استفاده از اتریوم

مجازات استخراج غیر مجاز رمز ارز

آشنایی با رمزارز «اتر» و شبکه «اتریوم»

«اتر» (Ether) یک رمز ارز مربوط به شبکه «اتریوم» (Ethereum) است که دومین ارز دیجیتال محبوب پس از «بیت‌کوینن شمرده می‌شود.

شبکه «اتریوم» که «اتر» متکی بر آن است یک پلتفرم نرم‌افزاری منبع‌باز بر اساس «بلاک‌چین» (زنجیره‌بلوکی) با رایانش توزیع‌شده است که در سال ۲۰۱۵ به راه افتاد (ایده اولیه این شبکه را «ویتالیک بوترین» برنامه‌نویس ارائه داد).

این پلتفرم امکان استفاده از «ماشین مجازی اتریوم» (EVM) می‌تواند اسکریپت‌ها را اجرا کند و اپلیکیشن‌های توزیع‌شده را به کار اندازد. اتریوم برای تبادلات مالی تمرکززدایی‌شده، خلق و تبادل «توکن‌های غیرقابل‌معاوضه» (NFTs) استفاده می‌شود و برای بسیاری از موارد عرضه اولیه رمزارزهای جدید به کار گرفته شده است.

بر خلاف بیت‌کوین که با هدف جایگزینی پول و برای نقل و انتقالات مالی آنلاین ایجاد شد، اتریوم بیشتر به عنوان بستر اجرای قراردادهای هوشمند، راه‌اندازی توکن‌های جدید و برگزاری عرضه اولیه رمزارزها به کار رفته است.

گرچه بیت‌کوین و اتریوم هر دو از پروتکل «اثبات انجام کار» (PoW) استفاده می‌کنند و به اصطلاح «قابل‌استخراج» هستند، اما تعداد سکه‌های قابل‌استخراج‌ بیت‌کوین در ۲۱ میلیون واحد محدود می‌شود، اما در اتریوم محدودیتی از این لحاظ وجود ندارد.

زمان تکمیل یک «بلاک» که ارتباط مستقیم با زمان تایید تراکنش دارد، در اتریوم بسیار کوتاه‌تر و حدود ۱۴ ثانیه است، در حالیکه در بیت‌کوین این رقم حداقل ۱۰ دقیقه است.

یک تفاوت دیگر اتریوم و بیت‌کوین این است که کارمزدها در شبکه اتریوم متناسب با پیچیدگی محاسباتی، پهنای باند استفاده شده و فضای ذخیره‌سازی محاسبه می‌شود، اما کارمزد تراکنش‌های بیت‌کوین فقط بر اساس اندازه و زمان محاسبه است.

اتریوم رشته‌ای ارتقاها به نام «اتریوم ۲» را شروع کرده است که باعث تبدیل آن از تغییر الگوریتم اجماع این بلاک‌چین از «اثبات کار» یه «اثبات سهام» (PoS) می‌شود. در این شکل جدی، «تاییدکنندگان» (validators) بای مقداری از توکن بلاک‌چین را دارا باشند و به این ترتیب از تسلط یک کاربر یا گروهی از کاربران دارای سوءنیت بر اکثریت تاییدها جلوگیری‌ می‌شود و امنیت شبکه بالا می‌رود.

نحوه ایجاد و استفاده از کیف پول کاغذی اتریوم

مهمترین نکته برای حفظ سرمایه در خرید و فروش ارزهای دیجیتال، استفاده از کیف پول‌های ایمن است. برخی از افرادی که در این زمینه فعالیت دارند، بر این باور هستند که تنها با خرید کیف پول‌های سخت افزاری می‌توانند یک امنیت کامل را برای سرمایه خود ایجاد کنند. به همین ترتیب ممکن است سوالاتی در این زمینه به وجود آید مانند : بهترین کیف پول اتریوم کدام است؟ آیا تنها کیف پول موجود برای اتریوم، کیف پول‌های سخت افزاری هستند؟ پاسخ این است که با ما همراه باشید چراکه در این مقاله قصد داریم به صورت کامل و شفاف به این پرسش‌ها پاسخ دهیم.

