند.

یکی دیگر از راه‌های عالی برای قرار دادن سطوح حد ضرر یا سود، روی خطوط روند حمایت یا مقاومت است. اینها را می توان با اتصال سقف ها یا کف های قبلی که در حجم قابل توجه و بالاتر از حد متوسط رخ داده است، ترسیم کرد. مانند میانگین های متحرک، نکته کلیدی تعیین سطوحی است که در آن قیمت به خطوط روند و البته در حجم بالا واکنش نشان داده است.

چند نکته ی کلیدی دیگر هنگام تعیین نقاط حد ضرر و سود عبارتند از:

• از میانگین‌های متحرک بلندمدت برای سهم‌های بی‌ثبات‌تر استفاده کنید تا احتمال اینکه یک نوسان بی‌معنی قیمت باعث فعال شدن حد ضرر شما شود را کاهش دهید.

• میانگین متحرک را برای مطابقت با محدوده قیمت هدف تنظیم کنید. به عنوان مثال، اهداف طولانی تر باید از میانگین متحرک بزرگتر برای کاهش تعداد سیگنال های تولید شده استفاده کنند.

• حد ضررها نباید کمتر از 1.5 برابر دامنه بالا به پایین فعلی (نوسان) باشد، زیرا احتمال اجرای بدون دلیل آن بسیار زیاد است.

• برای مدیریت ریسک بهتر، حد ضرر را با توجه به نوسانات بازار تنظیم کنید. اگر قیمت سهام بیش از حد نوسان نمی کند، می توان نقاط توقف ضرر را نزدیکتر به قیمت خرید قرار داد.

محاسبه بازده مورد انتظار

برای محاسبه بازده مورد انتظار، تعیین نقاط توقف ضرر و سود نیز ضروری است. در اهمیت انجام این محاسبه نمی توان اغراق کرد، زیرا معامله گران را مجبور می کند تا به معاملات خود فکر کنند و آنها را منطقی کنند. همچنین، روشی سیستماتیک برای مقایسه معاملات مختلف و انتخاب تنها سودآورترین آنها به معامله گران ارائه می دهد.

این مورد می تواند با فرمول زیر محاسبه شود:

احتمال ضرر * درصد ضرر (با علامت منفی) + احتمال سود * درصد سود

نتیجه این ریسک معاملات خارج از بورس محاسبه یک بازده مورد انتظار برای معامله‌گر فعال است، که اگر مثلا بین انتخاب دو فرصت معاملاتی شک دارد، بتواند با توجه به نتیجه ی فرمول فوق تصمیم خود را بگیرد. (هرچه مقدار منتج شده از فرمول فوق بزرگتر باشد، معامله ی مورد نظر جذاب تر است.) احتمال سود یا زیان را می توان با استفاده از تاریخچه ی نمودار سهم یا برای معامله گران باتجربه، با یک حدس آگاهانه محاسبه کرد.

متنوع سازی

اطمینان از اینکه از معاملات خود بیشترین استفاده را می کنید به این معنی است که هرگز تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهید. اگر تمام پول خود را در یک جا قرار دهید، خود را برای ضرری بزرگ آماده کرده اید. بنابراین سرمایه گذاری های خود را تا جای ممکن گسترده کنید. به عنوان مثال بخشی از سرمایه خود را در سهام، بخشی را در ارزدیجیتال و بخشی را به عنوان پول نقد نزد خود یا در بانک نگه دارید و در خود آن بخش ها نیز، سرمایه خود را پخش کنید. یعنی به عنوان مثال، سبد سهام و یا سبد ارزدیجیتال تشکیل دهید. این نه تنها به شما در مدیریت ریسک کمک می کند، بلکه فرصت های بیشتری را نیز در اختیار شما قرار می دهد.

سخن پایانی

معامله گران باید همیشه قبل از انجام معامله بدانند که چه زمانی قصد ورود یا خروج از معامله را دارند. با استفاده موثر از حد ضرر، یک معامله گر می تواند نه تنها ضرر، بلکه تعداد دفعات خروج بی مورد از معامله را نیز به حداقل برساند. در نتیجه، برنامه نبرد خود را همیشه از قبل تهیه کنید تا از قبل بدانید که در جنگ پیروز می شوید!

