ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص

چرا تاکنون روند شناسایی سرمایه گذاران حرفه ای توسط کارگزاران کند پیش رفته؟ بورس 24 - موضوع سرمایه گذار حرفه ای چند وقتی است که در بازار سرمایه مطرح شده است. آیین نامه ای تنظیم شده و شرایطی در نظر گرفته شده که هر شاخص حقیقی یا حقوقی که یکی از آن ویژگی ها را داشته باشد، به عنوان سرمایه گذار حرفه ای محسوب می شود.

بازار اولیه و ثانویه در بورس به همراه کاربردها و تفاوت‌ها

اهمیت بازار اولیه و ثانویه چیست؟ چه تفاوت‌هایی دارند؟ ما در این مقاله از شرکت سرمایه‌گذاری سرمایه و دانش، بازار اولیه و ثانویه و ویژگی‌های هر یک را به شما معرفی ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص کرده‌ایم.

ورود به بازار بورس و شروع فعالیت در آن، نیازمند دانستن مطالبی است که بدون آشنایی با آن‌ها امکان ادامه فعالیت در بورس چه به‌ عنوان یک سهامدار و چه به‌ عنوان یک عرضه‌‌کننده سهام وجود ندارد. بازار اولیه و بازار ثانویه دو مفهوم ابتدایی و مهم در بازار بورس هستند. آشنایی با این مفاهیم به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند که تصمیم درست‌تری برای سرمایه خود بگیرند. به همین دلیل در این مقاله قصد داریم در خصوص تفاوت بازار اولیه و ثانویه و ویژگی‌های هر یک از آن‌ها توضیح بدهیم.

مفهوم بازار اولیه و بازار ثانویه در بورس

بازار اولیه محل فعالیت شرکت‌هایی است که سهام خود را برای اولین بار در معرض فروش قرار داده‌اند. این شرکت‌ها به تازگی وارد بورس شده‌اند و قصد دارند برای تامین سرمایه مورد نیاز خود بخشی از سهامشان را به فروش برسانند. در بازار اولیه فروش سهام از طریق پذیره‌نویسی انجام می‌شود. به این معنا که بانک یا موسسه مجازی که نماینده شرکت است، اقدام به پذیره‌نویسی اوراق بهادار می‌کند. توجه داشته باشید که در بازار اولیه فروشنده همان شرکتی است که سهام را برای فروش عرضه کرده است. بعد از فروخته شدن اولین سهام‌ها، شما باید از سرمایه‌گذاران قبلی که سهام را خریداری کرده‌بودند، اوراق بهادار هر شرکت را خریداری کنید.

اینجا جایی است که بازار ثانویه شکل می‌گیرد. در بازار ثانویه خریداران و فروشندگان افراد حقیقی هستند؛ یعنی سرمایه‌گذارانی که قبلا در مرحله پذیره‌نویسی سهام شرکت‌ها را خریده‌اند، برای فروش سهام خود باید از طریق این بازار اقدام کنند، تفاوت بازار اولیه و ثانویه در همینجا مشخص می‌شود. در اینجا دیگر شرکت به عنوان فروشنده نقشی ندارد و این سرمایه‌گذاران هستند که برای خرید و فروش سهام با یکدیگر طرف هستند. بر همین اساس می‌توان گفت که همه معاملات به جز پذیره‌نویسی در بازار بورس، در بازار ثانویه انجام می‌شود و افراد برای به دست آوردن سرمایه اولیه یا افزایش آن باید اقدام به معامله سهام خود در این بازار بکنند.

معرفی ویژگی‌ها و کاربردهای بازار اولیه

همان‌طور که گفتیم اصلی‌ترین تفاوت بازار اولیه و بازار ثانویه در فروشندگان سهام و البته قیمت آن است. همین موضوع باعث می‌شود که ویژگی‌ها و کاربردهای این دو بازار نیز با یکدیگر تفاوت داشته باشند. مهم‌ترین ویژگی بازار اولیه این است که سرمایه‌گذاران در آن سهام را بدون واسطه و دقیقا از خود شرکت یا نماینده مجاز آن خریداری می‌کنند. به همین دلیل هم هست که قیمت سهام در این بازار کمتر است. این بازار محل مناسبی برای شرکت‌های تازه وارد به بورس است. این شرکت‌ها اغلب نمی‌دانند که چگونه باید فعالیت خود را در بازار آغاز کرده و قیمت سهام خود را تامین کنند.

سازمان‌های فعال در این بازار در خصوص ساختار مالی بازار بورس دانش کافی دارند و می‌دانند که چه مقداری از سهام را به چه قیمتی بفروشند. به همین دلیل سازمان‌دهی مناسبی بر روی اوراق بهادار عرضه شده انجام می‌شود. علاوه بر این شرکت‌ها با ورود به بازار اولیه مطمئن هستند که بخش مشخصی از سهام آن‌ها با قیمت ثابت به فروش می‌رسد و از تامین سرمایه مورد نیاز خود مطمئن می‌شوند. همچنین اگر قصد عرضه اوراق بهادار جدید را داشته باشند، می‌توانند مجددا از طریق نمایندگان متخصص و آشنا به ساختار بازار، این کار را انجام دهند و بدون ضرر وارد بازار مالی جدید شوند.

نقش بازار اولیه در عرضه سهام

نقش بازار اولیه در عرضه سهام یکی از بخش‌های مهمی است که باعث ایجاد تفاوت در بازار اولیه و بازار ثانویه می‌شود. می‌توان گفت که بازار اولیه دریچه ورود شرکت‌های مختلف به بازار سرمایه است. این بازار را می‌توان منبعی مطمئن برای تامین سرمایه مورد نیاز شرکت ها دانست. در این بازار عموما سرمایه‌گذاران کلان حضور دارند و اوراق به صورت عمده فروخته می‌شود تا سرمایه مورد نیاز شرکت در زمانی کوتاه‌تر تامین شود. بر همین اساس می‌توان گفت که این بازار اولین محل برای ورود شرکت‌ها به بازار سرمایه و جذب سرمایه‌گذاران است. قیمت سهام در این بازار به صورت اسمی و مستقیما از طریق خود شرکت تعیین می‌شود و به همین دلیل نوسانات بازار تاثیر چندانی بر روی آن نمی‌گذارد.