فهرست عناوین مقاله:

کیف پول کاغذی اتریوم چیست؟

اگر به دنبال راهنمایی افرادی هستید که سال‌ها سابقه فعالیت در زمینه ارزهای دیجیتال را دارند، حتما به این توصیه را می‌شنوید که استفاده از اتریوم از کیف پول کاغذی اتریوم به عنوان یکی از ایمن‌ترین روش‌ها برای تامین امنیت ارز دیجیتال خود استفاده کنید.

برای داشتن تعریفی روشن از یک کیف پول‌ کاغذی اتریوم می‌توان آن را اینگونه شرح داد که ترکیبی از کلیدهای خصوصی و عمومی کیف پول اتریوم شما است که برای دسترسی ایمن به کیف پول و انجام دریافت و ارسال ارزهای دیجیتال به نیاز دارید.

نکته‌ی عجیبی که در اینجا وجود دارد، داشتن یک تکه کاغذ با اعداد و ارقامی است که آن را کیف پول می‌نامیم! شاید در نگاه اول این موضوع کمی عجیب و غریب به نظر برسد اما این کیف پول‌های کاغذی امن‌ترین روش‌هایی هستند که می‌توانید برای ذخیره سکه‌های اتر ارزشمند خود از آن استفاده کنید.

با توجه آنچه تا اینجا بیان شد، نسبت به سایر تکنیک‌های مرسوم برای ذخیره سازی ارزهای دیجیتال، کیف‌ پول‌های کاغذی مزیت‌های فوق العاده‌ای دارند. به عنوان فردی که به خرید و فروش ارزهای دیجیتال پرداخته است، برای یک لحظه تصور زمانی را داشته باشید که اترهای خود را در خانه، صندوق امانات، گاو صندوق و یا حتی در زیر خاک حیاط شما دفن کرده‌اید! مزیت اینک کار این است که کیف پول کاغذی بخشی از اینترنت نیست. پس با این کار دیگر ترس و دلهره‌ای در خصوص دسترسی هکرها به ارزهای دیجیتال گرانبهای شما وجود ندارد. اما با اینکار، یک دزد احتمالی باید گاوصندوق شما را بشکند یا تمام حیاط خانه شما را بکاود تا اطلاعات کیف پول و ارز دیجیتال شما را پیدا کند.

برخی از افراد که تمایل دارند ارز دیجیتال اتر خود را در “cold-storage” نگهداری کنند، استفاده از استفاده از اتریوم یک کیف پول کاغذی برای آنها مناسب است؛ چراکه با این روش بدون نیاز به اتصال به اینترنت و با خیال راحت، می‌توانند ارز دیجیتال خود را حفظ کنند.

البته این کار معایبی را نیز به همراه دارد. برای مثال مهمترین آنها این است که با داشتن یک کیف پول کاغذی، سرعت نقل و انتقالات، مبادلات و همچنین سرعت کلی که در آن اتر شما در دسترس قرار گیرد، بسیار کاهش می‌یابد. بنابراین برای جلوگیری از کار، باید سکه‌ها قبل از استفاده به یک کیف پول آنلاین بازگردانده شوند.

در آخر، اگر قصد دارید در درازمدت با «Hodler» بودن اتر خود را حفظ کنید و زیاد به نوسانات بازار اهمیتی نمی‌دهید، می‌توانید سکه‌های خود را تا زمانی که نیاز به استفاده از آنها پیش نیاید، با خیال راحت در کیف پول کاغذی خود نگهداری کنید.

استفاده از MyEtherWallet برای ساخت کیف پول کاغذی

همانطور که می‌دانید MyEtherWallet یک برنامه جاوا اسکریپت open-source است که عموما با هدف ذخیره سازی فیزیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به این ترتیب، این وب سایت ایجاد یک کیف پول کاغذی را بسیار ساده می کند.