بازار بورس نزدک چیست؟ چگونه می توان خارج از ساعت های اصلی در این بازار معامله کرد؟

فرابورس نزدک آمریکا یا «NASDAQ» بزرگ‌­ترین بازار الکترونیک جهان در قلب آمریکا است. مقر اصلی بورس نزدک، در میدان تایمز شهر نیویورک است. NASDAQ مخفف عبارت «National Association of Securities Dealers Automated Quotations system» به معنی «سامانه اعلام قیمت خودکار انجمن ملی معامله‌گران اوراق بهادار» است. این بازار در ۸ فوریه ۱۹۷۱ توسط انجمن ملی معامله‌گران اوراق بهادار «NASD (National Association of Securities Dealers» تأسیس شد و اولین بازار سهام الکترونیکی جهان نام گرفت. در ابتدای تأسیس، فقط یک کامپیوتر برای داده­‌های اطلاعاتی داشت و عملاً ارتباطی بین خریداران و فروشندگان برقرار نبود.

این بازار باعث پایین آمدن مقداری از سپرده‌ها شد. نزدک از لحاظ امنیتی مانند سیستم کنترل برق ایالات‌متحده یا سیستم کنترل پرواز از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است. البته این به معنای غیر قابل نفوذ بودن آن نیست. همین چند وقت پیش بود که نزدک هک شد. با این وجود، سیستم اینترنتی مبادلات ارزی نزدک همچنان جزو امن‌ترین سیستم‌های امنیتی به شمار می‌آید. نزدک دارای بیش از ۳۲۰۰ کمپانی شامل شرکت‌های ارتباطی، مخابراتی، حمل و نقل، خدمات مالی و … است. برخلاف بازار وال‌استریت و بورس نیویورک، بازار NASDAQ کاملاً الکترونیکی است. تا سال ۱۹۸۷، اکثر معاملات از طریق تلفن انجام می‌شد. اما در جریان حادثه اکتبر ۱۹۸۷ – اشاره به دوشنبه سیاه – بازاریاب‌ها به تلفن‌ها پاسخ نمی‌دادند و به همین دلیل، سیستم انجام دستورات کوچک که شیوه‌ای الکترونیکی برای وارد کردن معاملات معامله‌گران بود برقرار شد.

نزدک بزرگ‌ترین بازار بورس معاملات آمریکا است. ارزش بازار بورس نزدک در روز نوشتن این مقاله ۱۰ تریلیون دلار بوده و حجم معاملات آن به ۹۸۲ میلیارد دلار می‌‌رسد. توجه داشته باشید که بازار بورس نزدک آمریکا با نیویورک متفاوت است.

مروری بر تاریخچه رویدادهای مهم نزدک

• در سال ۱۹۷۱ تأسیس شد.
• اولین بازار سهام الکترونیکی در جهان است که قابلیت حمایت بیت کوین را نیز دارد.
• بازاری است که وسیله افزایش معاملات فرابورسی را مهیا می­‌کند.
• در اولین روز فعالیت نزدک در ۸ فوریه سال ۱۹۷۱، ۲۵۰۰ سهام فرابورسی معامله شد.
• در سال ۱۹۹۰ به عنوان یک رقیب جدی برای بورس نیویورک محسوب شد.
• در سال ۱۹۹۴ از نظر سهم معاملات سالانه از بورس نیویورک پیشی گرفت.

ماجرای دوشنبه سیاه چه بود؟

دوشنبه سیاه، نامی است که به روز دوشنبه ۱۹ اکتبر ۱۹۸۷ داده‌اند. زمانی که شاخص «DJIA» سقوط نمایشی خود را هم‌زمان با سقوط سراسری بورس‌های جهانی شروع کرد. در آخر ماه اکتبر، بازار سهام هنگ‌کنگ ۴۵٫۸ درصد، استرالیا ۴۱٫۸ درصد، انگلستان ۲۶٫۴ درصد، آمریکا ۲۲٫۶ درصد و کانادا ۲۲٫۵ درصد سقوط کرده بودند! دوشنبه و سه‌شنبه سیاه برای ۲۸ و ۲۹ اکتبر ۱۹۲۹ نیز به کار می‌رود. یعنی بعد از پنج‌شنبه سیاه در ۲۴ اکتبر ۱۹۲۹ سقوط دوشنبه سیاه، دومین سقوط در تاریخ بازار سهام است. اولین سقوط در روز شنبه ۱۲ دسامبر ۱۹۱۴ بود، وقتی‌ که شاخص DJIA سقوطی ۲۴٫۳۹ درصدی را تجربه کرد.