آشنایی با وظایف و مزایای بازار اولیه

انتشار مستقیم اوراق بهادار توسط شرکت عرضه‌کننده سهام

کمک به شرکت‌ها برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی و رشد سرمایه برای رسیدن به اهداف تجاری

کمک به سرمایه‌گذاران برای پیدا کردن محلی مطمئن برای سرمایه‌گذاری

کنترل نقدینگی بیش از حد در چرخه اقتصاد

کمک به دولت برای جذب سرمایه از طریق فروش سهام در این بازار

شکل‌گیری سرمایه برای کمک به ادامه فعالیت‌های شرکت

معایب بازار اولیه

ورود به بازار اولیه و انجام تحقیقات کمی زمان‌بر است

برای ورود به این بازار باید تحقیقات میدانی عمیق در حوزه‌های متعدد انجام شود تا بهترین درصد سهام و قیمت آن تعیین شود.

امکان خرید سهام تنها برای سرمایه‌گذاران کلان وجود دارد. چرا که سهام در پذیره‌نویسی به صورت عمده به بازار عرضه می‌شود که برای خرید آن نیازمند سرمایه زیادی خواهید بود.

ساختار بازار ثانویه

ساختار بازار اولیه و بازار ثانویه کمی متفاوت است و این موضوع به دلیل ماهیت اصلی این دو بازار است. در بازارهای اولیه شرکت‌ها به منظور تامین سرمایه و برای اولین‌بار اقدام به عرضه اوراق بهادار می‌کنند. پذیره‌نویسی شرکت‌ها در این بازار از طریق بانک یا شرکت‌های مجاز دیگر تامین می‌شود. به همین دلیل می‌توان گفت که بازار اولیه هنوز بخشی از بازار بورس نیست و بورس جزئی از ساختار بازار ثانویه است. تفاوت بازار اولیه و ثانویه در ساختار به محدودیت معاملات نیز برمی‌گردد. شرکت‌ها در عرضه اولیه سهام تنها مجاز به عرضه بخش محدودی از سهام خود هستند. مقدار این سهام از طریق قانون تعیین می‌شود و قابل تغییر نیست. در روز اول عرضه سهام تنها همین مقدار محدود به فروش می‌رسد. این فروش محدود بازدهی خوبی ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص برای شرکت‌ها دارد و به تامین سرمایه اولیه آن‌ها کمک زیادی می‌کند. از روز دوم همه چیز وارد ساختار بازار ثانویه می‌شود و سرمایه‌گذاران می‌توانند سهام‌های فروخته شده را بدون هیچ محدودیتی معامله کنند.

برای ورود به بازار اولیه شرکت‌ها باید بیانیه‌های عرضه سهام خود، میزان سهام مورد نظر و قیمت پیشنهادی برای هر سهم را به کمیسیون بورس ارائه کنند. شرکت‌ها تا زمان دریافت تاییدیه از این کمیسیون مجاز به انتشار آگهی‌های عرضه عمومی اوراق و پذیره‌نویسی نیستند. پس از دریافت تاییدیه از کمیسیون مربوطه، شرکت‌ها باید آگهی‌های خود را به صورت عمومی منتشر کنند. توجه داشته باشید که شرکت‌ها برای ورود به بازار اولیه و بازار ثانویه باید از تجربیات موسسات تامین سرمایه استفاده کنند تا بهترین زمان برای انتشار اوراق را به آن‌ها پیشنهاد دهند. برخی از این موسسات خود خریدار سهام شرکت هستند و سپس خودشان آن‌ها را به بازارهای ثانویه عرضه می‌کنند. این موسسات همچنین خدمات مشاوره، بازاریابی و تضمین فروش را برای شرکت‌هایی که قصد تامین سرمایه زیادی را دارند، ارائه می‌دهند.

نحوه قیمت‌گذاری در بازار اولیه

بخش مهم دیگر در تفاوت بازار اولیه و ثانویه، نحوه تعیین قیمت سهام است. در بازار اولیه قیمت از قبل مشخص شده است و به صورت اسمی تعیین می‌شود. این قیمت‌ها با توجه به فعالیت‌های شرکت و پیش‌بینی‌هایی که شرکت‌های تامین سرمایه انجام می‌دهند و تخمین اولیه خود شرکت تعیین می‌شوند. توجه داشته باشید که قیمت‌ها در این بازار معمولا ثابت است و نوسانات زیادی ندارد. در واقع اگر شرکت قصد پذیره‌نویسی در چند مرحله با فاصله‌های نزدیک را داشته باشد، قیمت سهام آن تغییر چندانی نخواهد داشت؛ اما در فاصله‌های زمانی طولانی‌تر، قیمت سهام بسته به شرایط روز متفاوت خواهد بود.

نحوه قیمت گذاری در بازار ثانویه

تعیین قیمت سهام در بازار ثانویه بر اساس شرایط بازار بورس و فعالیت‌های شرکت تعیین می‌شود. در مواردی ممکن است وضعیت کلی کشور بر روی قیمت سهام همه شرکت‌ها در بازار بورس تاثیر بگذارد و باعث افزایش یا کاهش ناگهانی آن شود. این شرایط معمولا نادر است و تنها در شرایط خاص اقتصادی به وجود می‌آید. در حالت عادی قیمت سهام در این بازار بر اساس فعالیت‌های خود شرکت و میزان عرضه و تقاضای آن تعیین می‌شود. نوسانات قیمت در بازار ثانویه به صورت روزانه و حتی ساعتی خواهد بود و این موضوع نشان می‌دهد که برای کسب سود در این بازار و جلوگیری از ایجاد زیان، باید به صورت مداوم قیمت‌ها را چک کنید یا این کار را به شخصی کاردان و آگاه بسپارید.

