مقایسه بورس ایران و جهان

تفاوت بورس ایران با بورس‌های پیشروی جهان چیست؟

یک کارشناس بازار سرمایه بیان کرد: بورس در کشورهای توسعه یافته دوسویه بوده و مقرراتی از جمله دامنه نوسان، حجم مبنا، گره معاملاتی، صفوف خرید و فروش دیده نمی‌شود.

به گزارش بیداربورس، اکبر ادهم کارشناس بازار سرمایه، در رابطه با بورس‌های دیگر دنیا گفت: بورس در کشورهای توسعه یافته دو سویه بوده و قوانین و مقرراتی از جمله دامنه نوسان، حجم مبنا، گره معاملاتی، صفوف خرید و فروش و سرخطی دیده نمی‌شود و سهامداران با توجه به دو سویه بودن معاملات از هر جهت منفی و مثبت اوراق بهادار بازدهی کسب می‌کنند و تحلیل، جایگاه واقعی خود را در خرید و فروش‌ها دارد.

این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که رابطه دولت با بورس های دیگر به چه صورت است؟ بیان کرد: در بورس کشورهای توسعه یافته جریان نقدینگی زیادی در معاملات با توجه به عدم وجود قوانین محدود کننده وجود دارد.

وی افزود: در شرکت های توسعه یافته سود مجمع تقسیم شده را در درون شرکت برای گسترش طرح های مهم توسعه نگهداری می کنند دقیقا برخلاف تصور سهامداران کشور ما، که تقسیم سود حداکثری را یک مزیت مهم و برجسته برای سهامداری شرکت ها محسوب می کنند.

ادهم در پاسخ به این پرسش که آیا در بورس های دیگر، سهامداران می توانند اقدام به خرید اوراق بهادار سایر کشورها کنند؟ تشریح کرد: در بورس های سایر کشورها شما امکان خرید و فروش اوراق بهادار شرکت های دیگر کشورها را دارید و خرید و فروش اوراق بهادار مختص به شرکت های آن کشور نیست، نکته جالب توجه در این معاملات این است که در تصمیم گیری سهامداران برای خرید و فروش، بحران و سیاست های جهانی تاثیر مستقیمی می گذارد.

*در بورس کشورهای دنیا شرکت های خصوصی بسیار فعال هستند

این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این پرسش که در بورس های دیگر دنیا بیشتر شرکت ها وابسته به دولت یا خصوصی هستند؟ تاکید کرد: در بورس های دیگر کشورها دنیا شرکت های خصوصی بسیار فعال تر هستند و عمده بورس اکثر کشورها را شرکت های خصوصی تشکیل می دهند و دولت فقط بر بورس نظارت کلی دارد، نکته دارای اهمیت این است، که بسیاری از سهام های مطرح دنیا که در دست سهامداران مختلف است و در کشورهای گوناگون معامله می شود، برای شرکت های خصوصی است.

وی در رابطه با تنوع اوراق ها در بورس های مشهور دنیا گفت: در بازارهای بورس جهانی، برای موضوعات خاص اوراق بهادار گوناگونی وجود دارد که می توان آن ها را معامله کرد. در بورس سایر کشورهای دنیا، شاهد صدها نوع اوراق بهادار، هستیم که این اوراق شامل، سهام بی نام، ممتاز و اقسام اوراق قرضه دولتی و غیردولتی می شود، که معامله گران آنها را خرید و فروش می کنند.

مقایسه بورس ایران و جهان

بورس، بازاری است که در آن اوراق بهادار خرید و فروش می شوند و افراد سعی می کنند تا از طریق خرید سهام ارزشمند، فروش سهام کم ارزش تر، نوسانگیری و دیگر کارها به سود مناسبی دست یابند. مهم ترین چیزی که در بورس معامله می شود سهام شرکت ها است. بورس ایران نیز سالیان بسیاری است که تاسیس شده است. در این مقاله ما می خواهیم تفاوت بورس ایران با دنیا را برای شما بازگو کنیم.

تاریخچه بورس ایران

کارهای اولیه برای تشکیل بورس در ایران، در سال 1315 و در زمان رضاخان پهلوی شروع شد. شخصی به نام ران لوترفلد که بلژیکی بود و برای دربار پهلوی کار می ‌کرد، اساسنامه داخلی بورس در ایران را تهیه کرد و آن را به افراد دولتی در ایران نشان داد. از آنجایی که در آن زمان، جنگ جهانی دوم در جریان بود و مشکلات دیگری هم وجود داشت این موضوع فراموش شد و به تاخیر افتاد.

در سال 1341 ، سرانجام یک کمیسیون در وزارت بازرگانی تشکیل شد و توافق های اولیه برای تاسیس بورس صورت گرفت و متن آن تنظیم گردید. در زمستان همان سال، هیئتی از بروکسل برای راه اندازی بورس به ایران آمدند و سر انجام پس از چهار سال بالا و پایین شدن، قانون تاسیس بورس در مجلس تصویب گردید. پس از آن ، قانون تصویب شده برای اجرا شدن از سوی وزارت اقتصاد به بانک مرکزی ابلاغ گردید.

سرانجام در 15 بهمن ماه سال 1346 و حدود یک سال پس از ابلاغ آن، این بازار مالی با انجام معاملاتی چند بر روی سهام بانک توسعه صنعت و معدن به طور رسمی کار خود را آغاز نمود.

مسیر بورس

بورس ایران پس از شروع فعالیت خود سالهای پر فراز و نشیبی را گذراند. در هر دولت بعد از انقلاب برای بورس اتفاقاتی افتاد اما بازار بورس هم چنان به رشد خود ادامه داد تا این که بالاخره توانست در سال قبل به شاخص 1 میلیون واحدی دست یابد.

جالب است بدانید که در اوایل کار فعالیت بورس، سهام و اطلاعات مورد نیاز را روی یک تخته می نوشتند و آن را در تالار اصلی و در جایی مرتفع قرار می دهند تا همگان بتوانند مشاهده کنند. حالا اما دیگر بورس ایران، دارای سیستم معاملات آنلاین است و افراد با داشتن کد بورسی یا معاملاتی می توانند به راحتی به خرید و فروش سهام یا دیگر اوراق بپردازند.

