2. نرخ بازگشت سرمايه (Rate of Return):
يكي از روشهايي كه امروزه در تعيين و انتخاب اقتصاديترين پروژهها متداول ميباشد روش نرخ بازگشت سرمايه است. در اين روش ضابطة قبول يا رد يك پروژه، بر اساس معياري (نرخي) به نام بازگشت سرمايه است. در حقيقت تعادل درآمدها و هزينهها، تحت اين نرخ امكانپذير است (البته نه هميشه با يك نرخ) و آن نرخ (يا نرخها) نرخ بازگشت سرمايه ميباشد. نرخ بازگشت سرمايه از تساوي قرار دادن ارزش فعلي درآمدها و هزينهها حاصل ميشود. اين تساوي تنها تحت يك نرخ امكانپذير است و آن، نرخ بازگشت سرمايه است.
در صورتي كه نرخ بازگشت سرمايه (ROR) از حداقل نرخ جذبكننده (MARR) كوچكتر باشد طرح پذيرفته نميشود و در صورتي نرخ بازگشت سرمايه (ROR) بزرگتر يا مساوي حداقل نرخ جذبكننده (MARR) باشد طرح داراي توجيه اقتصادي بوده و پذيرفته ميشود.
توجیه اقتصادی طرح، بررسی 4 شاخص مهم اقتصادی و مالی طرح توجیهی
انتخاب و اولویت بندی پروژه ها با شاخص های مالی و اقتصادی انجام می شوند. تجزیه و تحلیل هزینه و سود شامل شناسایی هزینه های مختلف یک پروژه و مقایسه آن با منافع آن است. تکنیک های اصلی تجزیه و تحلیل هزینه- سود عبارتند از
1. ارزش خالص فعلی (Net Present Value)
3.تحلیل هزینه/ فایده B / C (شاخص سودآوری)
این چهار شاخص اقتصادی را می توان با تکنیک های ارزش خالص فعلی و جریانی از درآمدها و هزینه ها استفاده کرد.
روش تجزيه و تحليل داده ها و اطلاعات
ارزیابی مالی و اقتصادی طرح ها بر مبنای هزینه ها، درآمدها و زمان (عمر پروژه) صورت می گیرد. اولین مرحله ارزیابی مالی و اقتصادی طرح ها تشکیل جدول جریان نقدی (Cash Flow) پروژه است.
جريان وجوه نقدی طرح (Cash Flow of A Project)
منظور از جريان وجوه نقدي يك طرح، در حقيقت كليه عايدي ها (منافع) و هزينه هايي است كه در طول عمر طرح در سال-هاي مختلف برآورد مي شود. جريان اوليه (Initial Flow) جريان عملياتي (Operation flow) و جريان نهائي (Terminal flow). منظور از جريان اوليه در حقيقت جريان پولي است كه قبل از شروع بهره برداري طرح (دوره ساخت) صورت ميگيرد. با توجه به اينكه اين نوع جريان معمولاً نوعي هزينه مي باشد لذا در ارزيابي طرح هاي اقتصادي علامت ارقام مربوط به جريان اوليه را منفي در نظر مي گيرند. منظور از جريان عملياتي در واقع كليه وجوهي است كه در ارتباط با طرح در طول سال هاي بهره برداري قابل پيش بيني است.
برآورد هزينهها و درآمدهاي طرح به قيمت جاري (Current Price):
محاسبات هزينهها و درآمدها در تحليل اقتصادي طرحها، گام اول را تشکيل ميدهد که اين محاسبات، ارقام هزينهاي و درآمدي به قيمت جاري را در بر ميگيرند. لذا با توجه به زمان وقوع، هزينه فرصت سرمايه، تورم و ساير ملاحظات، اين ارقام بايد با توجه به جدول زمانبندي طرح واقعي شوند. در ادامه نيز ميتوان با استناد به يافتههاي تحليل اقتصادي، صورت حساب سود و زيان سالانه طرح را تهيه کرد و سرمايه مورد نياز آنرا مشخص ساخت.
همانگونه که گفته شد، گام اول در تحليل اقتصادي طرح، برآورد هزينه و درآمد طرح به قيمت جاري است. در اينجا مقصود از قيمت جاري آن است که فرض شود که تمامي مراحل طرح در يک مقطع زماني حاضر آغاز شده و به پايان رسيده است. بر اين اساس درآمدها و هزينهها به قيمتهاي سال جاری برآورد و اين ارقام در قسمت ارزيابي درآمدها و هزينههاي واقعي طرح، با اتکا به جدول زمانبندي طرح و نرخ تنزیل، واقعي ميشود.
ارزش حال هزينهها و درآمدهاي طرح (Present value)
از آنجايي كه تمامي هزينهها و درآمدهاي طرح در يك زمان واحد تحقق نمييابند، علي القاعده نميتوان محاسبات هزينه و درآمد صورت گرفته به قيمت سال جاری را معيار عمل قرار داد؛ چرا كه با توجه به تغييرات سطح عمومي قيمتها در طول اين سالها، ميبايد تاثيرات تورم. کاهش ارزش پول را در محاسبات وارد كرد.
بدين منظور براي تبديل هزينهها و درآمدها به قيمت واقعي، در اقتصاد از يك شيوه مرسوم، تحت نام «شيوه ارزش حال» استفاده ميگردد. بر اين پايه با توجه به جدول زمانبندي طرح، بايد برآورد واقعياي از هزينهها و درآمدها با لحاظ کردن نرخ تورم داشت.
در اين ارتباط، ويژگي روش ارزش حال آن است که درآمد خالص طرح در سالهاي آينده (دوره عمر طرح) را به کمک نرخ تنزیل، به ارزش فعلي تبديل ميكند. در صورتي که Ci جریان نقدی سال i ام و r نرخ تنزیل باشد، ارزش حال Present Value در زمان حاضر از طريق فرمول ذيل محاسبه ميگردد:
براي به دست آوردن، هزينه و درآمد واقعي و سرمايه مورد نياز آن در هر سال، بايد دو اقدام صورت داد. بر اساس اين دو اقدام، جدول زير تهيه شده است كه اين جدول مراحل محاسبات را نشان ميدهد. اين اقدامات عبارتند از:
- اولاً: بايد به کمک فرمول ارزش فعلی، نرخ تنزیل را بر هزينهها با توجه به سال وقوع اعمال كرد تا هزينه واقعي يا ارزش فعلی هزينهها حاصل شود.