البته رفتار سهامداران فعلی نیز می‌تواند بر روی قیمت سهام شرکت موثر باشد. به عنوان مثال سهامداران احساس می‌کنند که شرایط یک شرکت رو به بهبود است و در آینده ارزش سهام آن بالا خواهد رفت. در نتیجه به صورت گسترده برای خرید سهام آن اقدام می‌کنند. همین اقدام باعث بالا رفتن تقاضای سهام یک شرکت شده و ارزش آن را افزایش می‌دهد. در نقطه مقابل فروش ناگهانی سهام یک شرکت باعث افت قیمت آن شده و بر روی قیمت آن در بازار ثانویه اثر می‌گذارد.

دلایل اهمیت بازار ثانویه چیست؟

اگر نگاهی به ویژگی‌ها و کاربرد بازار اولیه و ثانویه بیندازیم، متوجه می‌شویم که ریسک سرمایه‌گذاری در بازار ثانویه بسیار کمتر است. چرا که در این بازار شما محدود به خرید سهام یک شرکت خاص نیستید و در هر لحظه امکان فروش سهام فعلی و خرید سهام جدید را خواهید داشت. در این بازار حجم نقدینگی در گردش بسیار بیشتر است و به همین دلیل امکان افزایش ارزش دارایی مالی بیشتر خواهد بود. اگر فردی قصد خروج کامل از بازار بورس و تبدیل سهام به نقدینگی را داشته باشد، باید در این بازار اقدام به فروش سهام و اوراق بهادار خود کند و نمی‌تواند از شرکت مبدا برای دریافت سهام خود طلبی داشته باشد.

اصلی‌ترین ویژگی بازار ثانویه قانونی بودن آن است. شما می‌توانید در این بازار با خیال راحت و بدون نگرانی از کلاهبرداری‌ها، سرمایه خود را وارد کرده و فعالیت کنید. در بازار ثانویه می‌توانید بدون هیچ محدودیتی سهام خود را خرید ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص و فروش کنید. یکی از تفاوت‌های اصلی بازار اولیه و بازار ثانویه در این است که در بازار اولیه امکان فروش نرفتن سهام وجود دارد؛ اما در بازار ثانویه این احتمال بسیار کم است. بازار ثانویه کمکی برای افزایش سرمایه شرکت‌های تازه‌کار و جذب سرمایه‌گذار است. این ویژگی کمک زیادی به رشد اقتصادی می‌کند و شرکت‌ها می‌توانند بدون نگرانی از بابت تامین منابع مالی به پیشرفت خود ادامه دهند.

نقش بازار ثانویه در عرضه سهام

می‌توان گفت که بازار ثانویه محل اصلی برای عرضه سهام است. در این بازار افراد با سرمایه‌های خرد وارد می‌شوند و همین موضوع باعث می‌شود که حجم خرید و فروش روزانه در آن بسیار بالا باشد. در بازارهای ثانویه این کارگزاری‌ها هستند که وظیفه انجام معاملات را بر عهده دارند. البته اشخاص با تجربه می‌توانند به صورت شخصی نیز برای انجام معاملات اقدام کنند. در این بازار دیگر با شرکت‌های عرضه‌کننده سهام طرف نیستید و به نوعی می‌توان گفت که عرضه سهام به صورت شخصی و توسط سرمایه‌گذاران انجام می‌شود. سهام و اوراقی که در این بازار عرضه می‌شود، ممکن است قبلا بارها و بارها معامله شده باشد. قیمت آن‌ها نیز به شدت تحت تاثیر شرایط بازار و کشور بوده و به صورت روزانه تغییر خواهد کرد.

ویژگی‌ها و مزایای بازار ثانویه

امکان ایجاد سرمایه در گردش و نقدینگی در بازار

استمرار معاملات میان سرمایه‌گذاران در بازار

امکان برقراری ارتباط مستقیم میان خریداران و فروشندگان

فروش و خرید سهام در بستری کاملا قانونی و به دور از کلاهبرداری

امکان پس‌انداز پول در بستری ایمن

شاخصی مناسب برای تخمین وضعیت اقتصادی کشور

امکان تبدیل سرمایه به پول نقد از طریق معامله مستقیم سهام

امکان کسب سود از پول ساکن

امکان خرید و فروش سهام برای سرمایه‌گذاران خرد و کلان

معایب بازار ثانویه

تاثیر مستقیم شرایط شرکت و کشور بر روی قیمت سهام شرکت‌ها و سود و زیان سهامداران

تاثیر مستقیم عرضه و تقاضا بر روی قیمت سهام‌ها

تفاوت بین بازار اولیه و بازار ثانویه

تا اینجای کار متوجه شدید که بازار اولیه و بازار ثانویه هر دو محلی برای عرضه سهام هستند؛ اما فروشندگان آن‌ها ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص متفاوت است. هر شخص حقیقی که قصد دارد معاملات خود در بازار بورس را آغاز کند، باید وارد بازار ثانویه شود. مگر اینکه اولین سهام خود را از طریق پذیره‌نویسی شرکت‌های مختلف خریداری کرده باشد. ساختار بازار ثانویه به این صورت است که در آن شرکت‌های عرضه کننده سهام نقشی ندارند و تنها سرمایه‌گذاران برای خرید یا فروش سهام اقدام می‌کنند؛ بنابراین بخش اعظمی از معاملات بورسی در این بازار انجام می‌شود. در بازارهای ثانویه اشخاص باید بر روی میزان رشد سهام مختلف شرکت‌ها مطالعه داشته باشند و بررسی کنند که در حال حاضر خرید یا فروش کدامیک از اوراق فعلی به نفع آن‌هاست و با فروش کدامیک می‌توانند از ضرر خود جلوگیری کنند.