تفاوت بورس ایران با دنیا

اما شاید سوال خیلی ها این باشد که آیا بازار بورس ایران با دیگر بازارها در جهان تفاوت دارد یا خیر؟ در جواب این سوال باید گفت که بله، تفاوت هایی بین بورس ایران با دنیا وجود دارد. در زیر به این تفاوت ها پرداخته ایم.

1.دامنه نوسان:

همان طور که خودتان می دانید، اساس بورس بر بالا و پایین شدن قیمت ها می باشد. برای مثال شما یک سهم را می خرید و می بینید که در عرض یک ماه، قیمت آن 20 درصد زیاد می شود یا 20 درصد کم می شود.

در ایران دامنه نوسان قیمت، 5 درصد می باشد. این یعنی نهایتا در یک روز شما حداکثر 5 درصد سود یا 5 درصد ضرر خواهید کرد. برخلاف بورس ایران، بورس جهانی دارای چنین قانونی نیست. دامنه نوسان در بازار بورس دنیا محدودیتی برای نوسان قیمت ندارد. این یعنی ممکن است فردی در بازار بورس جهانی در یک روز 20 درصد با سهم خود سود کند و یا ممکن است در عرض یک روز 20 درصد ضرر کند.

برای مثال می توان گفت که چند مدت قبل، فقط در عرض یک روز قیمت سهم آمازون(فروشگاه اینترنتی) 13 درصد بالا رفت. بالا رفتن قیمت این سهم به دلیل رونق گرفتن خرید اینترنتی در زمان کرونا بود.

نمی توان با اطمینان گفت که کدام قانون بهتر است: ایران یا دنیا. این که بورس ایران در یک روز بیش از 5 درصد بالا و پایین نمی شود باعث جلوگیری از ضرر زیاد افراد می شود اما از آن سو جلوی رشد سریع شرکت های سودده را هم خواهد گرفت.

2.عدم ارتباط با بازارهای جهانی:

در ایران به دلیل وجود تحریم های سنگین ، ارتباطی با دیگر بازارهای بورس در جهان وجود ندارد. برای مثال شما در بورس ایران نمی توانید سهم های بین المللی را خریداری کنید اما در بورس های دیگر کشورها شما قادر خواهید بود سهم های دیگر کشورها را به راحتی خریداری کنید.

بازار بورس ایران در دیگر بازارهای بین المللی تنیده نشده است و برای همین است که بحران ها و نوسانات بزرگ در بازار های جهانی نمی تواند بر بازار ما تاثیر بگذارد. این مسئله هم فواید و مضرات خودش را دارد.

3.شاخص نقدینگی پایین تر:

بازار بورس ایران، دارای نقدینگی پایین تری نسبت به دیگر بازارهای جهانی می شود و برای همین است که در آن معاملات خرد بیشتری انجام می شود و معامله گران خرد بیشتری نیز در آن حضور دارند. در بورسهای جهانی، معاملات انجام شده دارای نقدینگی های بسیار بیشتر هستند .

4.تنوع کمتر سهام و اوراق بهادار:

در ایران تنوع سهام و اوراق بهادار کم تر از دیگر بازارهای جهانی است. در بازارهای بورس جهانی، برای موضوعات خاص اوراق بهادار گوناگونی وجود دارد که می توان آنها را معامله کرد. در بورس سایر کشورهای دنیا، شما شاهد صدها نوع اوراق بهادار، سهام بی نام، ممتاز و اقسام اوراق قرضه دولتی و غیردولتی هستید که معامله گران آنها را خرید و فروش می کنند اما در ایران از این چیزها خبری نیست. بورس ایران را می توان تک محصولی نامید و مهم ترین محصول آن هم سهام شرکت ها می باشد.

برای مثال در بورس نیویورک، اوراق بهادار تازه ای را برای ایجاد پویایی بیشتر در بازار مسکن (به نام ریتس) ایجاد کردند. این اوراق توانست باعث رونق و رواج بیشتر بازار مسکن برای مدتی شود. این در حالی است که در بازار مسکن ایران، رکود بسیار بیشتری وجود دارد اما هیچ راه حلی برای آن در بورس ایجاد نمی شود. جالب است که خود بورس کالا هم متاثر از این رکود است و برای همین معامله خاصی در این بازار روی میلگرد و شمش انجام نمی‌ شود.

بورس ایران برای خارج شدن از این وضعیت تک محصولی باید از تجربه های دیگر بازارها مانند بازارهای مالزی، ترکیه و دیگر کشورها استفاده کند.

5.وجود شرکت های خصوصی کمتر:

در ایران اگر خوب مشاهده کنید، خواهید دید که اکثر شرکت های بورسی دولتی هستند و این واقعا خطرناک است. این باعث می شود تا با عملکرد بد اقتصادی دولت، بازار بورس هم بریزد و از آنجا دولت می تواند در بورس دستکاری کند و این دقیقا همان اتفاقی است که افتاده است و ما داریم می بینیم که چگونه یکباره شاخص در عرض چند ماه از 2 میلیون به 1 میلیون و 200 هزار واحد رسیده است.

در بورس های دیگر کشورها اما شرکت های خصوصی بسیار فعال تر هستند و دولت فقط بر بورس نظارت داد. بسیاری از سهام مطرح دنیا در حال حاضر، شرکت های خصوصی هستند و این در حالی است که در ایران، سهامداران همه به دنبال خرید سهام دولتی هستند تا از این طریق سود بیشتری کسب کنند. این مسئله واقعا می تواند دارای عواقب بدی باشد و باید برای آن فکری کرد. یک راه حل این است که فعالیت بخش خصوصی در بورس بیشتر شود و اصلاحات دیگری در قوانین بورس صورت پذیرد.

نتیجه گیری

بازار بورس ایران، این روزها حال خوشی ندارد و افراد زیادی در حال مشاهده از دست دادن سرمایه خود هستند. بورس ما با دیگر بورس ها در دنیا تفاوت دارد اما این دلیل خوبی برای این وضعیت اسفناک نیست.

از موارد تفاوت بورس ایران با دنیا می توان به دامنه نوسان 5 درصدی در بورس ایران، تنوع محصول کمتر برای معامله گری، عدم ارتباطات با بورس های دیگر کشورها، نقدینگی کمتر، وجود شرکت های خصوصی کمتر و تسلط تقریبا کامل دولت بر بورس نام برد. از میان این موارد شاید فقط مورد اول دارای فوایدی برای سهامداران باشد وگرنه دیگر موارد، نقطه ضعف محسوب می شوند و باید آنها را اصلاح کرد.