پیش از اینکه عملیات ساخت کیف پول کاغذی اتریوم را آغاز کنید، نکته مهمی است که باید به آن دقت کنید. هنگام بازدید از MyEtherWallet، لطفاً مطمئن شوید که در وب سایت صحیح هستید. بنابراین اطمینان حاصل کنید که URL در مرورگر شما صحیح وارد شده است و به دنبال گواهی تایید شده SSL آنها باشید. این گواهی تایید شده به شکل زیر است:

برای اینکه سرعت و دقت را در این مرحله از دست ندهید، پیشنهاد می‌کنیم که آدرس صفجه مورد نظر را در مرورگر خود Bookmark کنید. اینگونه اطمینان حاصل می‌کنید که URL صحیح را نشانه‌گذاری کرده‌اید و همیشه از آن برای بازدید از سایت استفاده کنید. نکته دیگری که در اینجا وجود دارد این است که هرگز بر روی پیوندهایی که در صفحه مشاهده می‌کنید، کلیک نکنید. این پیوندها می‌تواند با نمایش پیام‌هایی از ایمیل ها، توییتر، فیس بوک، Slack، پیام های خصوصی و غیره ظاهر شوند. این به این دلیل است که وب سایت های ” Phishing” جعلی وجود دارند که با URL های مشابه راه اندازی شده‌اند و هدف آنها از این کار سرقت کلیدهای خصوصی و در نتیجه ارزهای دیجیتال شما است.

اکنون باید یک مرورگر را باز کنید، به سایت MyEtherWallet بروید و رمز عبور انتخابی خود را وارد کنید. این رمز عبور باید ترکیبی از حداقل پانزده کارکتر مختلف از جمله کاراکترهای خاص، حروف کوچک و بزرگ باشد. برای داشتن امنیت بیشتر رمز عبور خود را در جایی خارج از کامپیوتر شخصی استفاده از اتریوم خود یادداشت و ذخیره کنید.

*به خاطر داشته باشید که این رمز عبور برای رمزگشایی کیف پول اتریوم شما ضروری است.*

پس از وارد کردن رمز عبور، باید فایل keystore را دانلود کنید. این مرحله به این معنی است که کیف پول اتریوم به عنوان یک فایل در درایو USB یا کامپیوتر شخصی شما ذخیره می‌شود، در این مرحله باید دکمه “Download Keystore” را فشار دهید.

در این مرحله شما با موفقیت یک کیف پول کاغذی اتریوم را ایجاد کرده‌اید. تنها کاری که اکنون باید انجام دهید این است که با زدن دکمه “PRINT” که در اختیار شما قرار داده شده است، آن را چاپ کنید. به خاطر داشته باشید که کیف پول کاغذی ترکیبی از آدرس و کلیدهای اتریوم شخصی و عمومی شما است.

این آدرس با IBAN هر حساب بانکی معمولی قابل مقایسه است. بنابراین، می توان آن را منتشر کرد. اما همچنان توجه داشته باشید که اگر آدرس رسمی اتریوم خود را به فرد دیگری ارائه دهید، آن شخص ممکن است اتر را برای شما ارسال کند. با این حال، اگر شخصی کلید خصوصی حساب کیف پول کاغذی اتریوم شما را بدست آورد، می‌تواند به تمام ارزهای دیجیتالی اتریومی که در کیف پول کاغذی اتر خود نگهداری می‌کنید، دسترسی پیدا کند. بنابراین نکته اساسی در این خصوص این است که هرگز کلید خصوصی کیف پول کاعذی اتریوم خود را در اختیار دیگران قرار ندهید.

تصویر زیر یک کیف پول کاغذی اتریوم، را نشان می‌دهد. علاوه بر چاپ این کیف پول کاغذی، شما می توانید یک فایل JSON را نیز از وب سایت دانلود کنید. فایل JSON تمام اطلاعات مربوط به کیف پول کاغذی اتریوم شما را در خود جای داده است. این اطلاعات ممکن است دانلود یا رمزگذاری شده باشند. با این حال حتی در برخی موارد ممکن است که رمزگذاری هم نشده باشند! بنابراین رمز عبوری که در ابتدای کل فرآیند ایجاد شده است برای رمزگشایی مورد نیاز خواهد بود. در آخر شما می‌توانید فایل JSON خود را روی یک درایو USB قرار دهید تا از گم شدن یا گم شدن آن جلوگیری کنید.