در آن واقعه، بازار نیویورک تا جولای به دلیل بدهی خارجی ناشی از جنگ جهانی اول تعطیل بود. حادثه سال ۱۹۸۷ دارای رموزی است. تعداد زیادی از افراد برجسته معتقدند که خبر و واقعه مهمی در دوشنبه سیاه رخ نداده بود که باعث چنین ریزشی شود. مهم‌ترین فرضیات عقلانی درباره علت این رویداد فرایض بازار کارآمد و موازنه اقتصادی بیان شد. بحث‌ها و دلایل هنوز هم بعد از گذشت سال‌ها از آن واقعه همچنان بدون رسیدن به نتیجه‌ای ادامه دارد.

بورس نزدک در طول شبانه‌روز ۵/۶ ساعت کاری را به خود اختصاص می‌دهد و از ساعت ۹ و ۳۰ دقیقه صبح به وقت محلی ایالات‌متحده (۱۷ به وقت تهران) تا ساعت ۱۶ به وقت محلی ایالات‌متحده (۳۰ دقیقه بامداد به وقت تهران) فعالیت خود را ادامه می‌دهد. در هر روز کاری با به صدا درآمدن زنگ وال‌استریت این بورس میزبان هزاران سهام‌دار خواهد بود. وال استریت در طول روزهای کاری بسیار پر‌ رفت و آمد و شلوغ است، اما برخی از سهام‌داران برای فرار از شلوغی، معاملات قبل از شروع ساعت کاری «Pre-Market» و معاملات پس از پایان ساعات کاری «after-hours» را انتخاب می‌کنند.

در بازار نزدک، این امکان مهیا است که قبل از شروع بازار و پس از اتمام بازار نیز سهام‌داران به خرید و فروش بپردازند، اما زمینه فعالیت این دو بازه زمانی با ساعت‌های اصلی بازار کمی متفاوت است.

معاملات پس از بازار (After hours trading)

هر روز پس از تعطیلی بازار، در ساعات ۱۶ تا ۲۰ به وقت محلی امریکا، معامله‌­گران می‌­توانند به داد و ستد بپردازند. بسیاری از گزارش عملکردها و گزارش حسابرسی شرکت‌های بورسی پس از ساعت‌های معاملاتی یا حتی قبل از شروع بازار انتشار پیدا می‌کنند و این باعث می‌شود که ارزش ذاتی سهام، نوسان پیدا کند. تعدادی از سهام‌داران که نوسان‌گیر هستند و از تغییر ارزش ذاتی سهم سود می‌برند این ساعت‌های معاملاتی را انتخاب می‌کنند.

قبل از شروع بازار (Pre-market trading)

همان‌طور که از اسم این دسته از معاملات پیدا است قبل از شروع بازار انجام می‌شوند، یعنی قبل از ساعت ۹ و ۳۰ دقیقه صبح به وقت آمریکا. این دسته از سهام‌داران، معاملات در این بازار را از ساعت ۴ صبح تا ۹ و ۳۰ دقیقه صبح به ثبت می‌رسانند. جذابیت معاملات در ساعاتی قبل از شروع بازار با معاملات پس از تعطیلی بازار یکسان است. آن‌ها می‌خواهند از سرمایه‌گذارانی که در ساعات اصلی بازار داد و ستد می‌کنند پیشی بگیرند و با استفاده از اطلاعیه شرکت‌ها به سود مناسبی دست یابند.