سهمیران

بورس، بازاری است که باید با آگاهی و تجربه در آن قدم برداشت. مخصوصا بورس ایران که نوسانات آن بیشتر است و خیلی اوقات اتفاقاتی در آن می افتد که اصلا قابل پیش بینی نبود.

آموزش دیدن، آن هم به شکل درست می تواند باعث سود افراد در بورس شود و آنها را به معامله گرانی متبحر تبدیل کند. یادتان باشد که علم بنیان و اساس موفقیت برای هر کاری است.

یکی از مجموعه های موفقی که سالیان طولانی است در زمینه آموزش بورس فعالیت دارد، مجموعه سهمیران می باشد. این مجموعه یکی از شعبه های کارگزاری حافظ است. کارگزاری حافظ از برترین کارگزاری های کشور است که عده زیادی از طریق آن در بورس به خرید و فروش می پردازند.

با آموزش های سهمیران شما به خوبی می توانید بفهمید که چرا بورس ایران در چنین جایگاهی ایستاده است و مفهوم سرمایه گذاری در آن را به خوبی درک می کنید. شما با دوره های آموزشی سهمیران، قدم به قدم رشد خواهید کرد و پس از مدت زمانی نه چندان طولانی به معامله گری ماهر و مدیر در این بازار پرتلاطم بدل خواهید شد و قادر خواهید بود بیشترین سود را از این بازار کسب کنید.

مهم ترین بورس های جهان

بورس اوراق بهادار در جهان قدمتی بیش از 500 سال دارد و از آغاز فعالیت در آنتورپ در قرن شانزدهم تا به امروز، از مبادله ای در مقیاس کوچک به یک بازار عظیم و جهانی تبدیل شده است. در حال حاضر، ده ها بازار بورس کوچک و بزرگ در کشورهای مختلف فعالیت می کنند و هر کدام از آن ها ویژگی های خاص خود را دارند و برخی از آن ها شرکت های متعددی را در اندازه های گوناگون و حجم معاملات مختلف در خود جای داده اند. در این مقاله قصد داریم راجع به مهم ترین بورس های جهان صحبت کنیم و شما را به یک سفر گردشگری بورسی دعوت نماییم. در این سفر شما با تمام جزییاتی که در بورس اوراق بهادار می گذرد و همچنین نکات مربوط به مهم ترین بورس های جهان آشنا می شوید.

بورس اوراق بهادار چیست؟

بورس اوراق بهادار از نظر تاریخی مکانی بود که فروشندگان و خریداران برای انجام تجارت در مورد خرید و فروش کالا با یکدیگر ملاقات می کردند. امروزه، این موضوع معمولاً با بازار خرید و فروش محصولات مالی مانند سهام و. همراه است. در ابتدا، بورس اوراق بهادار یک ساختمان فیزیکی بود که در آن بازرگانان می آمدند تا با سایر معامله گران به صورت حضوری معامله کنند و سفارشات خرید و فروش خود را فریاد می زدند.

با این حال، به دلیل پیشرفت تکنولوژی و نقاط عطف جدید در فناوری، اکثر بورس های سهام به سمت تجارت الکترونیکی سوق پیدا کردند و اکنون به معامله گران کمک می کنند تا دسترسی بهتری به بازارهای بین المللی داشته باشند. در سراسر دنیا، بازارهای بورس متعددی وجود دارد که از جمله مهم ترین بورس های جهان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بورس اوراق بهادار نیویورک
• بورس اوراق بهادار سیدنی
• بورس اوراق بهادار فرانکفورت
• بورس اوراق بهادار هنگ کنگ
• بورس اوراق بهادار توکیو
• بورس سهام NASDAQ
• بورس سهام پکن
• بورس سهام شانگهای
• بورس سهام بانکوک
• بورس سهام هند

بورس اوراق بهادار نیویورک

بورس اوراق بهادار نیویورک، یکی از مشهورترین و مهم ترین بورس های جهان است. این بازار بورس با نام مستعار The Big Board در سال 1817 تاسیس شد اما تا سال 1963 با نام NYSE فعالیت نمی کرد. دفتر مرکزی آن در وال استریت در منهتنِ نیویورک بود و این ساختمان در سال 1978 به عنوان یک نشان ملی شناخته شد. در ژانویه 2018 سرمایه بازار بورس اوراق بهادار نیویورک بیش از 30 تریلیون دلار بود و هم اکنون محل زندگی بیش از 2300 شرکت تجاری است. این شرکت ها طیف مقایسه بورس ایران و جهان گسترده ای از بخش های مختلف مانند انرژی، امور مالی، کالاهای مصرفی، تکنولوژی و. را پوشش می دهند؛ به همین دلیل، بورس اوراق بهادار نیویورک را به عنوان یکی از مهم ترین بورس های جهان می شناسند.

بورس اوراق بهادار فرانکفورت

بورس اوراق بهادار فرانکفورت بزرگترین بورس در آلمان و یکی از بزرگترین و مهم ترین بورس های جهان از نظر حجم معاملات و سرمایه بازار است.

توضیحات بورس اوراق بهادار فرانکفورت FSE

• FSE یکی از اولین بورس های سهام جهان در کنار صرافی های مستقر در لندن و پاریس است. در سال 1949، FSE پس از جنگ جهانی دوم در سطح بین المللی شناخته شد.
• بازار FSE دارای چندین شاخص است؛ اما شناخته شده ترین آن DAX است.
• این شاخص 30 شرکت برتر آلمانی را که در بورس لیست شده اند، وزن می کند و آن ها را می سنجد.
• FSE تلاش کرده است با بورس اوراق بهادار لندن ادغام شود، اما همچنان به عنوان بخشی از گروه دویچه بورس باقی مانده است.

بورس سهام سیدنی

بورس سهام سیدنی که به عنوان یکی از مهم ترین بورس های جهان شناخته می شود، یک بورس اوراق بهادار دارای درجه 1 مجاز در استرالیا است. SSX یک جایگزین جدید مقایسه بورس ایران و جهان و انعطاف پذیر برای شرکت های آسیا و اقیانوسیه فراهم می کند که به دنبال فرصت هایی برای رشد هستند.