تصویر تابلوی معروف بازار بورس که قیمت شاخص‌های مختلف و میزان رشد یا افت آن‌ها را نشان می‌دهد، در چنین بازاری به کار می‌آید. این بازار امکان نقدشوندگی و معامله سهام را برای سرمایه‌گذاران فراهم کرده و به تداوم معاملات در بازار بورس کمک می‌کند. شرکت‌ها بعد از ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص گذر از بازار اولیه به طور خودکار وارد بازار ثانویه می‌شوند. در واقع سرمایه‌گذاران بعد از خرید سهام‌های اولیه می‌توانند آن‌ها را به افراد دیگر بفروشند. برای خرید سهام در این بازار باید وارد بازار بورس شوید. می‌توان گفت که کاربرد بازار اولیه و ثانویه تکمیل‌کننده یکدیگر است و تعریف هر بازار بدون حضور دیگری ممکن نیست.

مشخص است که بازار بورس بدون حضور بازار اولیه و بازار ثانویه معنایی نخواهد داشت. می‌توان گفت اصلی‌ترین تفاوت بازار اولیه و ثانویه در عرضه کننده سهم است. در این بازارها، ابتدا شرکت‌ها به عنوان فروشنده وارد کار می‌شوند و سپس سرمایه‌گذاران هستند که با یکدیگر معامله می‌کنند. حضور در هردوی این بازارها به حفظ نقدینگی در بازار بورس و کمک به افزایش سرمایه شرکت‌ها کمک بزرگی خواهد کرد. تاثیر این بازارها در افزایش سرمایه به‌ گونه‌ای است که در بعضی مواقع حتی دولت‌ها نیز برای تامین سرمایه خود از پذیره‌نویسی و فروش سهام در آن‌ها استفاده می‌کنند.

بهترين روش ارزيابی كارايی شركتها چيست ؟

تحليلگران ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص و سرمايه گذاران بورس و بسياري از مديران ارشد اجرائي، از شاخص "نرخ بازگشت سهام" (Return on Equity یا ROE) بعنوان شاخص اصلي در ارزيابي كارايي شركت استفاده می‌كنند. اما هيچ شاخصي به تنهايي گویا نيست و اطمينان و تكيه بيش از حد به شاخص ROE مشكل‌ساز است. بکارگیری شاخصهای مکملی نظیر ROA و . يك ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص تصوير بهتر از کارایی شرکتها ارایه می دهد.

اكثر تحليلگران و سرمايه گذاران بورس تمايل دارند كه از شاخص "نرخ بازگشت سهام" (Return on Equity یا ROE) بعنوان شاخص اصلی در ارزيابی كارايی شركت استفاده كنند. به‌طور مشابه، بسياري از مديران ارشد اجرائی نيز تاكيد زيادی بر اين شاخص دارند، زيرا آنها دريافته‌اند كه سرمايه گذاران در بورس، بيشترين اهميت را به اين شاخص ارزيابی می دهند. با اين حال آيا اين بهترين شاخص ارزيابی است؟

باوجود اينكه روشها و مدلهاي ارزشگذاری و تعيين ارزش كاملتر و حرفه‌ای تری نظير (IRR (Internal Rate of Return) ، CFROI(Cash Flow Return of Investment) و DCF(Discounted Cash Flow) نيز ارائه شده و بكار گرفته مي‌شوند، همچنان "نرخ بازگشت سهام"(ROE)پركاربردترين روش است. اين موضوع منطقی به نظر میرسد، زيرا ROEبر سود و بازگشت سرمايه سهامداران شركت تاكيد و تمركز دارد و اگر شما يك سهامدار هستيد، اين روش يك ارزيابی ساده و سريع و قابل فهم از اين زوايه به شما ارائه می‌كند.

اما استفاده صرف از ROEمي‌تواند بر مسائل و اشكالات بالقوه زيادی سرپوش بگذارد. اگر سرمايه گذاران هوشيار نباشند، اين روش نگاه‌ها و توجه را از مسائل اساسي و پايه‌ای كسب‌وكار شركت منحرف و به تغييرات تند روزانه و كوتاه‌مدت قيمت سهام در بورس جلب می‌كند. شركتها مي توانند با استفاده از استراتژي‌هاي مالی زيركانه و فريبكارانه، برای مدتی يک ROEمثبت و جذاب ارائه كنند و در پوشش آن، كارايي در حال افت و كاهش‌شان در حوزه هاي پايه‌اي و كليدي كسب وكار را مخفی كنند. حتي در زمانيكه سودآوری عملياتی درحال كاهش و افت باشد، افزايش بدهی‌های شركت و بازخريد و جمع‌آوری سهام شركت در بازار سهام از طريق نقدينگی تامين شده، می تواند به افزايش قيمت سهام و ROEشركت منجر شود. فشردگي بازار رقابت در تركيب زيركانه‌ای با نرخ پائين بهره تسهيلات بانكي كه ويژگي چنددهه اخير بازارهاي پولی آمريكا و اروپا بوده است، انگيزه‌اي قوي براي اجراي چنين استراتژي‌هايي در شركتها ايجاد مي‌كند تا بدين‌وسيله سرمايه‌گذاران و سهامداران خود را با ارائه ROE‌های دستكاری شده‌ خوشحال نگه‌دارند.

رشد بيش از حد ميزان بدهي‌هاي يک شركت براي اجراي استراتژی فوق، در زمانيكه تقاضاي بازار و فروش محصولاتش در حال كاهش است، ريسک خطرناكی است كه آينده شركت را تهديد مي‌كند. همانطوری‌كه بسياری از شركت ها در زمان ركودهای اقتصادی متوجه شده‌اند، چنين رويكردهايی باعث افزايش شديد ريسک شركت در دوره‌هاي سخت بعدی می‌شود.