- ثانياً: درآمدها نيز با توجه به نرخ نزیل و سال وقوع آن بايد کاهش يابد تا درآمدهاي واقعي يا ارزش فعلی درآمدها حاصل گردد.
برای اطلاعات بیشتر بیشتر مطالب زیرا مطالعه بفرمایید:
نرخ تنزيل يا حداقل نرخ بازدهی مورد انتظار (MARR)
از آنجايي كه هزينه هاي يك پروژه در طي سال هاي مختلف انجام مي شود و درآمدهاي آن نيز در طي سالهاي مختلف محقق مي شود، اختلاف زماني بين هزينه ها و درآمدها بوجود مي آيد و اين اختلاف، زماني باعث مي شود كه ارزش واقعي هر ريال هزينه انجام شده (يا درآمد بدست آمده) در دو سال مختلف با هم اختلاف داشته باشد. اگر يك سال خاص به عنوان سال مبنا در نظر گرفته شود، نرخ تنزيل يا حداقل نرخ بازدهي مورد انتظار در واقع نرخي است كه با استفاده از آن مي توان ارزش واقعي هزينه هاي انجام شده و يا درآمدهاي بدست آمده در سال هاي مختلف را در آن سال مبنا محاسبه كرد.
محاسبه شاخص های اقتصادی و مالی برای تصميمگيري:
پس از محاسبه درآمدها و هزينههاي طرح در اين قسمت با استفاده از تكنيكهاي تصميمگيري به بررسي توجيه اقتصادي طرح خواهيم پرداخت:
1. روش ارزش خالص فعلی (Net Present Value):
روش ارزش فعلي يكي از مهمترين و در عين حال سادهترين تكنيكهاي ارزيابي طرحهاي اقتصادي است و اين روش زيربناي كاربرد تكنيكهاي ديگر است. محاسبه ارزش فعلي يك فرآيند مالي، تبديل ارزش آيندة كليه دريافتها و پرداختها به ارزش فعلي در زمان حال يا مبدأ پروژه است.
در صورتي كه با نرخ i درصد، ارزش خالص فعلی محاسبه شده، رقم مثبت (NPV>0) باشد طرح سودآور بوده، زيرا ارزش فعلي هزينهها كمتر از ارزش فعلي درآمد بوده است و در صورتي که ارزش خالص فعلی محاسبه شده رقم منفي (NPV <0) باشد طرح فاقد توجيه اقتصادي است و مشخص كننده اين حقيقت است كه ارزش فعلي هزينهها بيش از ارزش فعلي درآمدها ميباشد. اگر NPV=0 باشد پروژه اقتصادي است، زيرا حداقل نرخ جذب كننده براي سرمايهگذاري تأمين گشته است.
با توجه به آنچه گفته شد، ارزش خالص فعلی (NPV) از طريق فرمول ذيل محاسبه ميگردد :
2. نرخ بازگشت سرمايه (Rate of Return):
يكي از روشهايي كه امروزه در تعيين و انتخاب اقتصاديترين پروژهها متداول ميباشد روش نرخ بازگشت سرمايه است. در اين روش ضابطة قبول يا رد يك پروژه، بر اساس معياري (نرخي) به نام بازگشت سرمايه است. در حقيقت تعادل درآمدها و هزينهها، تحت اين نرخ امكانپذير است (البته نه هميشه با يك نرخ) و آن نرخ (يا نرخها) نرخ بازگشت سرمايه ميباشد. نرخ بازگشت سرمايه از تساوي قرار دادن ارزش فعلي درآمدها و هزينهها حاصل ميشود. اين تساوي تنها تحت يك نرخ امكانپذير است و آن، نرخ بازگشت سرمايه است.
در صورتي كه نرخ بازگشت سرمايه (ROR) از حداقل نرخ جذبكننده (MARR) كوچكتر باشد طرح پذيرفته نميشود و در صورتي نرخ بازگشت سرمايه (ROR) بزرگتر يا مساوي حداقل نرخ جذبكننده (MARR) باشد طرح داراي توجيه اقتصادي بوده و پذيرفته ميشود.
نرخ بازگشت سرمايه، ROR نرخ تنزيلي است كه در آن نرخ، ارزش فعلي عايدي ها (منافع) يك پروژه برابر با ارزش فعلي هزينه هاي آن است. به عبارت ديگر نرخ بازگشت سرمايه (ROR) نرخي است كه در آن ارزش خالص فعلی طرح (NPV) صفر است. در واقع ROR يك طرح، نرخ سودي است كه يك سرمايه گذار از سرمايهگذاري در انجام آن طرح بدست مي آورد. اين نرخ حداكثر نرخ بازدهي است كه طرح مي تواند به منابع مالي سرمايه گذاري شده بپردازد. در اين روش اگر نرخ بازگشت سرمايه بدست آمده بيشتر يا مساوي «حداقل نرخ سود قابل قبول سرمايه گذاري» باشد. طرح انتخاب مي گردد. هنگام مقايسه طرح هاي سرمايه گذاري نيز، طرحي انتخاب مي گردد كه علاوه بر شرط بيشتر بودن نرخ بازدهياش از نرخ بهره بازار يا هر نرخ قابل قبول ديگر، داراي بيشترين نرخ بازگشت سرمايه در ميان طرحهاي رقيب نيز باشد.
با توجه به اینکه مجموعه ای از دوتایی (زمان ، پول) در یک پروژه درگیر هستند ، نرخ بازگشت سرمايه تابعی از ارزش فعلی است. نرخ تنزیلی که در آن ارزش خاص فعلی برابر با صفر باشد، نرخ بازده داخلی است.