استفاده از کیف پول کاغذی اتریوم

قبل از استفاده از کیف پول کاغذی اتریومی که به تازگی ایجاد شده است، بهتر است ابتدا مقدار کمی اتر را برای آزمایش به کیف پول آنلاین خود منتقل کنید. در صورتی که این کار موفقیت آمیز باشد می‌تواند ارز بیشتری وارد حساب کیف پول اتریوم آنلاین خود کنید.

یکی از کارهایی که می‌توانید انجام دهید این است که کیف پول اتر خود را طوری تنظیم کنید که در صورت استفاده از سرویس‌های استخراج ابری، مانند Genesis Mining، ارز اتر را به‌طور خودکار دریافت کنید.

*توصیه می‌شود آدرس عمومی رسمی کیف پول اتریوم خود را در رایانه و کلید خصوصی آن را در جای دیگری ذخیره کنید تا مشکلی ایجاد نشود.

در کیف پول کاغذی اتریوم به راحتی می‌توان از Etherchain استفاده کرد. با این کار می‌توان مقدار دقیق اتر ذخیره شده در کیف پول اتریوم را فهمید. برخی از کاربران ممکن است که نگران وارد کردن اطلاعات آدرس خود در قسمت بالا برای جستجوی اطلاعات باشند، اما باید بدانید که این کار بی خطر بوده و استفاده از Etherchain قانونی است. بنابراین داده‌های کاربران را به خطر نمی اندازد.

ارسال و دریافت اتریوم در MyEtherWallet

اگر که قصد ارسال یا دریافت اتر از کیف پول کاغذی اتریوم خود را دارید، به MyEtherWallet خود مراجعه کنید. همانطور که می‌دانید به طور کلی، دو راه برای ارسال اتر به کاربر دیگری وجود دارد. پس از ورود به MyEtherWallet، به صفحه “Send Transaction”بروید.استفاده از اتریوم

اکنون، اگر از یک فایل JSON برای ایجاد کیف پول اتریوم خود استفاده کرده‌اید، می‌توانید به سادگی و سریع فایل JSON خود را انتخاب و از آن برای ارسال ارز اتر به آدرس‌های دیگر کاربران استفاده کنید. اگر فایل JSON شما رمزگذاری شده باشد، از شما خواسته می‌شود رمز عبور را وارد استفاده از اتریوم کنید. پس از این، شما مجاز به ارسال اتر خواهید بود.

اگر تصمیم گرفتید از یک کیف پول کاغذی استاندارد اتر استفاده کنید، پس از درخواست MyEtherWallet ، به سادگی کلید خصوصی کیف پول کاغذی خود را تایپ یا جایگذاری کنید. اگر فکر می‌کنید که ممکن است شخصی تراکنش شما را مشاهده کرده باشد و کیف پول اتر شما به خطر افتاده است، نترسید. شما به راحتی می توانید تمام اتر خود را به یک کیف پول جدید منتقل کنید و کیف پول کاغذی قدیمی خود را به دلایل امنیتی از بین ببرید.

اگرچه کیف پول کاغذی یکی از امن‌ترین راه‌ها برای ایمن‌سازی ارزهای دیجیتال است، اما هنگامی کلید خصوصی خود را در وب‌سایت MyEtherWallet وارد می‌کنید، همچنان کلید خصوصی شما در معرض نمایش در کامپیوتر خواهد بود. اگر نرم افزارهای مخربی مانند keylogger را روی دستگاه خود دارید که می‌تواند از یک ویروس یا بدافزار استفاده کند، کلید خصوصی حساب شما همچنان ممکن است در معرض سرقت قرار داشته باشد. برای امنیت نهایی و آرامش خاطر، توصیه می‌کنیم از کیف پول سخت افزاری استفاده کنید که یک لایه حفاظتی اضافه را به امنیت کیف پول اتریوم شما ضمیمه کرده و سرقت کلیدهای خصوصی کیف پول شما را غیرممکن می‌کند.