چنين اقداماتی می‌تواند به عادت تبديل شود. اگر سودآوري عمليات اصلی شركت همچنان كاهش يابد، افزايش ميزان بدهی‌های شركت جهت جمع‌آوری سهام شركت و ايجاد بازدهي بيشتر سهام و بازده حقوق صاحبان سهام ضروري خواهد شد. اين رويكرد باعت افزايش ريسک و آسيب‌پذيری شركت در برابر زيانهاي غيرمنتظره كاهش تقاضای مصرف‌كننده و بحران هاي بازارهای مالی خواهد شد. اما عدم‌توجه به كاهش ROEهم اغلب بسيار دشوار و دردناک است، زيرا اثر منفی فوری و آنی بر قيمت سهام شركت در بازارهای بورس میتواند داشته باشد. اما ريسک و خطر طرف مقابل و افزايش بدهی‌های شركت جهت افزايشROE، كمتر فوری و قابل محاسبه است، بنابراين وسوسه شدن شركتها به پيشگيري از يك وضعيت دشوار و دردناک فوری، قابل فهم است.

اين نكات درباره ROE، زمانيكه در حال اصلاح رويكردها بوديم، ما را به انتخاب شاخص سودآوری متفاوتی برای ارزيابی كارايی مالی شركت‌ها هدايت كرد. ما بر روي شاخص "نرخ بازگشت دارايي‌ها" (Return on Assets ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص or ROA)كه بطور معمول خيلي‌كمتر موردتوجه مديران ارشد اجرائي و سرمايه‌گذاران بود، براي تحليل روندهاي سودآوري درازمدت همه شركتهاي سهامي عام در ايالات متحده تمركز كرديم. "نرخ بازگشت دارايي‌ها" از تحريفهاي احتمالي با استفاده از استراتژي‌هاي مالي نظير موارد فوق الذكر جلوگيري مي‌كند.

همچنين ROAمعيار بهتري براي سنجش كارايي مالي، نسبت به شاخصهاي صورتهاي مالي نظير حجم فروش و حاشيه سود است. ROAمستقيما سراغ سرفصلي ميرود كه نشاندهنده نحوه بكارگيري دارايي‌هاي شركت در پشتيباني از فعاليتهاي كسب‌وكار است. اين شاخص مشخص مي‌كند آيا شركت قادر به ايجاد جريان بازگشت متناسب و ارزشمندي از دارايي‌هايش، بجاي صرفا نشان دادن ساده حجم فروش زياد، شده است. شركتهاي داراي حجم سنگين دارايي‌ نياز به سطح بالاتري از درآمد خالص دارند تا بتوانند كسب و كارشان را ادامه دهند، اما شركتهايي كه حجم دارائي كمي دارند حتي با حاشيه سودهاي پائين‌تر مي‌توانند يك "نرخ برگشت دارايي‌ها"كاملا سالم را ايجاد كنند.

شركتهاي زيادي، فعاليتهاي توليدي و لجستيك نيازمند زيرساختها و دارايي‌هاي سنگين را به تامين‌كنندگان و پيمانكاران متخصص‌تر از خودشان برون‌سپاري مي‌كنند، تا كسب‌وكاري با حجم دارائي‌هاي سبكتر داشته باشند. اين زيرساختها و دارائي هاي سنگين جاي دوري نمي‌رود و فقط از يك شركت (كارفرما) به شركت ديگر (پيمانكار) منتقل مي‌شوند، شركتي كه نرخ بازگشت قابل قبولي بر روي اين سرمايه‌گذاري در دارائي‌ها بدست آورد و داشته باشد. اما حتي شركتهايي كه ذاتا كسب‌وكارهايي با حجم دارائي سبك هستند، حجم محدودي از دارائي‌هاي ثابت و جاري را نياز دارند و بايد داشته باشند تا از كسب‌وكارشان پشتيباني كنند.

استفاده از ROAبعنوان يك شاخص كارايي كليدي سريعا تمركز مديريت را به دارائي‌هايي كه براي فعاليت كسب‌وكار موردنياز است، جلب مي‌كند. اين روزها مديران اجرائي آزادي بيشتري در برون‌سپاري مديريت اين دارائي‌ها و عمليات مرتبط با آنها به پيمانكاران تخصصي‌تر دارند. سئوال كليدي اين است: چه شركتي در بهترين موقعيت براي كسب بيشترين نرخ بازگشت بر روي اين دارائي هاست؟ اين پرسش به تيمهاي اجرائي كمك مي‌كند تا بر عمليات اصلي خودشان تمركز كنند، جائيكه در مديريت فعاليتها و دارائي‌هاي آن بهترين‌ هستند و ساير فعاليتها و دارائي‌ها را به شركتهاي تخصصي‌تر برون‌سپاري كنند.

اما جايگزين قدرتمندتري براي اهرم بدهي شركت وجود دارد تا كارايي شركت را بهبود ببخشد –اهرم توانائي و قابليت. چنانكه قبلا عنوان شد، اهرم مالي و بدهي‌هاي بيش از حد شركت، به يك بار سنگين و غيرقابل تحمل در ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص شرايط ركود اقتصادي تبديل مي‌شود. در مقابل، اهرم قابليت، كسب‌وكار را در همه مراحل چرخه اقتصاد كمك و پشتيباني مي‌كند. تامين‌كنندگان متخصص خدمات مختلف برون‌سپاري، بعلت مقياس و تنوع عملياتشان، مي‌توانند دارائي‌هاي كليدي و توانائي‌هاي موردنياز را سريعا و سودآورتر براي شركتها تامين كنند و به آنها كمك كنند كه در تغييرات مثبت اقتصادي، سريعا رشد كنند. هزينه‌هاي متغير برون‌سپاري كمك مي‌كنند كه شركتها در روندهاي نزولي و ركودهاي اقتصادي، امكان كاهش مقياس عمليات‌شان را داشته باشند. اما اهرم‌هاي مالي و بدهي كه براحتي در دسترس شركتها قرار دارد و به آنها كمك مي‌كند كه نرخ بازگشت بالاتري را براي سهامدارانشان ايجاد كنند، باعث مي‌شود بسياري از شركتها از پتانسيل اهرم قابليت و توانائي غفلت كنند.