SSX به عنوان یک مکان تجارت، یک بستر رقابتی جهانی و همچنین دسترسی به محصولاتی را که در هیچ جای دیگر در دسترس نیستند، ارائه می دهد. علاوه بر شرکت های با رشد بالا، سیدنی محصولات منحصر به فرد لیست شده را در دارایی، سرمایه گذاری های مشترک و بهره ثابت ارائه می دهد تا تنوع را به سهام نمونه نهادی و خرده فروشی اضافه کند.

شیوه های حکمرانی سیدنی اطمینان می دهد که هم سرمایه گذاران و هم صاحبان شرکت ها از یک بستر تمیز و سازگار برخوردار باشند که در آن قوانین به طور مساوی، منصفانه و شفاف برای همه اعمال می شود. بنابراین، بورس سهام سیدنی را به عنوان یکی از مهم ترین بورس های جهان می توان در نظر گرفت.

بورس اوراق بهادار هنگ کنگ

بورس اوراق بهادار هنگ کنگ یکی از بزرگترین بازارهای اوراق بهادار جهان است که از طریق سرمایه بازار، ریشه خود را در تاسیس اولین بازار رسمی اوراق بهادار چین، اتحادیه کارگزاران سهام در هنگ کنگ، در سال 1891 دنبال می کند. بازار دوم در سال 1921 و در سال 1947 افتتاح شد و این 2 با هم ادغام شدند و بورس اوراق بهادار هنگ کنگ را تشکیل دادند.

هنگ کنگ راه طولانی را طی کرده است. گزارش شده است که در حال حاضر بورس اوراق بهادار هنگ کنگ پنجمین بازار بورس بزرگ و یکی از مهم ترین بورس های جهان محسوب می شود. در اینجا برخی از مسیرهای مستقیم و غیرمستقیم برای سرمایه گذاران برای قرار گرفتن در روند فعالیت بازار هنگ کنگ آورده شده است:

در صندوق های قابل معامله بورس (ETF)، یک روش ساده برای سرمایه گذاران برای فعالیت در بورس اوراق بهادار هنگ کنگ بدون قرار گرفتن در معرض خطر ارزی است.
• سرمایه گذاران در ایالات متحده می توانند از تعداد محدودی از سهام بورس هنگ کنگ که به عنوان رسید سپرده آمریکا در بورس اوراق بهادار نیویورک، نزدک و صرافی های خارج از بورس ذکر شده اند، خرید کنند.
• سرمایه گذاران همچنین می توانند با افتتاح حساب در یک شرکت کارگزاری که یک بستر تجارت بین المللی ارائه می دهد، سهام هنگ کنگ را معامله کنند.

بورس اوراق بهادار توکیو

بورس اوراق بهادار توکیو بزرگترین بورس اوراق بهادار ژاپن و یکی از مهم ترین بورس های جهان است که در سال 1878 تاسیس شد. پس از جنگ جهانی دوم، این بورس با یک سری تغییرات روبرو شد و اکنون به عنوان گروه صرافی ژاپن شناخته می شود. این گروه با ادغام بورس اوراق بهادار توکیو با بورس اوراق بهادار اوزاکا در سال 2013 ایجاد شد.

بورس ژاپن مانند طلا در هنگام بحران های اقتصادی میزبان حجم زیادی از سرمایه گذاران دنیاست. ابن بازار با بیش از 3500 شرکت در بورس سهام توکیو و ارزش بازار بیش از 5 تریلیون دلار، سومین بورس بزرگ جهان محسوب می شود.

جالب است که معاملات سهام ژاپن 45 درصد از حجم بازار سهام جهانی در سال 1989 را نشان می داد. در حالیکه هم اکنون حجم معاملات سهام در آمریکا شمالی بیشترین حجم در جهان است. بورس اوراق بهادار توکیو، در حال حاضر میزبان بزرگترین شرکت های تجاری عمومی جهان مانند Toyota، سونی و. است و به همین دلیل، خود را به عنوان یکی از مهم ترین بورس های جهان معرفی کرده است.

بورس سهام نزدک (NASDAQ)

NASDAQ یک بازار الکترونیکی جهانی برای خرید و فروش اوراق بهادار است. بورس اوراق بهادار NASDAQ مخفف "اتحادیه ملی نقل قول های خودکار نمایندگی های اوراق بهادار" است و دومین بورس بزرگ سهام جهان از نظر سرمایه و یکی از مهم ترین بورس های جهان محسوب می شود. این صرافی در سال 1971 توسط (انجمن ملی فروشندگان اوراق بهادار) تأسیس شد و اولین بورس در نوع خود بود.

بورس اوراق بهادار NASDAQ به جای استفاده از روش سنتی "اعتراض باز" كه شامل معامله گرانی بود كه سفارشات خرید و فروش خود را در جایگاه های معاملات فریاد می زدند، منحصراً از طریق رایانه و تلفن فعالیت می كرد. این موضوع NASDAQ را به اولین بورس اوراق بهادار الکترونیکی جهان تبدیل کرد و اکنون آن ها در خصوص شرکت های مبتنی بر فناوری تخصص دارند.

پس از خرید بورس سهام بوستون و فیلادلفیا در سال های اولیه، NASDAQ در ابتدای سال 2018 به حدود 10 تریلیون دلار سرمایه دست یافت. در حال حاضر این بازار بورس بیش از 3800 شرکت را مقایسه بورس ایران و جهان مقایسه بورس ایران و جهان لیست کرده است که به نظر می رسد بخش زیادی از آن ها مربوط به فناوری هستند و همین موضوع، این بازار را به عنوان یکی از مهم ترین بورس های جهان معرفی کرده است.

بورس سهام پکن

بورس سهام پکن در سال 1994 تأسیس شد و اکنون بیش از 50 درصد عملیات انتقال سهام، M&A و عملیات بازسازی را در چین انجام می دهد و به عنوان یکی از مهم ترین بورس های جهان شناخته می شود. CBEX تنها موسسه انتقال مالکیت شرکت های دولتی است که توسط کمیسیون نظارت و اداره دارایی های دولتی پکن انتخاب شده است و همچنین یکی از اولین موسسات معاملات سهام مجاز توسط نظارت و اداره دارایی های دولتی است.
این بدان معناست که بزرگترین و سودآورترین شرکت های دولتی چینی باید لزوماً از طریق CBEX یا یکی از دو بورس سهام باقی مانده که به این منظور مجاز شده اند، خصوصی شوند.