براي محاسبه اين نرخ از رابطه زير استفاده ميگردد:
در آن r نرخ بازگشت سرمایه ، t سال، Ct خالص جریان نقدی در سال t است.
3. تحليل هزينه- فايده
مباني نظري تحليل هزينه- فايده
با وجودي كه “ارزيابي طرح هاي اقتصادي” يا “اقتصاد مهندسي” رابطه بسيار نزديك با اقتصاد خرد متعارف دارد، اما بايد گفت كه خود داراي تاريخچه و مشخصات مستقل مي باشد. ارزيابي اقتصادي طرح ها اول بار توسط ژوليوس دوپويي فرانسوي در سال 1884 مطرح گرديد ولي استفاده عملي از تحليل هزينه– فايده با ارزيابي طرحهاي مربوط به توسعه منابع آب آمريكا در سال 1930 شروع شده است (پاكزاد، فريبرز، ارزشيابي طرحهاي صنعتي ص 25). علي رغم ارتباط نزديكي كه اين تحليل با علم اقتصاد دارد، اين فن بيشتر توسط مهندسان پايهگذاري شده است. براي معرفي مباني نظري تحليل هزينه– فايده در اين قسمت، به برخي مفاهيم مهم در تحليل هزينه– فايده اشاره مي شود.
محاسبه شاخص سودآوری )نسبت فایده به هزینه (B/C))
یکی دیگر از شاخص های اقتصادی ارزیابی طرح ها، نسبت منافع به مخارج یا سود به هزینه (B/C) است. این نسبت برابر با حاصل تقسیم ارزش فعلی منافع طرح بر ارزش فعلی هزینه های آن است. چنانچه این نسبت بزرگتر از یک باشد به معنی اقتصادی بودن طرح بوده و کوچکتر از یک بودن آن نیز به معنی غیر اقتصادی بودن طرح است.
چنانچه این نسبت بزرگتر از 1 باشد ، به معنی آن است که NPV بزرگتر از 0 است.
4. دوره بازگشت سرمایه
یکی از شاخص های مالی جهت ارزیابی طرح های اقتصادی ، شاخص دوره بازگشت سرمایه است. این شاخص نشان می دهد چه مدت طول می کشد تا سرمایه گذاری های انجام شده توسط درآمدها جبران شود. هر چه دوره بازگشت سرمایه کمتر باشد، طرح زودتر به سوددهی می رسد.
در صورت نیاز به سفارش تدوین طرح توجیهی با کارشناسان موسسه سپینود شرق تماس بگیرید :02126358608
تهیه شده در گروه تولید محتوی سپینود شرق
کلیه حقوق این وبسایت متعلق به موسسه سپینود شرق می باشد.
شاخص بازار (Index) چیست؟
حتما شما هم تاکنون، بارها و بارها، شنیدهاید که مثلا شاخص بورس امروز با 150 واحد رشد، به عدد 70 هزار واحد رسید. همچنین گاهی اوقات رسانهها از کاهش شاخص بورس خبر میدهند. اما تا به حال به این موضوع فکر کردهاید که شاخص بورس، بیانگر چیست و چرا افزایش یا کاهش آن، اهمیت دارد؟ اساس نوسانات شاخص چه مفهومی دارد؟ در این مطلب از بورسینس قصد داریم درباره شاخصهای بورس و انواع آنها صحبت کنیم.
درفرهنگ لغات فارسی واژه شاخص اینطور معنی شده است: برآمده ، مرتفع . 2 - برجسته ، ممتاز. 3 - (اِ.) نمودار. 4 - نمونه ، الگو، سرمشق . 5 - عددی که میانگین ارزش مجموعه ای از اقلام مرتبط با یکدیگر را برحسب درصدی از همان میانگین در فاصله زمانی دو تاریخ بیان کند.
شاخص یک معیار آماری است که تغییرات در یک اقتصاد یا بازار بورس را نشان میدهد. در مورد بازارهای مالی، شاخص یک سبد فرضی از کلیه سهامی است که در آن بازار خریدوفروش میشود و میانگین تغییرات قیمت همه سهام را نشان میدهد.
روش اندازهگیری هر شاخص، منحصر به همان شاخص است و نمیتوان رقم فعلی یک شاخص را با شاخصی دیگر مقایسه کرد؛ بنابراین برای مقایسه دو شاخص مختلف بهتر است درصد تغییرات شاخصها را نسبت بهروز یا ماه قبل باهم مقایسه کرد، نه عدد فعلی آنها را.
از شاخص کل و سایر شاخصهای بورس اوراق بهادار تهران میتوان برای سنجش عملکرد سهام و صندوقهای سرمایهگذاری استفاده کرد. مفهوم شاخص در بورس بسیار متفاوت است، کلمه شاخص (INDEX) در کل به معنای نمودار یا نشاندهنده یا نماینده میباشد.
شاخص کمیتی است که نماینده چند متغیر همگن میباشد و وسیلهای برای اندازهگیری و مقایسه پدیدههایی است که دارای ماهیت و خاصیت مشخصی هستند که بر مبنای آن میتوان تغییرات ایجاد شده در متغیرهای معینی را در طول یک دوره بررسی نمود.
شاخص بازار سهام چیست ؟ روشی برای اندازهگیری بخشی از بازار سهام است. این شاخص بیانگر روند عمومی قیمت سهام همه شرکتهای پذیرفته در بورس اوراق بهادار است.
طبق فرمول طراحی شده تغییر قیمت شرکتهای بزرگتر که در عین حال سرمایه بیشتری نیز دارند بر نوسان شاخص تاثیر بیشتری میگذارد. در هر بازار بورس اوراق بهاداری ویژگی سرمایهگذاران شاخص میتوان بنا بر احتیاج و کارایی شاخصهای زیادی را تعریف و محاسبه نمود.