ریسک معامله در ساعت‌های خارج از معاملات اصلی چقدر است؟

تمام سرمایه‌گذاران بورس باید ریسک‌پذیر باشند؛ چه آنها که خارج از ساعت‌های معاملاتی داد و ستد می‌­کنند و چه آنها که در طول ساعت‌های معاملات اصلی به انجام معامله مشغول هستند. اما کمیسیون اوراق بهادار آمریکا (SEC) هشت ریسک اصلی را برای سهام‌دارانی که خارج از ساعت معاملاتی داد و ستد می‌کنند تشریح کرده است:

• ناتوانی این دسته از سرمایه‌گذاران از عملکرد به موقع هنگام بروز شایعات بازار
• کاهش نقدینگی در خارج از ساعت‌های معاملاتی
• کاهش تقاضا و عرضه بر اثر کمبود افراد در این ساعت‌های خاص
• نوسانات قیمت
• قیمت‌های ناپایدار
• محدودیت در ثبت سفارشات و تقاضاها
• نبود رقبای حرفه‌­ای در ساعت‌های خارج از معاملات
• مشکلات نرم‌افزاری و نبود متخصصان حرفه‌ای

بورس نزدک به بورس الکترونیکی یا بورس مانیتوری معروف است. زیرا خریداران و فروشندگان از طریق شبکه‌های ارتباط از راه دور کامپیوتری به هم مرتبط شده و معاملات خود را انجام می‌دهند.

بازار بورس نزدک و سامانه Blockchain

سامانه رای دهی الکترونیکی که توسط بازار بورس نزدک راه اندازی شده و قابلیت حمایت از بیت کوین را نیز دارد، جایگاه آن در صدر فناوری blockchain است. این سامانه که فناوری غیرمتمرکز و عمومی محسوب می شود با تایید تراکنش های بیت کوین و با ثبت انتقال سرمایه از هر نوعی در بسته رمزنگاری شده و افزوده شدن به یک زنجیره شفاف و دائمی، معاناتی که همراه با سرمایه بوده است را نمایش می دهد.

ممکن است این سوال برای شما هم به وجود بیاید که چرا از فناوری blockchain استفاده می شود؟

به نوعی می توان گفت این فناوری امکان شناسایی فراملیتی را بصورت دیجیتالی فراهم می کند. همچنین این فناوری در اختیار افرادی قرار میگیرد که کسب و کار آنلاین ایجاد می کنند. حال اگر این افراد تصمیم داشته باشند تا در معاملات بورسی شرکت کنند، حتما باید در محل حضور داشته باشند، اما با کمک این فناوری کار بر توانایی تعریف یک رمز خصوصی را برای خود خواهد داشت. این رمز شماره منحصر بفردی است که غالبا طولانی است. چنین رمز خصوصی زمانی مورد نیاز سهامداران خواهد شد که تصمیم داشته باشند به صورت آنلاین در جلسات رای دهی شرکت کنند.

سطوح بازار بورس نزدک

بازار بورس نزدک دارای ۳ سطح مختلف است که هر کدام از این سطوح برای سرمایه گذاری گروه های مختلف سرمایه گذار تعبیه شده است.

این بازار برای شرکت های مختلف در مقیاس کوچک طراحی شده است. شرکت هایی که مقیاس کوچکی دارند می توانند سهام خود را در این سطح از بازار بورس نزدک ارائه دهند. ویژگی مهم این سطح از بازار سختگیری بسیار کم بورس نزدک در مورد شرکت ها و سرمایه گذاران این بخش از بازار است. این سطح از بازار سرمایه را “کلاه کوچک Capital Cap” نیز می نامند.

سطح دومی که در بازار بورس نزدک تعبیه شده است، بازار جهانی نام دارد که به “کلاه متوسط Mid Cap” نیز شهرت دارد. این سطح از بازار نزدک کمتر مورد توجه شرکت ها قرار دارد. به طور کلی بازار موسوم به بازار جهانی نزدک شامل ۱۴۵۰ سهام است و شرایط و استانداردهای خاص خود را دارد.

• بازار انتخاب جهانی (Global Select Market):

یک بازار بزرگ سهام که برگزیدگان بازار جهانی در بورس نزدک هستند. این بازار شامل سهام هایی از ایالات متحده آمریکا و همچنین سهام بین المللی است و ترکیبی از انواع سهام های جهانی را شامل می شود. در هر ماه اکتبر، اداره مالکیت نزدک لیست شرکت های مختلف را بررسی کرده و معین می کند که کدام سهام واجد شرایط قرارگیری در بازار منتخب جهانی است.