مرکز حمایت از سرمایه گذاری و تامین مالی پارک علم و فناوری Zhongguancun، که به طور مشترک توسط CBEX و اداره پارک علم و فناوری Zhongguancun تأسیس شده است، بستر مهمی برای سرمایه گذاری و تأمین مالی شرکت های با فناوری پیشرفته در پارک علم و فناوری Zhongguancun است.

در همین حال، CBEX از طریق تاسیس آژانس ها یا موسسات مبادله سهام در 24 استان، با مناطق خودمختار و شهرداری ها روابط همکاری ایجاد کرده و یک شبکه خدمات در سراسر کشور برای مبادلات سهام تشکیل داده است که می تواند اطلاعات پروژه های تبادل سهام را در سراسر کشور منتشر کند.

CBEX کاملا متفاوت از هر بورس سهام دیگر در چین، یک تخصص بین مرزی منحصر به فرد ایجاد کرده و تعداد زیادی معامله با سرمایه گذاران خارجی انجام داده است. CBEX با Nasdaq، بورس اوراق بهادار تورنتو، بورس اوراق بهادار فرانکفورت و. همکاری کرده است.

بورس سهام شانگهای

بورس اوراق بهادار شانگهای «SSE» بزرگترین بورس سهام در سرزمین اصلی چین و یکی از مهم ترین بورس های جهان است. این بورس یک سازمان غیرانتفاعی است که توسط کمیسیون تنظیم مقررات اوراق بهادار چین CSRC اداره می شود. سهام، اوراق قرضه و. در بورس شانگهای معامله می شوند.

در بورس اوراق بهادار شانگهای SSE برای هر شرکت پذیرفته شده دو کلاس اصلی سهام وجود دارد: سهام A و سهام B.

سهام B به دلار آمریکا مبادله می شود و به طور کلی برای سرمایه گذاری خارجی باز هستند. سهام A به یوان (واحد پول چین) مبادله می شود و فقط از طریق یک برنامه واجد شرایط معروف به QFII برای سرمایه گذاری خارجی در دسترس است.

شرایط لازم برای پذیرش شرکت ها در بورس سهام شانگهای

شرکتی که امیدوار است در SSE پذیرش شود باید شرایط زیر را داشته باشد:

• این شرکت باید تاییدیه CSRC را کسب کرده باشد.
• مقدار سهام عرضه شده عمومی باید بیش از 25 درصد از کل سهام منتشر شده باشد مگر اینکه کل سرمایه سهام یک شرکت بیش از 400 میلیون RMB (یکای رسمی پول چین) باشد.
• SSE شرکت های پذیرفته شده در این بورس را ملزم می کند که در دوره های زمانی مشخص شده در قوانین، مقررات اداری و قوانین مختلف قابل اجرا، گزارش های دوره ای را تهیه و افشا کنند.

بورس سهام تایلند (بانکوک)

یکی دیگر از مهم ترین بورس های جهان، بورس سهام تایلند (بانکوک) است؛ بورس سهام تایلند، 4 ساعت و 30 دقیقه در روز باز است. یک جلسه معاملاتی کوتاه تر، کلیه فعالیت های تجاری را در یک دوره زمانی کوچکتر فشرده می کند که منجر به افزایش نقدینگی، اسپردهای کمتر و بازارهای کارآمدتر می شود.

جلسات کوتاه مدت معاملاتی نیز می تواند منجر به نوسانات کمتری شود. اخبار مهم در ساعات معاملات می تواند منجر به نوسان قیمت شود. با یک دوره معاملاتی کمتر، اخبار بیشتری در خارج از ساعات معاملاتی عادی اتفاق می افتد که به سرمایه گذاران زمان بیشتری برای هضم اطلاعات می دهد و می تواند از تصمیمات عجول تجارت جلوگیری کند.

آیا خارجی ها می توانند در بازار سهام تایلند سرمایه گذاری کنند؟

بازار سهام تایلند یک هیئت تجاری خارجی ایجاد کرده است مقایسه بورس ایران و جهان که در آن سرمایه گذاران خارجی می توانند منابع سرمایه گذاری خود را ثبت کنند و از مزایای مشابه سرمایه گذاران داخلی برخوردار شوند.

چگونه می توان در تایلند سرمایه گذاری کرد؟

برای خرید سهام در تایلند، بدیهی است که به یک حساب کارگزاری نیاز دارید. همه بانک های بزرگ کشور حساب های پس انداز، حساب های کارگزاری و معمولاً حتی مجموعه ای از صندوق های سرمایه گذاری مشترک را ارائه می دهند. بانکوک بانک، بانک تجارت سیام، بانک کرونگ تای و بانک کاسیکورن، بزرگترین بانک های تایلند هستند.

بورس سهام هند

بورس سهام هند به عنوان یکی از مهم ترین بورس های جهان شناخته می شود و به طور کلی سرمایه گذاران را می توان به 2 دسته تقسیم کرد: کسانی که از فرصت های سرمایه گذاری در هند اطلاع دارند و کسانی که این کار را نمی کنند. هند ممکن است برای کسی که در ایالات متحده آمریکا زندگی می کند، مانند یک نقطه کوچک به نظر برسد، اما با بازبینی دقیق تر، همان مواردی را که انتظار دارید از هر بازار امیدوار کننده ای پیدا کنید، خواهید یافت. در اینجا نکات مختصری را در خصوص بورس اوراق بهادار هند بیان می کنیم.

• بیشتر معاملات در بازار سهام مقایسه بورس ایران و جهان هند در دو بورس سهام آن انجام می شود: بورس سهام بمبئی BSE و بورس ملی سهام NSE.
  BSE از سال 1875 آغاز به کار کرده است. از طرف دیگر، NSE در سال 1992 تأسیس شد و در سال 1994 تجارت خود را آغاز کرد. با این وجود، هر دو مبادلات از مکانیسم معاملاتی، ساعات معاملات و روند تسویه برخوردارند.
• تقریباً تمام شرکت های مهم هند در هر دو صرافی ذکر شده اند.
• BSE از نظر حجم بزرگترین بازار سهام است.
• NSE بازار سیال تری است.
• از نظر محدودیت بازار، هر 2 در حدود 2.3 تریلیون دلار قابل مقایسه هستند.
• هر دوی آن ها برای جریان سفارش که منجر به کاهش هزینه ها، کارایی بازار و نوآوری می شود، رقابت می کنند.
• حضور آربیتراژرها قیمت ها را در دو بورس سهام در محدوده بسیار محدود نگه می دارد.