سهام بنیادی چیست؟
برای افرادی که به تازگی وارد بازار بورس شدهاند، درک عباراتی مانند سهام بنیادی، سهام تکنیکال، عرضه اولیه و… ضرورت دارد. یک معاملهگر برای فعالیت در این بازار باید با اصطلاحات پایه آشنا باشد. برخی از این اصطلاحات مثل عرضه اولیه، به راحتی قابل درک هستند، اما عباراتی مثل سهام بنیادی، نیاز به دانش بورسی دارند و دانستن مفهوم آن کافی نیست. به بیان دیگر شاید شما بدانید که معنی «سهام بنیادی» چیست، اما آیا معیار اطلاق کلمه «بنیادی» به یک سهم، چگونگی شناسایی سهام بنیادی و روش انجام تحلیل بنیادی را هم آموختهاید؟ در ادامه این مقاله میآموزیم که سهام بنیادی چیست، چه ویژگیهایی دارد، چگونه میتوان آن را شناسایی کرد و برای یادگیری تحلیل بنیادی باید چه اقداماتی انجام دهیم.
تعریف سهام بنیادی
برای تعریف سهام بنیادی، ابتدا به سراغ کلمه «بنیاد» میرویم. همانطور که میدانید کلمه بنیاد اشاره به ریشه و پایه دارد. مثلا به علومی مانند ریاضی، فلسفه، زیستشناسی که ریشه بسیار از علوم دیگر هستند، علوم بنیادی گفته میشود و اگر فردی در این علوم قوی باشد، در قدمهای بعدی با اطمینان حرکت میکند. درباره سهام هم این موضوع وجود دارد، هر سهمی که شرکت ناشر آن از بنیادی قروی برخوردار باشد، سهام بنیادی خوانده میشود.
پس در تعریف سهام بنیادی میتوان گفت: سهامی که بر اساس ارزش ذاتی و پشتوانه قوی، ارزنده شمارده شود، در اثر سفتهبازی یا تصمیمات هیجانی ارزش آن تغییر نکند و در بلندمدت سودآوری خوبی داشته باشد را سهام بنیادی مینامیم. دقت کنید که در تعریف سهام بنیادی، عبارت «بلند مدت» اهمیت زیادی دارد. چرا که بورس، بازاری بر مبنای عرضه و تقاضا است. بنابراین اگر در یک بازه زمانی محدود، درخواست برای سهام (مثلا سهام یک گروه صنعت خاص) کاهش یابد، قیمت آن سهام هم روند نزولی خواهد داشت، اما این معنای کاهش ارزش ذاتی سهم نیست.
از طرفی سفتهبازی، انتشار شایعات، رخدادهای سیاسی یا اجتماعی پر سر و صدا در زمانی خاص، میتوانند سهام مختلف را تحت تاثیر قرار داند. در این شرایط ممکن است ما شاهد افت یا رشد شدید قیمت در هر سهام، اعم از بنیادی یا غیر بنیادی باشیم. بنابراین برای سرمایهگذاری در سهام بنیادی، داشتن افق زمانی بلندمدت اهمیت دارد. سرمایهگذار در این مدت احتمالا فراز و نشیبهایی را در قیمت سهم مشاهده میکند و این موضوع هرگز نباید تصمیمات هیجانی را برای وی در پی داشته باشد.
در نهایت میتوان نتیجه گرفت که آگاهی از ویژگی های سهام بنیادی، ما را در شناسایی این سهام یاری میکند. در ادامه با آموختن روش تحلیل بنیادی، بررسی نمودارهای قیمتی سهم از گذشته تاکنون و تعیین افق زمانی، یک سرمایهگذاری سودده را برایمان در پی دارد.
ویژگی های سهام بنیادی
در بخش قبل به این موضوع اشاره شد که شناخت ویژگی های سهام بنیادی، یکی از قدمهای ما برای انجام سرمایهگذاری بلندمدت و سودده است. در واقع هر سهمی بسته به گروه صنعت، میزان عرضه و تقاضا، قدمت، سودسازی در گذشته و… دارای ویژگیهای مخصوص به خود است. حال برخی از این ویژگیها به صورت مشترک در سهام بنیادی وجود دارند و به کمک آنها میتوانیم به راحتی سهام بنیادی را تشخیص دهیم.
ویژگی های سهام بنیادی در دو گروه اصلی و فرعی تقسیم میشوند. ویژگی های اصلی به معنای بررسی: EPS سهم، نسبت P/E، نقدشوندگی، میزان سودآوری و روند افزایشی سود (سود خالص) هستند. برای بررسی ویژگی های فرعی سهام بنیادی به سراغ مواردی چون: نسبت داراییهای شرکت به بدهیها، روند افزایشی نرخ فروش محصولات یا خدمات، برنامهها و اهداف آتی، قراردادهای جاری و آتی که در گسترش شرکت نقش دارند و میزان تاثیر سهم در شاخص کل میرویم. در ادامه توضیحات مختصری درباره ویژگی های سهام بنیادی (اصلی) ارائه میشود.
سود هر سهم یا (EPS): eps مخفف عبارت Earnings per Share و به معنای سود یا درآمد هر سهم است. این مقدار در تابلو هر سهم در سایت tse درج شده است. اما تحلیلگران بنیادی معمولا eps سهام را خودشان محاسبه میکنند و عدد دقیق آن را به دست میآورند. فرمول محاسبه eps به شرح زیر است:
تعداد کل سهام / سود خالص در 12 ماه گذشته = EPS
نسبت P/E: نسبت قیمت بر درآمد یا (price / earnings per share) یک فاکتور بسیار مهم برای تشخیص سهام بنیادی است. با کمک نسبت P/E میتوان میزان سودی که شرکت در طول یک سال مالی برای سهامداران فراهم میکند را تخمین زد.
نقدشوندگی: بسیاری از افراد تصور میکنند که چون سرمایهگذاری در سهام بنیادی اغلب با دیدگاه بلندمدت انجام میشود، پس نقدشوندگی سهم اهمیت چندانی ندارد! این تفکر اشتباه است. همانطور که در قبل ذکر شد کاهش نقدشوندگی سهم در یک بازه زمانی خاص و محدود، نرمال است اما در مجموع نقدشوندگی سهم اهمیت دارد و یکی از ویژگیهای سهام بنیادی، جاری بودن روند معاملات و نقدشوندگی بالا است.