عقاید برخی از کارشناسان بزرگ ارزهای دیجیتال در خصوص کیف پول‌های کاغذی

با توجه به آنچه در این مقاله گفته شد، ساخت و نگهداری کیف پول‌های کاغذی اتریوم از نظر برخی از بزرگترین کاربران و فعالان عرصه ارزهای دیجیتال نظرات متفاوتی در این باره دارند. برای مثال الیور بنتون که عضوی از تیم ترزور است اعتقاد دارد که کیف پول‌های کاغذی تا زمانی از امنیت بالایی برخوردار هستند که به منظور ذخیره سازی ارزهای دیجیتال برای مدت زمان طولانی مورد استفاده قرار گیرند. اما این مدل از کیف‌های ارز دیجیتالی برای آن دسته از کاربرانی که سعی دارند از ارزهای رمزنگاری شده به طور مستمر استفاده کنند، مناسب نخواهند بود.

همانطور که در متن بیان شد، کیف پول‌های کاغذی به تنهایی کارایی مورد نظر را ندارند. همانطور که آندریاس آنتوپولوس، یکی از کارشناسان بیت کوین می‌گوید، این مراحل نشان می‌دهند که کیف پول‌های کاغذی بخشی از یک سیستم هستند. برای استفاده از این کیف پول‌های دیجیتالی نیاز است تا ابتدا آنها را در یک کامپیوتر تولید کرده و سپس از یک چاپگر برای پرینت و یک اسکنر برای بارگذاری مجدد کلیدهای خصوصی استفاده کرد.

بسیاری از کارشناسان ارزهای دیجیتال در خصوص مزایای کیف پول‌های سخت افزاری و نرم افزاری با یکدیگر اتفاق نظر دارند، اما همچنان برخی از آنها اعتقاد هستند که تمامی کیف پول‌های رمزنگاری شده، موارد استفاده خاص خود را دارند. دیرو هاردینگ که مدیر محصولات شرکت پیلار و یکی از بزرگترین تولیدکنندگان نرم افزار کیف پول‌های نرم افزاری برای موبایل است، عقیده دارد که کیف پول‌های کاغذی، نرم افزاری و سخت افزاری، هر کدام برای اهداف متفاوت مورد استفاده قرار می‌گیرند. این کیف پول‌ها بسته به شرایطی که از آنها استفاده می‌شود، می‌توانند خطرناک و یا سودمند باشند. همچنین او معتقد است که ماهیت از بین رفتنی کیف پول‌های کاغذی برای افرادی که تنها از این کیف پول‌ها برای ذخیره ارز دیجیتال استفاده می‌کنند، می‌تواند خطر ساز باشد. بنابراین کاربران پول‌های کاغذی اتریوم باید کلیدهای خصوصی و کلمات بازیابی کیف پول‌های سخت افزاری و نرم افزاری خود را یادداشت و در جایی مطمئن نگهداری کند.

حرف آخر

براساس آنچه بیان شد هر یک از کیف پول‌هایی که برای ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرا می‌گیرند مزایا و معایت مختص به خود را دارند. هر یک از کاربران می‌توانند بنابر نیاز خود حسابی ارز دیجیتالی را برای یکی از دو مدل کیف پول آنلاین و یا کیف پول کاغذی ایجاد کند.

مهمترین مزیتی که برای کیف پول‌های کاغذی اتریوم وجود دارد، عدم اتصال آنها به اینترنت بوده که خطر بزرگ حمله هکرها را مهار می‌کند. بنابراین پیشنهاد می‌کنیم که پیش از ایجاد هر یک این دو کیف پول با مشاوران خبره در این زمینه مشورت نمایید.

آشنایی با رمزارز «اتر» و شبکه «اتریوم»

«اتر» (Ether) یک رمز ارز مربوط به شبکه «اتریوم» (Ethereum) است که دومین ارز دیجیتال محبوب پس از «بیت‌کوینن شمرده می‌شود.