روندهاي بلندمدت ROAاهميت گزينه‌هاي اهرم قابليت و توانائي را برجسته مي‌كند. براساس بررسي‌هاي ما، مشخص و آشكار شد كه از سال 1956 همه شركتهاي سهامي عام آمريكا كاهش عمده و مستمري را در نرخ ROAتجربه كرده‌اند–كاهشي 75 درصدي.

دوره‌هاي فشارها و بحرانهاي اقتصادي بطور گسترده‌اي بوسيله معيارها و بازه زماني مورداستفاده ما، مبهم و تيره و تار نشان داده شدند. اين موضوع فقط بازتاب آخرين نزول و ركود اقتصادي نيست. اين روندهاي درازمدت‌تر نشان مي‌دهند كه رويكردهاي سنتي ما به كسب‌وكار، بطور پايه‌اي شكست خورده‌اند. اين نزول و سقوط عليرغم حركت فعاليتهاي كسب‌وكار بسوي دارائي‌هاي سبكتر و باوجود عدم ذكر يك دارائي‌ سنگين و عمده در ترازنامه رخ داده است –استعدادها و منابع انساني شركت.

هيچ شاخصي به تنهايي كامل نيست و شاخصهاي مختلف بسته به موقعيتهاي متفاوت مناسب هستند. اما اطمينان و تكيه بيش از حد ما به شاخص ROEدر سطوح مختلف مشكل‌ساز شده است. در مقابل ROAيك تصوير بهتر از پايه‌ها و ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص اصول كسب‌وكار شامل نحوه بكارگيري دارائي‌ها و منابع ارائه مي‌دهد. در يك فشار و نزول اقتصادي، مديران ارشد اجرائي با ROAبخوبي راهنمائي و هدايت خواهند شد تا بپرسند: در مديريت چه دارائي‌هايي ما توانائي منحصربفردي داريم؟ و چگونه مي‌توانيم بقيه دارائي‌هاي خود و مديريت‌شان را به شركت‌هاي ديگري، واگذار كنيم، در حاليكه ما بر توانائي منحصربفردمان تمركز كرده‌ايم؟

شما چه فكر مي‌كنيد؟ مفيدترين شاخص براي ارزيابي كارائي مالي و سودآوري چيست؟ پيامدها و نتايج درازمدت روندهاي ROAچيست؟ آيا شركتها به ميزان كافي در پيگيري اهرم توانائي، پيگير هستند و تلاش مي‌كنند؟ اگر پاسخ منفي است، چه چيزي آنها را از اينكار بازمي‌دارد؟

سرمایه گذاران حرفه ای چگونه خود را بشناسند و ثبت نام انجام دهند؟

چرا تاکنون روند شناسایی سرمایه گذاران حرفه ای توسط کارگزاران کند پیش رفته؟ بورس 24 - موضوع سرمایه گذار حرفه ای چند وقتی است که در بازار سرمایه مطرح شده است. آیین نامه ای تنظیم شده و شرایطی در نظر گرفته شده که هر شاخص حقیقی یا حقوقی که یکی از آن ویژگی ها را داشته باشد، به عنوان سرمایه گذار حرفه ای محسوب می شود.

بورس24 : موضوع سرمایه گذار حرفه ای چند وقتی است که در بازار سرمایه مطرح شده است. آیین نامه ای تنظیم شده و شرایطی در نظر گرفته شده که هر شاخص حقیقی یا حقوقی که یکی از آن ویژگی ها را داشته باشد به عنوان سرمایه گذار حرفه ای محسوب می شود.

بر این اساس کارگزاران موظف شدند تا سرمایه گذاران حرفه ای را از میان مشتری های خود پیدا کرده و آن ها را معرفی کنند. تا کنون شرکت های کارگزاری مفید، فارابی، آگاه، پیشرو، مبین سرمایه، صبا تامین، امین، کیان، امین آوید، بانک رفاه، اقتصاد بیدار، اردیبهشت ایرانیان، بانک ملی، بانک کشاورزی، بورس بیمه ایران و بانک سپه امکان ثبت نام سرمایه گذاران حرفه ای را فراهم کرده بودند و اخیرا هم کارگزاری بانک صادرات به این جمع اضافه شده و مانند سایر کارگزاری ها پنل ویژه ای را برای سرمایه گذاران حرفه ای پیاده سازی کرده که این پنل به مشتریان شرکت های کارگزاری استعلام لحظه ای می دهد.

فلسفه تدوین آیین نامه سرمایه گذار حرفه ای

همایون دارابی کارشناس بازار سرمایه در گفت و گو با خبرنگار بورس24 درباره این موضوع گفت: بازار سرمایه در حال بزرگ و متنوع شدن است و دیگر از آن بازار یکدست و یکنواخت خبری نیست. شرکت ها با ریسک های متنوعی وارد بازار سرمایه می شوند. از قبل در فضای بازار پایه شرایط و سطوح مختلفی از ریسک را داشتیم و اکنون هم با ورود استارت اپ ها این فضا در حال تشدید شدن است.

او ادامه داد: از آن جایی که همه این نمادها نباید توسط همه سرمایه گذاران خریداری شوند و ممکن است سرمایه گذاران کم تجربه یا ریسک گریز به اشتباه وارد مقوله سرمایه گذاری در حوزه های بسیار پر ریسک شوند، آیین نامه سرمایه گذار حرفه ای تدوین شده تا از یک طرف نگرانی هایی که در مورد استارت اپ ها وجود دارد برطرف شود و از طرف دیگر آن دسته از سرمایه گذاران حرفه ای و با دانش و تجربه بالا بتوانند در آن فضا فعالیت کنند.