میزان سودآوری سهم: منظور از میزان سودآوری سهم، روند افزایشی سود (خالص) است. دقت کنید که سود خالص با سود ناخالص تفاوت دارد. سود ناخالص معمولا مثبت است، اما سود خالص که با کسر هزینهها، مالیات و… بدست میآید نمیتواند همواره مثبت باشد. بنابراین روند افزایشی آن، یک ویژگی مثبت به حساب میآید و گویای بنیاد قوی شرکت ناشر سهم است.
سهام بنیادی را چگونه تشخیص بدهیم؟
تا این لحظه متوجه شدیم که سهام بنیادی چه ویژگیهایی دارد، اما دقت کنید که بررسی ویژگیها پس از انتخاب سهم صورت میگیرد. سوال اینجاست که سهام بنیادی را چگونه تشخیص بدهیم؟ برای تشخیص سهام بنیادی در ابتدا میتوان چند مورد کلی را در نظر گرفت:
– زمان اصلاح بازار، سهام کوچک با افت قیمت بیشتری مواجه میشوند و سهام بنیادی در مقایسه با آنها ثبات قیمتی بیشتری دارند.
– زمان اصلاح قیمت، نقدشوندگی در سهام بنیادی بیشتر به چشم میخورد.
– سهام شرکتهای بزرگ و شاخصساز معمولا سهام بنیادی هستند. در قبل هم به این موضوع اشاره شد که تاثیر در شاخص یکی از ویژگی های سهام بنیادی است.
– صنایع استراتژیک معمولا سهام بنیادی زیادی را شامل میشوند. اما دقت کنید که این موضوع شما را گول نزند. هر شرکتی که در صنایع استراتژیک دستهبندی میشود صرفا دارای سهام بنیادی نیست.
سرمایه گذاری در سهام بنیادی
برای سرمایه گذاری در سهام بنیادی شما باید در قدم اول اهداف، اولویتها و ویژگیهای شخصیتی خود را بشناسید. هر سرمایهگذاری در بازار بورس، با توجه به میزان برخورداری از دانش اقتصادی، ریسکپذیری و اولویتهایی چون افق زمانی و بازده مورد انتظار، روشه متفاوتی را برای تعیین مسیر سرمایهگذاری و شناسایی سهام انتخاب میکند. مثلا مسیر سرمایهگذاری برخی افراد بر مبنای انجام معاملات روزانه است، برخی دیگر افق زمانی میانمدت دارند و برخی هم با افق زمانی بلندمدت به سرمایهگذاری میپردازند.
برای هر سه گروه بالا یادگیری مهارتهایی مانند تابلوخوانی و فیلترنویسی ضرورت دارد، اما در ادامه با توجه به اینکه مسیر سرمایهگذاریشان تغییر میکند، هر گروه بر یک روش تحلیلی متمرکز میشوند. مثلا برای انجام معاملات روزانه، باید از نمودارهای تحلیل تکنیکال بهره برد، در صورتی که برای سرمایهگذاری بلندمدت، تمرکز بر روش تحلیل بنیادی و شناسایی سهام بنیادی است. در نهایت کارشناسان بورسی پیشنهاد میکنند که همه روشها را به ترتیب بیاموزید تا بتوانید دارایی خود را بر اساس افق زمانی و میزان ریسک، به شکل موازی تقسیم کنید.
در این حالت سرمایه گذاری در سهام بنیادی و غیر بنیادی را همزمان انجام میدهید و از سود بازار بورس تا بیشترین حد ممکن بهرهمند میشوید.
سخن آخر
ما در این مطلب با تعریف سهام بنیادی، ویژگی های سهام بنیادی و چگونگی تشخیص سهمهای بنیادی آشنا شدیم و در آخر باید روش استفاده از اطلاعات و صورتهای مالی شرکتها برای تخمین ارزش و بنیاد سهم را بیاموزیم. این مهارتها در آموزشهای بورس با عنوان «تحلیل بنیادی» شناسایی میشود و یادگیری آن برای سرمایهگذاری بلندمدت اهمیت زیادی دارد. البته آموزش تحلیل بنیادی را نمیتوان در یک مقاله گنجاند و برای یادگیری آن نیاز به گذراندن دورههای پیشنیاز مثل مبانی سرمایهگذاری، تابلوخوانی و فیلترنویسی است. بنابراین بهترین روش برای یادگرفتن تحلیل بنیادی و سرمایه گذاری در سهام بنیادی، شرکت در دورههای آموزش است.
حباب بورس؛ از کارشناسان اصرار، از سرمایهگذاران انکار
استقبال گسترده از عرضه اولیه سهام بنگاههای اقتصادی تازه وارد به بورس از سوی سرمایههای سرگردان مردمی در حالی در روزهای اخیر شدت گرفته که بسیاری از کارشناسان و فعالان اقتصادی معتقدند علت رشد مثبت و قابل توجه شاخص ها در بازارسرمایه، حباب اعتباری و بخشنامه های دولتی است.
به گزارش خبرنگار ایمنا، بازار سرمایه یکی از ابزارهای مهم و کاربردی تأمین مالی در نظامهای اقتصادی مدرن قرن ۲۱ است و بسیاری از کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه میکوشند با بسط و گسترش تعداد و نقش کاربران و فعالان این بازار، سرمایه در گردش صنایع و شرکتهای خدماتی بورسی خود در بازار سرمایه را تقویت کرده و مشکلات تأمین مالی در شبکه ارتباطات اقتصادی را تا حد امکان رفع کنند.
بازار سرمایه ایران به عنوان پربازدهترین بازار در سال گذشته و تقریباً شفافترین شبکه مبادلات مالی این روزهای نظام اقتصادی بیمار کشور از ابتدای سال جدید، رشد چشمگیر و قابل توجهی را تجربه کرده و این روند افزایشی تنها مربوط به ارزش شاخصهای بازار نبوده زیرا فعالان و مخاطبان بورس در سال جدید نیز بر اساس آخرین آمار ارائه شده از سوی کارگزاریها، افزایش چشمگیری پیدا کردهاند.