شبکه «اتریوم» که «اتر» متکی بر آن است یک پلتفرم نرم‌افزاری منبع‌باز بر اساس «بلاک‌چین» (زنجیره‌بلوکی) با رایانش توزیع‌شده است که در سال ۲۰۱۵ به راه افتاد (ایده اولیه این شبکه را «ویتالیک بوترین» برنامه‌نویس ارائه داد).

این پلتفرم امکان استفاده از «ماشین مجازی اتریوم» (EVM) می‌تواند اسکریپت‌ها را اجرا کند و اپلیکیشن‌های توزیع‌شده را به کار اندازد. اتریوم برای تبادلات مالی تمرکززدایی‌شده، خلق و تبادل «توکن‌های غیرقابل‌معاوضه» (NFTs) استفاده می‌شود و برای بسیاری از موارد عرضه اولیه رمزارزهای جدید به کار گرفته شده است.

بر خلاف بیت‌کوین که با هدف جایگزینی پول و برای نقل و انتقالات مالی آنلاین ایجاد شد، اتریوم بیشتر به عنوان بستر اجرای قراردادهای هوشمند، راه‌اندازی توکن‌های جدید و برگزاری عرضه اولیه رمزارزها به کار رفته است.

گرچه بیت‌کوین و اتریوم هر دو از پروتکل «اثبات انجام کار» (PoW) استفاده می‌کنند و به اصطلاح «قابل‌استخراج» هستند، اما تعداد سکه‌های قابل‌استخراج‌ بیت‌کوین در ۲۱ میلیون واحد محدود می‌شود، اما در اتریوم محدودیتی از این لحاظ وجود ندارد.

زمان تکمیل یک «بلاک» که ارتباط مستقیم با زمان تایید تراکنش دارد، در اتریوم بسیار کوتاه‌تر و حدود ۱۴ ثانیه است، در حالیکه در بیت‌کوین این رقم حداقل ۱۰ دقیقه است.

یک تفاوت دیگر اتریوم و بیت‌کوین این است که کارمزدها در شبکه اتریوم متناسب با پیچیدگی محاسباتی، پهنای باند استفاده شده و فضای ذخیره‌سازی محاسبه می‌شود، اما کارمزد تراکنش‌های بیت‌کوین فقط بر اساس اندازه و زمان محاسبه است.

اتریوم رشته‌ای ارتقاها به نام «اتریوم ۲» را شروع کرده است که باعث تبدیل آن از تغییر الگوریتم اجماع این بلاک‌چین از «اثبات کار» یه «اثبات سهام» (PoS) می‌شود. در این شکل جدی، «تاییدکنندگان» (validators) بای مقداری از توکن بلاک‌چین را دارا باشند و به این ترتیب از تسلط یک کاربر یا گروهی از کاربران دارای سوءنیت بر اکثریت تاییدها جلوگیری‌ می‌شود و امنیت شبکه بالا می‌رود.

همه چیز درباره ارز دیجیتال «اتریوم»

ایسنا/خراسان رضوی در ساده‌ترین تعریف، اتریوم یک زیرساخت آزاد مبتنی بر فناوری بلاک‌چین است که می‌توان روی آن برنامه‌های کامپیوتری غیر متمرکز را اجرا کرد. غیر متمرکز بودن اتریوم یعنی این سیستم به ‌تنهایی استفاده از اتریوم متعلق به هیچ‌کس نیست و آن را یک یا چند شخص خاص کنترل نمی‌کنند، همه می‌توانند مالک این شبکه بوده و در کنترل آن نقش داشته باشند. به دلیل ساختار توزیع‌شده و غیر متمرکز اتریوم، پس از پیاده‌سازی یک برنامه روی این شبکه، این برنامه دیگر قابل ‌توقف و دستکاری نیست، حتی اگر خود خالق آن بخواهد.

وقتی از جوزف لوبین، یکی از توسعه‌دهندگان اصلی اتریوم، درباره هدف از ایجاد این شبکه سؤال کردند، در جواب گفت که اتریوم ایجاد شده تا برای انجام امور زندگی‌مان به هیچ بانک، شرکت و نهاد دیگری به ‌جز خودمان نیاز نداشته باشیم.