چه کسانی سرمایه گذار حرفه ای به شمار می روند؟

دارابی درباره شرایط سرمایه گذار حرفه ای شدن، بیان داشت: بر اساس این آیین نامه اشخاصی که در 6 ماه بیش از 5 میلیارد تومان سهام داشتند، یا خرید و فروش آن ها بیش از 2 میلیارد تومان بوده، یا یکی از مدارک علمی را داشتند، مانند مدارک بازار سرمایه، یا اینکه عضو هیات مدیره نهادهای مالی باشند، یا کارکنان سازمان بورس باشند، این افراد می توانند بعنوان شخص حقیقی حرفه ای معرفی شوند. اشخاص حقوقی هم باید حقوق صاحبان سهامشان بیش از 10 میلیارد تومان باشد، یا حساب بانکیشان بیش از 10 میلیارد گردش داشته یا پورتفوی سه سال اخیرشان بیش از 10 میلیارد باشد، کلیه بانک ها، نهادهای مالی طرف سازمان و سبدهایی که بیش از یک میلیارد باشند نیز جزو سرمایه گذاران حرفه ای هستند.

او در پاسخ به این پرسش که ما برای این که سرمایه گذار حرفه ای باشیم باید چگونه ثبت نام کنیم و چه اقدامی در این راستا انجام دهیم، تصریح کرد: کارگزاران باید بر اساس درخواست افراد و با توجه به اینکه کدامیک از این شرایط را دارا هستند، آن ها را بعنوان سرمایه گذار حرفه ای احراز هویت کنند.

در پایان از او پرسیدیم که چرا تا کنون روند شناسایی سرمایه گذاران حرفه ای توسط کارگزاران کند پیش رفته، او گفت: شاید دلیل این موضوع این باشد که تاکنون هنوز هیچ نمادی که ویژه سرمایه گذار حرفه ای باشد وارد بازار نشده و فعلا منتظر هستیم تا نماد تپسی باز شود.

آیا به دنبال گزینه‌ای امن برای کسب بازدهی از بورس هستید ؟

در طی چهارسال گذشته شاخص کل بورس ۱۵۳۳٪ بازدهی داشته است، این در حالی است که در بین بازارهای موازی ارز حدود ۳۳۲٪ ، مسکن ۴۵۸٪ و طلا نیز ۵۶۴٪ بازدهی داشته‌اند. از طرفی بازار سرمایه ایران میزبان حجم بزرگی از اوراق بهادار بسیار ارزشمند بوده که در بلندمدت بازدهی بسیار مناسبی را نصیب سهام‌داران خود کرده اند.

صندوق انار با هدف کسب بازدهی از صنایع برتر بورس تاسیس شده است. عمده تمرکز انار بر تحلیل گسترده بازار و سهام بنیادی بورسی است.

در طی چهارسال گذشته شاخص کل بورس ۱۵۳۳٪ بازدهی داشته است، این در حالی است که در بین بازارهای موازی ارز حدود ۳۳۲٪ ، مسکن ۴۵۸٪ و طلا نیز ۵۶۴٪ بازدهی داشته‌اند. از طرفی بازار سرمایه ایران میزبان حجم بزرگی از اوراق بهادار بسیار ارزشمند بوده که در بلندمدت بازدهی بسیار مناسبی را نصیب سهام‌داران خود کرده اند.

صندوق انار با هدف کسب بازدهی از صنایع برتر بورس تاسیس شده است. عمده تمرکز انار بر تحلیل گسترده بازار و سهام بنیادی بورسی است.

پورتفوی انار متشکل از 7 صنعت با بالاترین بازدهی در بازار سرمایه است.

پورتفوی انار متشکل از 7 صنعت با بالاترین بازدهی در بازار سرمایه است.

ویژگی‌های صندوق سهامی انار

• ترکیب بهینه از سهام بنیادی بازار
• حفظ و افزایش ارزش سرمایه‌های ریالی
• بهره‌مندی از تیم تحلیل گسترده به منظور پوشش تمامی صنایع موجود در بازار

• مشارکت در فعالیت‌های اقتصادی بزرگ
• بهره‌مندی از بازدهی سهم‌های شاخص‌ساز بازار
• استقرار سیستم فعال مدیریت ریسک بر روی پورتفوی انار

ویژگی‌های صندوق سهامی انار

• ترکیب بهینه از سهام بنیادی بازار
• حفظ و افزایش ارزش سرمایه‌های ریالی
• تیم تحلیل گسترده , پوشش ۱۶ صنعت بورسی

• مشارکت در فعالیت‌های اقتصادی بزرگ
• بهره‌مندی از بازدهی سهم‌های شاخص‌ساز بازار
• استقرار سیستم فعال مدیریت ریسک بر روی پورتفوی انار

سوالات متداول

سوالات متداول

شما می‌توانید با جستجوی نماد “ انار ” و سفارش گذاری از طریق پنل آنلاین کارگزاری خود، واحد‌های انار را خریداری کنید.

حداقل مبلغ سرمایه‌گذاری در انار ۵۰۰ هزار تومان است و سرمایه‌گذاران در خرید واحدهای صندوق سقف نامحدود دارند.

تمامی نتایج سرمایه‌گذاری‌های صندوق انار در NAV آن خلاصه می‌شود. در صورتیکه صندوق، در سرمایه‌گذاری‌های خود سود نماید، ارزش خالص دارایی‌های آن افزایش می‌یابد و در نتیجه قیمت هر واحد آن رشد می‌کند.

بله، در هر زمان که معاملات بازار بورس انجام می‌شود، شما می‌توانید واحدهای صندوق انار را به قیمت بازار بفروشید.

سبدهای اختصاصی به طور ویژه برای هر سرمایه‌گذار و با نام او تشکیل می‌شوند. معاملات در سبدهای اختصاصی با توجه به ویژگی ها و اهداف شخصی سرمایه گذار انجام می شوند و یک خدمت ویژه به حساب می‌آید. مالکیت در صندوق‌های سرمایه‌گذاری به صورت مشاع است و هر سرمایه‌گذار با توجه به آورده خود در صندوق، مالکیت کسب می‌کند. حداقل وجه لازم برای ورود به صندوق‌ها معادل قیمت خرید یک واحد از صندوق مورد نظر است.