چه کسی می تواند در هند سرمایه گذاری کند؟

هند در دهه 1990 اجازه سرمایه گذاری افراد خارجی را صادر کرد. سرمایه گذاری های خارجی به 2 دسته سرمایه گذاری مستقیم خارجی FDI و سرمایه گذاری اوراق بهادار خارجی FPI طبقه بندی می شوند.
کلیه سرمایه گذاری هایی که یک سرمایه گذار در آن ها در مدیریت روزمره و عملیات شرکت نقش دارد، به عنوان FDI تلقی می شود، در حالیکه سرمایه گذاری در سهام بدون کنترل مدیریت و عملیات به عنوان FPI تلقی می شود.

جمع بندی

تاسیس اولین بازار بورس در جهان، به حدود 500 سال پیش باز می گردد و با گذشت زمان، بورس های متعددی در سراسر جهان فعالیت خود را آغاز کردند و با پیشرفت تکنولوژی و گسترش اینترنت در میان سرمایه گذاران، معاملات آنلاین رواج یافته است. از جمله مهم ترین بورس های جهان می توان به بورس نیویورک، بورس توکیو، بورس هنگ کنگ، بورس سیدنی، بورس NASDAQ و. اشاره کرد.

مقایسه بورس ایران و جهان

بورس ایران در مقایسه با بورس های جهان

 دکتر حوریه یحیایی*
[email protected]
در جهان امروز که هر روز شاهد تحولات و پیشرفت ها و اختراعات نوینی در جامعه بشری هستیم، نقش سرمایه گذاری در اقتصاد در جهت تحقق هدف های توسعه اقتصادی پر رنگ و مهم است. همه ی اقتصاد دانان متفق القول اذعان دارند که بازار سرمایه، یی از مهمترین بخش های
اقتصادی کشور است و با نقاط قوت و ضعف خود وضعیت اقتصادی کشورها را رقم می زند.

کشورهای پیشرفته و به تبع آن بسیاری از کشورهای در حال توسعه برای سرمایه گذاری های
بزرگ و بلند مدت از بازارهای بورس اوراق بهادار استفاده می کنند. بی شک گسترش توسعه، ایجاد شغل و رونق کسب و کارهای از طریق فراهم نمودن فضای تولید و افزایش رفاه جامعه، همه و همه از طریق هدایت پس اندازها و سرمایه های خرد و کلان مردم در بورس صورت می پذیرد. پیشرفته ترین بورس ها در کشورهای توسعه یافته وجود دارند که سرمایه گذاری
در آن ها در یک شرایط امن، باعث ورود سرمایه گذاران داخلی و خارجی به این حیطه می گردد. استقبال از بورس و رونق اقتصادی آن تا به حدی بوده که آمارها رشد چهار برابری درآمد ثروتمندان جهان از بورس در سال 2017 را نشان می دهد.
در بررسی های اقتصادی بورس اوراق بهادار ایران و جهان شاهد تفاوت هایی هستیم که در بسیاری از موارد باعث می شود تا شکاف عمیقی بین شرایط بورس ما و استانداردهای جهانی رخ دهد. با وجود اینکه سابقه بورس اوراق بهادار تهران به سال 1346 بر می گردد ولی تا قبل از 1380 این بورس فعالیت چندانی نداشته است. همان طور که بیان شد بورس ایران، یک بورس نوظهور بوده و به شدت تحت تاثیر نوسانات قیمت نفت قرار دارد.
حجم معاملات بورس ایران نسبت به سایر بورس های منطقه بسیار پایین است که همین مطلب باعث شده بورس کشور نسبت به بورس های
دیگر در سطح پایین تری قرار گیرد. وابستگی بورس ایران به نوسانات قیمت نفت باعث فراز و فرود هایی در این بازار گشته و ورود به این بازار را با ریسک های زیادی همرا می کند و بسیاری از مردم ترجیح می دهند که به جای سرمایه گذاری در این بازار پر ریسک، پول خود را وارد وادی های دیگر سرمایه گذاری نمایند. قابل ذکر است؛ تحریم ها و عدم ثبات سیاسی و اقتصادی لازم کشور، باعث نبود شرایط پایدار بازار سرمایه و نگرانی ورود کنندگان
به بازار سهام ایران است.
همچنین از بررسی مقایسه ای هزینه های معاملاتی سهام در بورس تهران با سایر بورس های
کوچک و بزرگ جهان می توان فاصله قابل توجهی تا رسیدن به استانداردهای لازم مشاهده نمود. در مقایسه ساعت های کاری بورس های مطرح جهان با ایران نیز گپ قابل توجهی وجود دارد.
میانگین ساعت کاری بورس در اثر کشورهای توسعه یافته از 6 تا 8 ساعت است و این در حالی است که ساعت کاری بورس ایران تقریبا کمترین ساعت معاملات را به خود اختصاص داده است و عموما از 9 صبح تا 12:30 می باشد. با توجه به جمعیت کشورها تعداد سهامداران نیز در رونق معاملات بورس بسیار تاثیرگذار است.
در کشور امریکا با جمعیتی در حدود 320 میلیون بیش از 200 میلیون نفر سهامدارند و در ایران رقم سهامداران فعال در بورس نسبت به کل جمعیت ایران درصد بسیار کمتری است. در کشورهای جهان، شرکت های پذیرش دهنده در بورس کاملا خصوصی هستند. اما در ایران عملا شرکت دولتی و نیمه دولتی در بورس حضور دارند. همچنین در بورس های بزرگ جهان بر خلاف بازار بورس ایران، سود تقسیمی وجود ندارد یعنی پولی بابت سود ماهیانه به سهامدار پرداخت نمی گردد و این سودها برای گسترش شرکت ها مصرف می گردد و یا به قیمت سهم اضافه می گردد و در مجموع این سودها از چرخه بورس خارج نمی گردند.
با تمامی مطالب عنوان شده بورس ایران در زمینه های مختلف رشد قابل توجهی داشته، اما مسئولین امر می توانند با تصویب قوانین حمایتی از سرمایه گذاران و پایین آوردن ریسک پذیری و ایجاد شرایط امن سرمایه گذاری اقبال عمومی جامعه برای ورود به این بازار بیشتر کرده تا به یک انتفاع عمومی از افزایش حجم معاملات بینجامد.