اتریوم پا را یک قدم فراتر از بیت‌کوین گذاشته و امکان اجرای غیر متمرکز کدهای کامپیوتری (قرارداد هوشمند) را نیز فراهم کرده تا بتوانیم علاوه بر پول، بقیه فرایندها را هم غیر متمرکز کنیم.

ایده این پروژه در سال ۲۰۱۳ منتشر شد و در سال ۲۰۱۵ رسما شبکه اتریوم شروع به کار کرد. ایده‌پرداز اصلی این پروژه، یک جوان روسی – کانادایی به‌ نام ویتالیک بوترین از حامیان بیت‌کوین بود و با الهام از بیت‌کوین ایده غیر متمرکز کردن همه چیز را ارائه داد.

برای درک بهتر اتریوم، برنامه‌ای مانند تلگرام یا اینستاگرام را در نظر بگیرید. امروزه میلیون‌ها نفر در سراسر جهان از این برنامه‌های مفید برای ارتباط و پیام‌رسانی استفاده می‌کنند اما یک مساله بسیار بنیادین درباره آن‌ها وجود دارد که کمتر کسی به آن توجه می‌کند و این برنامه‌ها متمرکز هستند.

به طور مثال اینستاگرام متعلق به شرکت فیس‌بوک بوده و این شرکت مطابق با سیاست‌های خود ممکن است مطالبی را حذف و دسترسی برخی افراد را مسدود کند یا حتی داده‌های خصوصی کاربران را بفروشد. از نظر تئوری اتریوم می‌توان اینستاگرامی ایجاد کرد که به ‌جای فیس‌بوک، مالک حقیقی آن همان کاربرانش باشند و داده‌های خود را فقط خودشان کنترل کنند، البته نباید فراموش کرد اتریوم هنوز در ابتداء راه قرار دارد و حداقل در مقطع فعلی مشکلات فنی آن اجازه نمی‌دهند سیستم بزرگی مانند اینستاگرام را روی آن بسازیم.

به‌عنوان یک نمونه دیگر، با کمک این شبکه می‌توان انتخابات آزاد و شفاف برگزار کرد، انتخاباتی که در آن امکان تقلب وجود نداشته باشد. هر خدمت متمرکز دیگری را می‌توان با اتریوم غیر متمرکز کرد. امور مهمی از جمله پرداخت‌ها، بیمه،‌ رأی‌گیری، بانکداری، وام‌دهی و بسیاری از خدماتی که اکنون واسطه‌ها انجام می‌دهند، با این شبکه غیر متمرکز خواهند شد.

هرکس قادر است در شبکه باز اتریوم برنامه غیر متمرکز خود را توسعه دهد. تا قبل از پیدایش اتریوم، توسعه‌دهندگان برای ساخت ارز دیجیتال خود از ابتدا مجبور به کدنویسی یک بلاک‌چین جداگانه بودند اما امروزه همه به راحتی می‌توانند بدون ساخت بلاک‌چین جدید، با استفاده از بلاک‌چین اتریوم برای پروژه‌های خود ارز دیجیتال مستقل یا همان توکن بسازند.

اتر؛ ارز دیجیتال اتریوم

ارز دیجیتال شبکه اتریوم، «اترEther» نام دارد و واحد اختصاری آن ETH است. این دارایی به‌ عنوان واحد پولی شبکه و همچنین راهی برای پرداخت هزینه‌ها و کارمزدها در نظر استفاده از اتریوم استفاده از اتریوم گرفته می‌شود، بنابراین هر چقدر که مقبولیت شبکه اتریوم افزایش پیدا کند، از نظر تئوری ارزش اتر هم افزایش خواهد یافت.

در بین اعضاء جامعه ارزهای دیجیتال، به ارز دیجیتال شبکه اتریوم، همان اتریوم هم گفته می‌شود اما در حقیقت نام آن اتر است، بنابراین اگر جایی «خرید اتریوم»، «تحلیل اتریوم» و… را دیدید، منظور همان اتر است.