تا پیش از این افراد با مراجعه به مدیر صندوق، اقدام به واریز وجه به حساب مدیر کرده و واحدهای صندوق را خریداری می‌کردند. در این روش، سرمایه‌گذار ناآشنا به بورس، ممکن بود در گام اول اطمینان کاملی به مدیر صندوق نداشته باشد. اما در ETFها، از آنجا که معاملات آن در بورس انجام می‌شود، سازمان بورس کنترل‌های لازم جهت ورود صندوق به بورس را انجام داده است و لذا بخش بزرگی از مشکل اعتماد افراد ناآشنا به بورس در این باره حل شده است.

مدیر صندوق، مسئول اجرایی صندوق محسوب می‌شود که متخصص در بازار سرمایه و دارای دانش کافی در امر مدیریت سبدهای سرمایه‌گذاری صندوق است. طبق اساسنامه صندوق، مدیر صندوق موظف است گزارش پیش‌بینی شده و اطلاعات قابل ارائه را تهیه و تنظیم نموده، در اختیار متولی صندوق، حسابرس و سازمان بورس اوراق بهادار قرار دهد. مدیریت صندوق “انار” را ترنج برعهده دارد.

شرکت مشاور سرمایه‌گذاری ترنج (سهامی خاص) در سال ۱۳۹۳ مجوز رسمی فعالیت خود را در زمینه مشاوره سرمایه‌گذاری و سبدگردانی از سازمان بورس و اوراق بهادار تهران اخذ نمود. سازوکار و فرآیندهای این شرکت، به منظور جذب سرمایه‌های پاک از منابع داخلی و بین المللی توسعه یافته است. (در چارچوب قوانین ضد پولشویی و تعیین صلاحیت سرمایه‌گذاران) رویکرد ترنج به موضوع سرمایه‌گذاری بر اساس شناخت عمیق بازارهای بین المللی و بازار سرمایه ایران شکل گرفته است. این رویکرد بطور مشخص مبتنی بر بکارگیری فرآیندهای ساختار یافته در مدیریت سرمایه‌گذاری، تحلیل بنیادی و انجام تحقیقات دست اول در داخل شرکت، حاکمیت شرکتی، پیاده‌سازی امور انطباق شرکتی، مدیریت ریسک، مدیریت جامع سرمایه انسانی، برنامه‌ریزی بحران و سایر تدابیر در این حوزه می‌باشد. مجموع این عناصر مزیت نسبی ارزشمندی را برای این شرکت فراهم ساخته که ضامن ارایه خدمات در بالاترین سطح کیفی می‌باشد.

شرکت ترنج مدیریت بزرگ‌ترین و فعال‌ترین صندوق سرمایه‌گذاری خارجی را در ایران داراست و به عنوان فعال‌ترین شرکت مشاور سرمایه‌گذاری در سال 97 از طرف کانون کارگزاران انتخاب شده است.

روزهای آفتابی به نفع استارتاپ ها!

نتایج یک تحقیقات نشان می‌دهد در روزهای آفتابی احتمال اینکه سرمایه‌گذار برای استارت آپ پیدا کنید ویژگی سرمایه‌گذاران شاخص بیشتر است.

به گزارش اقتصادنیوز، تحقیقی که توسط گری دوشنیتسکی، دانشیار استراتژی و کارآفرینی در مدرسه بازرگانی لندن (LBS) و سایان سرکار، دانشجوی دکترا در LBS، با عنوان «اینجا خورشید می آید: تاثیر عوامل زمینه ای بر جذب منابع کارآفرینی» انجام شده، به عاطفه و احساسات سرمایه گذاران توجه کرده است.

در این تحقیق نظریه ای با در نظر گرفتن تأثیر عواملی مانند تغییرات در محیط فیزیکی بر روحیه سرمایه‌گذار و در نتیجه احتمال سرمایه‌گذاری شکل گرفته است.

نویسندگان با استفاده از داده‌های اختصاصی در مورد استارت‌آپ‌هایی از شتاب‌دهنده‌های اروپایی دریافتند، کسانی که روز دمو آن‌ها در روز آفتابی‌تری بوده، احتمال سرمایه‌گذاری واقعی در استارت‌آپ‌شان بیشتر بوده است.

دوشنیتسکی توضیح می دهد: «ما به تغییر بین روزها نگاه می کنیم. بنابراین، اگر دو روز آفتابی داشته باشیم، انتظار تغییری نداریم. اما اگر دیروز ابری بود و امروز آفتابی است - احتمال سرمایه گذاری در روز جاری را بیشتر پیش بینی می کنیم.»

دوشنیتسکی می‌افزاید: «با تکیه بر نظریه‌های روان‌شناختی و اقتصاد رفتاری، ما پیش بینی می کنیم عوامل زمینه‌ای (آفتاب بیشتر) بر خلق و خوی شما تأثیر می گذارد و تصمیم شما را شکل می دهد.»

علاوه بر این، این تأثیر مثبت برای سرمایه گذاری ها در مراحل اولیه نیز قوی تر بود. این نشان می‌دهد که عوامل طبیعی و زمینی می‌تواند آن چیزی باشد که به نفع شما تمام می‌شود.

به تازگی مطالعاتی در زمینه‌های سرمایه‌گذاری و موفقیت یا شکست آنها، یا به ویژگی‌های خود استارت‌آپ یا ویژگی‌های سرمایه‌گذاران انجام شده، اما این تحقیق نشان می‌دهد که دسته دیگری از عوامل – یعنی عوامل آب و هوایی و طبیعی – می‌توانند به همان اندازه تأثیرگذار بوده و مستحق توجه باشند.