منظور از نزدک مرکب چیست؟

نزدک مرکب یا نزدک کامپوزیت – تأسیس ۱۹۷۱ – نام یک شاخص بازار سهام مهم آمریکا است که شامل بیش از ۴۰۰۰ سهام آمریکایی و غیر آمریکایی معامله‌ شده روی نزدک است.

NASDAQ-100 چیست؟

در سال ۱۹۸۵، شاخص «NASDAQ-100» معرفی شد. نزدک -۱۰۰ یک شاخص بازار سهام است که ۱۰۰ شرکت بزرگ غیر مالی نزدک را در بر می‌گیرد. وزن شاخص هر شرکت بر اساس میزان سرمایه آنها تعیین می­‌شود. شرکت­‌های مالی در این فهرست قرار ندارند و شرکت­‌های خارج از آمریکا در آن هستند.

تاریخچه نزدک – ۱۰۰ چیست؟

نزدک – ۱۰۰ در سال ۱۹۸۵ توسط نزدک شروع به کار کرد و سعی در ارتقا خود به همراه بورس اوراق بهادار نیویورک داشت. این کار با ایجاد دو شاخص مجزا انجام شد:

شاخص نزدک ۱۰۰ که شامل شرکت های صنعتی، تکنولوژی، خرده‌فروشی، مخابرات، بیوتکنولوژی، مراقبت‌های بهداشتی، حمل و نقل، رسانه و خدمات است و -۱۰۰ نزدک فایننشال که شامل شرکت‌های بانکی، شرکت‌های بیمه، شرکت‌های کارگزاری و شرکت‌های رهن می‌باشد. با ایجاد این دو شاخص، نزدک امیدوار بود که گزینه‌ها و قراردادهای آتی بر روی آن‌ها ایجاد شود و صندوق‌های تعاونی، آن‌ها را به عنوان معیارهای خود قبول کند. شرکت‌های خارجی برای اولین بار در سال ۱۹۹۸ در این شاخص پذیرفته شدند، اما قبل از اینکه بتوانند اضافه شوند، استانداردهای بالاتری برای برآورده شدن داشت. این استانداردها در سال ۲۰۰۲ تعدیل شدند، در حالی که استانداردهای مربوط به شرکت‌های داخلی افزایش یافت، و اطمینان حاصل شد که همه شرکت‌ها با استانداردهای یکسان مواجه شده‌اند.

چگونه شاخص نزدک-۱۰۰ محاسبه می شود؟

نزدک – ۱۰۰ براساس قیمت سهام، سرمایه‌گذاری در بازار و یک تقسیم کننده محاسبه شد. اساس محاسبه شاخص نزدک توسط قیمت اوراق بهادار ارائه شده در شاخص شکل می‌گیرد. در گذشته، اگر یک شاخص حاوی ۳۰ عنوان باشد، مجموع قیمت اوراق بهادار به سادگی اضافه و تقسیم می شود و یک میانگین ساده را تولید می‌کند. امروزه، شاخص‌ها به عنوان میانگین وزنی براساس سرمایه‌گذاری در بازار محاسبه می‌شوند. دومی به معنی ارزش کلی ارزش عمومی شرکت است، که به صورت زیر محاسبه می‌شود:

تعداد کل سهام قابل قبول ضرب در قیمت سهام.

اگر ارزش بازار سهام بزرگ‌تر باشد، تاثیر قیمتش بر روی شاخص بالاتر خواهد بود. در نهایت، میانگین وزن دار نهایی به یک “مقسوم‌علیه” تقسیم می‌شود. این عدد متغیری است که توسط کمیته ای که شاخص را مدیریت می‌کند و برای حفظ تداوم تاریخی شاخص استفاده می‌شود، تعریف می‌شود.

چگونه با شاخص نزدک – ۱۰۰ تجارت کنیم؟

چندین راه برای انجام این کار وجود دارد، اگر چه محبوب‌ترین آن‌ها CFD ها مخفف (Contract For Difference) هستند که توسط پلت فرم‌های متعددی برای معاملات آنلاین پیشنهاد شده‌است.