برنامهریزی عمومی برای کسب منفعت از امواج مثبت بورس
در این میان بسیاری از مردم که تا پیش از این به دنبال افزایش میزان درآمدهای خود از طریق سرمایهگذاری در بازارهای پر مخاطره و نوسانی همچون طلا، سکه، ارز، خودرو و مسکن بودند برای حضور فعال در بازار سرمایه و کسب منفعت از موج مثبت این روزهای بورس به تکاپو افتاده و برای سرمایهگذاری در این بازار برنامهریزی میکنند.
این در حالی است که بسیاری از کارشناسان و فعالان اقتصادی معتقدند، روند افزایشی این روزهای برخی از شاخصها در بازار سرمایه، بدون پشتوانه بوده و این رشد ناشی از حبابی است که دستگاههای اقتصادی دولت در روند معاملات بازار سرمایه ایجاد کرده اند و پس از ترکیدن حباب، بسیاری از سرمایههای عمومی وارد شده به بورس با ضرر و زیان قابل توجهی روبرو خواهند شد.
اما اغلب سرمایهگذاران تازه وارد به بازار سرمایه سعی میکنند تا با تبدیل ریالی داراییهای خود، ارزش سرمایهگذاری خود در این بازار پر ریسک را افزایش دهند و هیچکس از آینده این بازار خبردار نیست.
به فکر رفتارهای هیجانی پس از ترکیدن حباب باشید
محمدرضا اختریان، کارشناس بورس و بازار سرمایه در این خصوص به خبرنگار ایمنا، میگوید: هیچگاه تا این حد مردم به ویژگیهای بازار سرمایه و ظرفیتهای سرمایه گذاری در آن توجه نکرده بودند و در حال حاضر بورس به عنوان یکی از ارکان نظام اقتصادی ایران، بیشترین جذب سرمایههای مردمی را به خود اختصاص داده است.
وی ادامه میدهد: اما به نظر میرسد بازار سرمایه با همه ظرفیتهای مهم و کارآمد مالی و اعتباریاش در مسیر ناصحیح و غیرکاربردی قرار گرفته و قرار است به یک ابزار پوششی برای ناکارآمدی بسیاری از دستگاهها و شرکتها در اقتصاد ایران تبدیل شود؛ این در حالی است که اغلب کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه از بورس به عنوان ابزار مقابله با ناکارآمدیهای اقتصادی خود استفاده میکنند.
اختریان با اشاره به ورود بیش از ۸۰ هزار میلیارد تومان سرمایه مردمی به بازار سرمایه، اضافه میکند: متأسفانه تبلیغات گسترده و جذب قابل توجه سرمایههای سرگردان مردمی توسط این بازار موجب شده بسیاری از مردم و سرمایهگذاران گمان کنند، فعالیت در بورس و استفاده از ظرفیتهای اعتباری بازار سرمایه بدون هرگونه ریسک یا خطر است؛ این در حالی است که علم اقتصاد از بورس به عنوان محل تبادل اطلاعات و ارتباطات اعتباری میان شرکتهای مختلف یاد میکند و بدون ریسک نشان دادن ظرفیتهای مالی بورس در تضاد با این تعریف است.
وی با اشاره به سبزپوشی اغلب نمادها در روند معاملات روزهای اخیر بازار، تصریح میکند: بسیاری از سرمایهگذاران تازه وارد، ریسک اعتباری هیچیک از شاخصها را به خوبی نمیشناسند و منفی شدن روند رشد شاخصها در بازار سرمایه باعث بروز رفتارهای هیجانی از سوی آنها در روند معاملات بازار خواهد شد.
اختریان اضافه میکند: کارگزاریها صحبتی از ریسک سرمایهگذاری با تازه واردها به دنیای بورس نمیکنند و متأسفانه بازار سرمایه ایران با حجم زیادی از فعالان کار نابلد مواجه شده است. نظام رتبه بندی شرکتها در بازار سرمایه که قرار بود سالها پیش تدوین شود نیز به تاریخ سپرده شده است.
وی خاطرنشان میکند: نباید به گونهای با فعالان و تازه واردان بازار رفتار کنیم که گمان کنند سرمایه گذاری در بورس بدون ریسک و خطر است؛ بهتر است مسئولان بورس و اعضای شورای عالی این بازار به فکر رفتارهای هیجانی پس از ترکیدن حباب باشند.
بورس بخشنامهای، سرپا نمیماند
فاطمه روح الله امینی، فعال و کارشناس بازار سرمایه معتقد است؛ عرضه اولیه شرکتهای فعال و دارای ارزش اقتصادی در بخش خصوصی میتوانست نقدینگی کشور را به سمت جهش تولید ببرد اما متأسفانه دولت با ورود به روند عرضه سهام و واگذاری سهم شرکتهای دولتی تحقق جهش تولید از طریق ظرفیتهای اعتباری بازار سرمایه را مختل کرده است.
وی در گفتگو با خبرنگار ایمنا، اظهار میکند: بسیاری از صنایع و شرکتهای خدماتی بزرگ کشور برای تحقق جهش تولید در روند فعالیتهای اقتصادی خود روی ظرفیت مالی، اعتباری بازار سرمایه حساب کرده بودند اما عرضه اولیه سهم شرکتهای دولتی وابسته به نهادهای مختلف در بازار، محاسبات بنگاههای اقتصادی را خطرپذیر کرده است.
روح الله امینی ادامه میدهد: متأسفانه بخش زیادی از سرمایههای مردمی تازه وارد در بورس برای کاهش ریسک و خطرپذیری به سمت سهم بنگاههای اقتصادی دولت سوق داده شده و به رغم امواج خبری روزهای اخیر در اغلب رسانهها در خصوص رشد و رونق چشمگیر شاخصهای بازار، اغلب شرکتهای خصوصی از سرمایههای تازه وارد بیبهره مانده اند.