مقایسه بورس ایران با بورس‌های جهانی

چندماهی می‌شود که از بورس و بازار سرمایه استقبال عمده‌ای شده و با در نظر گرفتن افرادی که دارای سهام عدالت هستند می‌توان گفت به‌طور تقریبی 90 درصد مردم در بورس به گونه‌ای فعالیت می‌کنند اما؛ بسیاری از مردم از وضعیت بورس رضایت ندارند چراکه طی 3 ماه اخیر تنها زیانده شده‌اند ولی در میان یک راه‌حل برای عدم زیان در بازار وجود مقایسه بورس ایران و جهان دارد، آن هم خرید به موقع و صحیح است. این بدان معناست که شما باید سهمی را خریداری کنید که ارزندگی کافی دارد و در هر زمان قرمزی بورس اقدام به فروش آن نکنید. در این میان سیاست‌ها و حمایت‌های دولت نیز باعث شد که این روند قرمزی و زیان سهامداران ادامه‌دار باشد حمایت‌های بی قاعده مسوولان و دولتی‌ها راهی خروج نقدینگی عمده از بازار را فراهم کرد و در حال حاضر در حدود 500 هزار میلیارد تومان نقدینگی در بازار وجود دارد که اگر سیاست‌های لازم به کار گرفته شود این نقدینگی می‌تواند وارد بورس شود. دوسال گذشته بازار سرمایه حالت ساکنی داشت و در سال‌های 1396 و 1397 به ترتیب شاهد 14 و 21 عرضه اولیه در بازار بودیم اما؛ در سال جاری که رشد بیش از 300 درصدی را در بازار سهام متوجه بودیم تا به امروز تنها 21 شرکت توانستند وارد بازار سهام شوند که پیش بینی می‌شود تا پایان سال این روند افزایش یابد ولی این پذیرفته شدن حاکی از نادیده گرفته شدن سیاست تسهیل ورود شرکت‌های بورسی در جهت حمایت از بازار از سوی مسوولان است.

کمبود استانداردهای بین المللی

بازار سرمایه ایران از دو بازار بورس و فرابورس با 658 نماد معاملاتی تشکیل شده قوانین سختگیرانه بازار بورس موجب تشکیل بازار فرابورس در سال 1388 شد و این قوانین اصلی‌ترین تفاوت این دو بازار است. قوانین سختگیرانه بورس سبب شد که نماد‌های پذیرفته‌شده در آن ریسک کمتری را نسبت به فرابورس متحمل شوند. این کاهش ریسک درمورد شرکت‌های پذیرفته‌شده در بازار بورس موجب نقدشوندگی بهتر و تاثیر در انتظارات آتی سهام نسبت به شرکت‌های پذیرفته‌شده بورسی می‌شود. از طرفی دوره ثبت شرکت‌ها در فرابورس به علت ساده‌تر بودن شرایط پذیرش نسبت به بورس کمتر است و آخرین تفاوت این دو بازار مربوط به کارمزد خرید و فروش معاملات است که در بازار فرابورس کارمزد بیشتری گرفته می‌شود. بازار بورس ازمجموع سه بازار و بازار فرابورس از مجموع هفت بازار ایجاد می‌شوند. یکی از بازار‌های فرابورس بازار پایه است که در جهت برنامه‌های توسعه کشور ایجاد شده و براساس یکی از الزامات ماده قانون برنامه پنجم توسعه و ماده 36 احکام دایمی برنامه‌های توسعه کشور که می‌گوید هر شرکت سهامی عام باید سازوکار معاملاتی داشته باشد و باید پذیرش شود. این‌گونه شرکت‌ها تنها با تایید شورای عالی بورس وارد بازار سرمایه می‌شوند و ملزم به رعایت هیچ‌گونه از الزاماتی که برای دیگر بازار‌ها اعمال می‌شوند، نیستند. از 658 نمادی که در بازار بورس ایران وجود دارند، تنها 175 نماد در بازار پایه فعالیت می‌کنند که در گذشته به سه‌بازار پایه الف، ب و ج تقسیم می‌شدند و براساس تقسیم‌بندی جدید به سه دسته تابلوی پایه‌های زرد، نارنجی و قرمز تقسیم می‌شوند و بیشتر تحت کنترل قرار می‌گیرند. در زمان پذیرش نباید بیشتر از ۸۰ درصد از سهام شرکت در اختیار کمتر از ۱۰ سهامدار باشد. این نسبت باید در پایان دومین سال پس از پذیرش به ۷۵ درصد کاهش یابد. به علاوه حداکثر ظرف مدت شش ماه از تاریخ درج و تا زمانی که نام شرکت در تابلو دوم بورس درج می‌باشد، بایستی حداقل ۵۰۰ سهامدار داشته باشد. همچنین در مورد شرکتهای دولتی که طبق مقررات قانونی و در اجرای سیاست خصوصی سازی، سهام آنها بایستی از طریق بورس اوراق بهادار به مردم واگذار شود، رعایت این بند در زمان پذیرش الزامی نیست. شرکتهای یاد شده موظفندظرف مدت شش ماه از تاریخ پذیرش شرایط خود را با مقررات این بند تطبیق دهند.