CFD ها امکان به دست آوردن سود رو به بالا یا رو به پایین، بدون داشتن مالکیت مستقیم دارایی را ارائه می‌دهند. کاری که معامله گر باید انجام دهد این است که حرکات رو به بالا یا رو به پایین در این بازار را پیش‌بینی کند. البته، تحلیل ۱۰۰ شرکت فهرست‌شده در این شاخص بسیار خسته‌کننده خواهد بود، به خصوص اگر شما به عنوان یک فرد خصوصی کار کنید. بنابراین بهتر است و حتی عاقلانه تر است، تا تجزیه و تحلیل خود را براساس نتایج جهانی بخش فن‌آوری‌های الکترونیک و فن‌آوری‌های جدید انجام دهید.

با این حال، همیشه بهتر است نتایج بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان را در این بخش دنبال کنیم. این شرکت‌ها تاثیر بسیار قوی بر ارزش‌ها و تکامل اقتصاد آمریکا دارند که به نوبه خود بر جنبش‌های شاخص نزدک – ۱۰۰ تاثیر می‌گذارد. می توان گفت که تکامل تاریخی این دوره‌ها نسبت به تجزیه و تحلیل بنیادی یک رویکرد جامع تری را میسر می‌سازد. با مطالعه واکنش‌های این شاخص در مواجهه با رویدادهای خاص در گذشته، شما قادر خواهید بود، درک کنید که چگونه می‌تواند به اطلاعیه‌های آینده واکنش نشان دهد.

در نهایت، باید گفت که از آنجایی که حرکات این شاخص اغلب بسیار متغیر هستند و در نتیجه بسیار بزرگ هستند، می‌تواند برای مقابله با حمایت ها و مقاومت ها از لحظه‌ای که یک روند قوی شناسایی می‌شود، جالب باشد.

چگونه در شاخص نزدک- ۱۰۰ سرمایه گذاری کنیم؟

نزدک – ۱۰۰ اغلب به صورت NDX در بازارهای مشتقات است. قراردادهای آتی مربوط به آن، در بورس کالاهای شیکاگو معامله می‌شود. شاخص ها از همه لحاظ دارایی‌هایی هستند که ما می‌توانیم آن را به صورت آنلاین معامله کنیم. این امکان وجود دارد که با CFD پیش بینی کرد.

شما می‌توانید یک CFD آزمایشی را شروع کنید و یک حساب نمایشی را در کارگزاری ایجاد کنید. حساب آزمایشی، یک حساب عملی است که به شما اجازه می‌دهد تا معاملات روزانه با طیف وسیعی از ابزارهای مالی، از سهام، فیوچرز گرفته تا گزینه‌هایی مانند CFDها و ارزهای دیجیتال را تمرین کنید.

عملکرد نزدک

عملکرد نزدک توسط شاخص‌های مختلف به خصوص شاخص نزدک مرکب و نزدک – ۱۰۰ اندازه‌گیری شده‌است. نزدک مرکب، روند بازار اوراق بهادار را محاسبه می‌کند و یک سبد است که شامل بیش از ۳ هزار عنوان است، که اکثر اوراق بهادار فهرست‌شده را شامل می‌شود. شاخص مهم دیگر نزدک – ۱۰۰ می‌باشد.

نزدک در طول سالیان، مجموعه‌ای از استانداردهای سختگیرانه را که شرکت‌ها قبل از این که در فهرست گنجانده شوند باید با آن مواجه شوند را ارائه می دهد. این استانداردها شامل موارد زیر هستند:

• فهرست شده به طور انحصاری در نزدک یا در جدول بازار جهانی، یا در رده جهانی.
• ارائه شدن به طور عمومی به مدت سه ماه در یک بازار آمریکایی تاسیس شده.
• داشتن میانگین روزانه ۲۰۰،۰۰۰ سهم.
• داشتن همه گزارش‌های سه‌ماهه و سالانه.
• نبودن در جریان ورشکستگی

علاوه بر این، از سال ۲۰۱۴، شرکت ها با طبقه ‌های چندگانه سهام مجاز به داشتن طبقه های چندگانه در شاخص، به شرط تامین معیارهای نزدک می شوند. پیش از سال ۲۰۱۴، شرکت‌ها به یک طبقه از سهام در شاخص (معمولا با سرمایه‌گذاری در بازار بزرگ) محدود بودند.