وی اضافه میکند: بورس دولتی نه تنها کمکی به ارزش آفرینی و خلق ثروت در نظام اقتصادی نمیکند، بلکه تحولات دستوری در آن مردم را نسبت به بازار سرمایه و سرمایه گذاری پایدار بیاعتماد میکند. نباید سرمایهگذاری در نزد مردم جلوه بد و نامناسبی پیدا کند.
روح الله امینی تصریح میکند: رشد بخشنامهای و ابلاغیهای که این روزها در بازار سرمایه ایران به شدت زیاد شده نمیتواند بورس و بازارهای مرتبط با آن را سرپا نگه دارد و دولت باید سعی کند با استفاده از عرضه سهام شرکتهای خصوصی در بورس این بنگاههای اقتصادی دارای ضعف مالی را از ورشکستگی در بحران اقتصادی ناشی از شیوع ویروس کرونا نجات دهد.
گزارش از سپهر زارع – خبرنگار ایمنا
ویژگی سرمایهگذاران شاخص
صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت امید انصار از انواع صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت است که بخش قابل توجهی از پرتفوی خود را در اوراق بهادار با درآمد ثابت و سپرده بانکی (حداقل 75 درصد از ارزش داراییهای صندوق) و قسمتی نیز در سهام سرمایهگذاری مینماید و از این رو ریسک حداقلی را برای سرمایهگذاران به ارمغان میآورد. پرداختهای دورهای سود نقدی در پایان پانزدهم هر ماه محاسبه و حداکثر طی 2 روز کاری به حساب سرمایهگذاران واریز میگردد.
مشخصات تکمیلی در اساسنامه و امیدنامه در تارنمای صندوق به نشانی www.omidansarfunds.ir قابل مشاهده است.
تماس با مشاور
پاسخگویی به شما افتخار ماست، لطفاً تماس بگیرید.
گزارش روزانه صندوق
گزارش ماهیانه صندوق
ارکان صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت امید انصار
مدیر، مدیر ثبت و ضامن نقدشوندگی: شرکت تامین سرمایه امید(سهامی عام)
متولی: موسسه حسابرسی معتمد سازمان بورس و اوراق بهادار
حسابرس: موسسه حسابرسی معتمد سازمان بورس و اوراق بهادار
مزایای صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت امید انصار
صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت امید انصارمزایای زیر را برای سرمایه گذاران به همراه خواهد داشت :
مدیریت حرفه ای : یکی از مزایای مهم صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت امید انصار آن است که منابع آن توسط گروهی از تحلیل گران و افراد حرفه ای مدیریت می شود و همین مساله مزیت مهمی برای سرمایه گذاران به ویژه سرمایهگذاران خرد و غیر حرفه ای بشمار میآید .
تنوع بخشی و کاهش ریسک : بر اساس تئوری های مالی،سرمایه گذاری در سبد متنوعی از اوراق بهادار،ریسک سرمایه گذاری را کاهش خواهد داد. این موضوع در صندوق امید انصار کاملا رعایت میگردد.
صرفه جویی در مقیاس : در صندوق سرمایهگذاری امکان استفاده از مزیتهای سرمایه گذاری بزرگ مانند پرداخت هزینه های ارکان صندوق، استفاده از نرم افزارهای مختلف مالی و تحلیلی و … فراهم می آید.
نقد شوندگی : با توجه به وجود ضامن نقدشوندگی واحدهای سرمایهگذاری، سرمایه گذاران در هر زمان میتوانند واحدهای سرمایهگذاری خود را ابطال نموده و وجوه خود را دریافت نمایند.
شفافیت و نظارت : با توجه به اینکه صندوق سرمایهگذاری با درآمد ثابت امید انصار همواره تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار، متولی و حسابرس قرار دارد، از نظارت و شفافیت بالایی برخوردار است.
سهولت سرمایه گذاری : سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت امید انصار بسیار ساده بوده و نیازی به تحلیل های پیچیده ندارد.
کسب بازدهی بالاتر نسبت به سپردههای بانکی و پرداخت سود روز شمار: صندوق سرمایه گذاری امید انصار به دلیل جمع آوری وجوه از سرمایه گذاران، منابع مالی بزرگی در اختیار دارد که قدرت چانه زنی برای دریافت نرخ سود بالاتر در انواع اوراق بهادار با درآمدثابت را فراهم میکند .و به دلیل ماهیت آن، سود روز شمار را برای سرمایه گذاران فراهم میکند که در مقایسه با سود ماه شمار بانکی مزیت مهمی تلقی می شود.
نحوه سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت امید انصار
قبل از اقدام به سرمایهگذاری لازم است ثبت نام در سامانه سجام www.sejam.ir صورت گیرد.
گام های مورد نیاز برای تکمیل فرآیند ثبت نام در سامانه سجام:
- وضعیت اولیه (بصورت آنلاین در سامانه سجام)؛
- تکمیل فرم ها (بصورت آنلاین در سامانه سجام)؛
- تایید استعلام و دریافت کد پیگیری (بصورت آنلاین در سامانه سجام)؛
- مراجعه به ویژگی سرمایهگذاران شاخص ویژگی سرمایهگذاران شاخص مراکز احراز هویت (احراز هویت هم بصورت حضوری از طریق مراجعه به مراکز احراز هویت و هم بصورت غیرحضوری از طریق اپلیکیشن سیگنال قابل انجام میباشد.)؛
- احراز هویت نزد مراکز احراز هویت؛
- تایید سهامدار در سجام و دریافت کد پیگیری.*
*حفظ و نگهداری کد پیگیری سجام همواره حائز اهمیت است.
پس از تایید هویت سهامدار در سامانه سجام علاقهمندان به خرید واحدهای سرمایه گذاری صندوق سرمایهگذاری با درآمد ثابت امید انصار میتوانند با مراجعه به سامانه امید فاندز www.omidibfunds.ir و یا تارنمای صندوق به آدرس www.omidansarfunds.ir نسبت به ثبت نام و خرید واحدهای سرمایهگذاری اقدام نمایند.