بورس استانبول چگونه است؟

بورس استانبول نیز از چهار بازار اصلی شامل بازار سهام، بازار اوراق بدهی، بازار مشتقه و بازار الماس و فلزات گرانبها تشکیل شده که هرکدام از این بازار‌ها دارای چندین بازار به عنوان بازار زیرمجموعه هستند. بازار سهام استانبول از مجموع هفت بازار تشکیل شده که بازار ستارگان آن به عنوان بازار برتر بورس استانبول شناخته می‌شود و شرکت‌هایی که سهام شناور آزاد آنها برابر یا بیش از 100 میلیون لیر ترکیه باشد، در این بازار جای می‌گیرند. البته سهام شناور آزاد شرکت‌های حاضر در بازار ستارگان به‌صورت هر 6ماه یک‌بار مورد بازبینی قرار می‌گیرد و اگر این نسبت کمتر باشد، شرکت به بازار اصلی نقل مکان می‌کند. موردی که سبب تمایز بورس استانبول با دیگر بورس‌ها می‌شود، ایجاد بازار متنوع برای عمق‌بخشی و مشارکت بیشر افراد و شرکت‌های بورسی در بازار بورس استانبول است اما؛ کارایی بازار را فدای این تنوع‌بخشی نمی‌کنند و با نظارت پی‌درپی و مداوم سبب شفافیت اطلاعاتی و کارایی بازار می‌شوند. برای نمونه؛ یک بازار تحت‌عنوان بازار سهام برای سرمایه‌گذاران حرفه‌ای ایجاد کرده‌اند که شامل شرکت‌هایی است که سهام آنها به‌طور مستقیم به سرمایه‌گذاران خاص و واجد شرایط عرضه می‌شود. همچنین سهام برخی از شرکت‌های عمومی که درنتیجه ارزیابی وضعیت مالی و ساختار مالکیت آنها توسط هیات بازار سرمایه ترکیه به عنوان نهاد ناظر، قابلیت معامله در بورس استانبول را ندارد، در صورت ثبت سهام این شرکت‌ها نزد هیات بازار سرمایه ترکیه می‌توانند در پلتفرم معاملاتی آزاد معامله شوند که برای سرمایه‌گذاری دارای ریسک‌های بسیاری است. شاید بتوان گفت از لحاظ مجموعه قوانین و ایجاد بازار‌های پی‌درپی، بازار بورس ایران بسیار شبیه بورس استانبول است و این بورس همانند بازار بورس ایران بیشترین توجه خود را منوط به مسائل حسابداری و سودسازی شرکت‌ها کرده است.

در این میان حسن قالیباف اصل، مدیرعامل شرکت بورس بیان داشت: ما با دوازده بورس در دنیا تفاهم همکاری بسته‌ایم ولی برای همکاری با بورس استانبول به صورت اجرایی جلو رفته‌ایم. چند شرکت هستند که بحث پذیرش‌شان در بورس استانبول و بورس تهران به صورت همزمان دنبال می‌شود. وی تاکید کرد: بورس استانبول دو موضوع جدی را مطرح کرده که یکی بحث حاکمیت شرکتی است که شرکت‌ها باید در این مورد گزارشگری مناسبی داشته باشند. موضوع دیگر بحث IFRS است که شرکت‌ها باید صورت‌های مالی خود را به صورت گزارشگری مالی با استاندارد بین‌المللی ارایه بدهند. این جزو الزامات پذیرش در بورس استانبول است این دو مورد حتما باید رعایت شود که شرکت ایرانی بتواند در بورس استانبول حضور داشته باشد. شرکت‌هایی که می‌خواهند تامین مالی بین‌المللی کنند باید این مسیر را بروند تا بتوانند از یک بازار خارجی تامین مالی کنند و تامین مالی نمی‌تواند فقط داخلی باشد.

ارزندگی بورس توکیو

بورس سهام توکیو یکی از معتبرترین بورس‌های دنیاست، به‌طوری‌که ازلحاظ ارزش بازاری رتبه سوم دنیا و رتبه اول آسیا را به خود اختصاص داده است. بازار بورس توکیو در مجموع از 6 بازار مختلف تشکیل شده که بازار بخش اول و بازار بخش دوم تابلو‌های اصلی بورس سهام توکیو هستند و به‌ترتیب شرکت‌های ژاپنی و خارجی با اندازه بزرگ و متوسط در این بازار‌ها پذیرفته می‌شوند. بازار بخش اول بورس سهام توکیو ازلحاظ اندازه و نقدشوندگی به عنوان یکی از بازار‌ها با رتبه بالا در دنیا شناخته می‌شود، به‌طوری‌که که سرمایه‌گذاران خارجی بخش عمده‌ای از معاملات سهام خود را در این بازار انجام می‌دهند. این بورس شرایط عمده‌ای برای پذیرش شرکت‌ها دارد مانند: هر یک از شرکت‌های حاضر در بازار بخش اول باید حداقل ۲۲۰۰ سهامدار داشته باشند. تعداد سهام قابل‌معامله (تعداد سهام شناور آزاد) در بازار بخش اول باید حداقل ۲۰ هزار واحد باشد. ارزش بازاری سهام قابل‌معامله (ارزش بازاری سهام شناور آزاد) در بازار بخش اول باید حداقل یک میلیارد ین ژاپن (یا ۱۰ میلیون دلار امریکا) باشد. نسبت سهام قابل‌ معامله به سهام پذیرفته شده‌ هر شرکت (درصد سهام شناور آزاد) در بازار بخش اول باید حداقل ۳۵ درصد باشد. ارزش بازاری سهام پذیرفته شده‌ شرکت باید حداقل ۲۵ میلیارد ین ژاپن (۲۵۰ میلیون دلار امریکا) باشد. تعداد سال‌های متوالی انجام کسب‌وکار شرکت باید حداقل ۳ سال باشد. حقوق صاحبان سهام شرکت‌ باید حداقل یک میلیارد ین ژاپن (۱۰ میلیون دلار امریکا) باشد. مقدار کل سود شرکت در دو سال مالی آخر باید حداقل ۵۰۰ میلیون ین ژاپن (۵ میلیون دلار امریکا) باشد یا ارزش بازاری سهام پذیرفته شده‌ شرکت باید حداقل ۵۰ میلیارد ین ژاپن (۵۰۰ میلیون دلار امریکا) باشد به شرط آنکه مقدار فروش شرکت در سال آخر بیشتر از ۱۰ میلیارد ین ژاپن (۱۰۰ میلیون دلار امریکا) باشد.

این‌ها تنها دو نمونه از شرایط پذیرش شرکت‌ها در بورس‌های جهانی بودند می‌توان گفت که بورس ایران در مقایسه با بین الملل بسیار ساده‌تر و آسان‌تر است و شرکت‌ها برای پذیرفته شدن در این بازار سختی عمده‌ای را تجربه نمی‌کنند. بنابراین سازمان بورسی باید کمی شرایط پذیرش را سر سختانه کنند چراکه یکی از شرکت‌های موجود در صف عرضه اولیه بدهی ارزی عظیمی دارد و طبق آخرین اخبار قرار است تا پایان سال عرضه شود اینجا یک سوال مطرح می‌شود که این شرکت پس از چندسال نتوانسته بدهی‌های ارزی خود را توصیه کند چگونه می‌تواند وارد بورس شود و سود برای سرمایه‌گذاران باقی بگذارد؟