واریز وجه مورد نظر به حساب شماره 1886-828-10309450-1 بنام صندوق سرمایهگذاری با درآمد ثابت امید انصار نزد بانک سپه (انصار سابق)شعبه میدان ونک شاخص 1886 و یا از طریق واریز آنی(در تارنمای صندق و یا سامانه امیدفاندز).
نکته: حداقل تعداد واحدهای سرمایهگذاری در صندوق: 1 واحد و حداکثر آن 2،000،000 واحد است.
نحوه خروج از صندوق سرمایهگذاری با درآمد ثابت امید انصار
دارندگان واحدهای سرمایه گذاری میتوانند با ورود به سامانه امید فاندز و یا تارنمای صندوق (آدرس یاد شده در بالا) نسبت به ابطال واحدهای سرمایهگذاری اقدام نمایند.
سرمایهگذاران میتوانند از روز شنبه الی چهارشنبه به غیر از ایام تعطیل رسمی نسبت به صدور و ابطال واحدهای سرمایهگذاری خود اقدام نمایند. در صورت بروز هرگونه مشکل با واحد ارتباط مشتریان (CRM)صندوق به شماره 54906 داخلی 1 تماس حاصل نمایند و یا از طریق واتساپ به شماره 09912705470 پیام دهند تا همکاران واحد ارتباط با مشتریان (CRM) دراسرع وقت پاسخگو باشند.
قیمت ابطال یک واحد صندوق سرمایهگذاری چگونه تعیین میشود؟
مبنای محاسبه قیمت ابطال واحد سرمایهگذاری، روز کاری ارائه درخواست ابطال خواهد بود. مبلغ ابطال واحد های سرمایهگذاری طی مدت تعیینشده در امیدنامه و اساسنامه صندوقها از تاریخ درخواست ابطال (2 روز کاری) به حسابی که سرمایهگذار معرفی کرده است، واریز خواهد شد. در صورتی که سرمایهگذار بخشی از واحدهای سرمایهگذاری خود را ابطال کند، برای بخش باقی مانده گواهی سرمایهگذاری جدید صادر خواهد شد .
نکات مهم درباره سرمایه گذاری در صندوق های بادرآمدثابت
برای داشتن یک سرمایهگذاری مطمئن، لازم است سرمایهگذار ابتدا اهداف و نیازهای خود را مشخص نماید. کسانی که نمیتوانند درباره سرمایه خود ریسک بپذیرند، بهتر است صندوقهای بادرآمد ثابت را انتخاب کنند و کسانی که به سود صندوق نیاز دارند، باید موردی را در نظر بگیرند که بهصورت دورهای سود پرداخت میکند. صندوق امید انصار از این دو ویژگی برخوردار است. اگر سرعت نقدشوندگی برای شخص اهمیت دارد، بهتر است صندوقهای ETF را انتخاب نماید و اگر قابلیت ریسکپذیری بالایی باشد، صندوقهای سرمایه گذاری در سهام میتوانند سود بیشتری متناسب با ریسک را نصیب ایشان نماید.
وقتی سرمایهگذار نوع صندوق متناسب با نیازخود را پیدا کرد، باید مجموعهای را بیابد که طبق مدل موردنظر خود فعالیت میکند. مرجع اصلی برای این کار، سایت شرکت فناوری بورس ایران است که اطلاعات کاملی را درباره همه صندوقهای فعال در اختیارشان قرار میدهد. قبل از انتخاب صندوق، باید اساسنامه و امیدنامه و سابقه و تاریخچه فعالیت آن مورد بررسی قرارگیرد. همچنین لازم است گزارشهای مربوط به میزان بازدهی فعلی و بازدهی پیشبینیشده را در نظر بگیرد تا بتواند دیدی کلی از نحوه عملکرد آن به دست آورد.
نکته مهم دیگر، ضرورت سرمایهگذاری در چند نوع صندوق است؛ کاری که اصطلاحاً به آن تشکیل پرتفوی گفته میشود. همانطور که اشاره شد، صندوقهای سرمایهگذاری، داراییهای مختلف و در نتیجه میزان ریسکهای مختلفی دارند. برای رسیدن به سطح تعادل میان ریسک و سود دریافتی، بهتر است یک پرتفوی یا سبد سرمایهگذاری ایجاد گردد که از واحدهای انواع صندوقهای مختلف تشکیل میشود. این کار از طرفی ریسک سرمایهگذاری افراد را پوشش میدهد و از طرف دیگر شامل سود ماهانه میشود.لذا، در کنار صندوق امید انصار، سرمایهگذاری در صندوق گنجینه امید ایرانیان تحت مدیریت شرکت تامین سرمایه امید(سهامی عام) توصیه می شود.
اهداف صندوق
هدف از تشکیل صندوق، جمعآوری سرمایه از سرمایهگذاران و تشکیل سبدی از داراییها و مدیریت این سبد است؛ با توجه به پذیرش ریسک موردقبول، تلاش میشود، بیشترین بازدهی ممکن نصیب سرمایهگذاران گردد. انباشتهشدن سرمایه در صندوق، مزیتهای متعددی نسبت به سرمایهگذاری انفرادی سرمایهگذاران دارد: اولاً هزینه بکارگیری نیروهای متخصص، گردآوری و تحلیل اطلاعات و گزینش سبد بهینه اوراق بهادار بین همه سرمایهگذاران تقسیم میشود و سرانه هزینه هر سرمایهگذار کاهش مییابد. ثانیاً، صندوق از جانب سرمایهگذاران، كلیه حقوق اجرایی مربوط به صندوق از قبیل دریافت سود سهام و كوپن اوراق بهادار را انجام میدهد و در نتیجه سرانه هزینه هر سرمایهگذار برای انجام سرمایهگذاری کاهش مییابد. ثالثا،ً امکان سرمایهگذاری مناسب و متنوعتر داراییها فراهم شده و در نتیجه ریسک سرمایهگذاری کاهش مییابد.
دیدگاه شما