امروزه افراد زیادی با امیدواری نسبت به آینده اتریوم، روی این ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری انجام می‌دهند. اتر را می‌توان از سایت‌های صرافی ارز دیجیتال خریداری و روی نرم‌افزارهای کیف پول در موبایل یا کامپیوتر شخصی ذخیره کرد.

شباهت‌های اتریوم و بیت‌‎کوین

از آنجا ‌که بیت‌کوین اولین شبکه بلاک‌چینی و اولین ارز دیجیتال غیر متمرکز بوده، بهترین راه برای درک کامل اتریوم، بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌های آن با بیت‌کوین است.

اول اینکه مانند بیت‌کوین، اتریوم هم دارای بلاک‌چین است. اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند روی بلاک‌چین ثبت می‌شود. بلاک‌چین نوعی دفتر یادداشت دیجیتال امن و تغییرناپذیر برای ذخیره‌سازی داده و استفاده از اتریوم اطلاعات است.

دومین شباهت این است که مانند بیت‌کوین، شبکه اتریوم هم عمومی بوده و همه می‌توانند از آن استفاده کنند. هرکسی می‌تواند از این شبکه برای ایجاد تراکنش یا قراردادهای هوشمند بهره ببرد، بدون اینکه نیاز باشد از جایی اجازه بگیرد. البته اگر کسی بخواهد می‌تواند روی شبکه اتریوم بسترهای خصوصی ایجاد کند اما خود بلاک‌چین اتریوم شفاف، آزاد و عمومی است.

شباهت سوم اینکه مانند بیت‌کوین، اتریوم هم مبتنی بر استخراج (ماینینگ) است. افرادی که بخواهند در فرایند ساخت بلاک شرکت کنند، باید قدرت پردازش سخت‌افزارهای کامپیوتری را برای شرکت در عملیات استخراج (ماینینگ) به شبکه اختصاص دهند و شبکه در ازای این قدرت پردازش که در نهایت باعث امنیت و تأیید شدن تراکنش‌ها خواهد شد، به استخراج‌کنندگان پاداش اهدا می‌کند.

طبق یک برنامه از پیش ‌تعیین‌شده و در طرحی به‌نام «اتریوم ۲.۰ (EHT ۲.۰)»، این شبکه قرار است برای مقیاس‌پذیری بیشتر (تراکنش‌های سریع‌تر و ارزان‌تر)، به‌جای الگوریتم اثبات کار (Proof Of Work) از الگوریتم اثبات سهام (Proof Of Stake) استفاده کند. زمان دقیق پیاده‌سازی این به‌ روزرسانی مشخص نیست اما حداقل تا پایان سال ۲۰۲۰ استخراج اتریوم همچنان ادامه خواهد یافت.

در روش اثبات سهام، افراد برای مشارکت در کار اعتبارسنجی تراکنش‌ها و ایجاد بلاک، باید اتر بخرند و در یک کیف پول به شبکه اختصاص دهند. به این ترتیب، می‌توانند در کار تأیید تراکنش‌ها مشارکت‌ کنند و واحدهای جدید ارز دیجیتال (اتر) دریافت کنند. مشارکت‌کنندگان کارمزد تراکنش‌های شبکه را برای خود برمی‌دارند. طبق این رویکرد، برای مشارکت در شبکه دیگر نیاز به خرید سخت‌افزارهای گران‌قیمت نیست.

فاز صفر اتریوم ۲.۰ در سال ۲۰۲۰ پیاده‌سازی می‌شود. در این فاز اثبات سهام اتریوم فعال می‌شود اما ماینینگ هم همچنان پابرجا است. قرار است در فاز یک، بلاک‌چین اتریوم به ‌شکل کامل به اثبات سهام کوچ کند و ماینینگ پایان یابد اما زمان اجرای فاز یک هنوز مشخص نیست.

شباهت آخر نیز این است که ارز دیجیتال داخلی شبکه اتریوم، اتر بوده که می‌توان آن را با ارزها و دارایی‌های دیگر مبادله کرد. مالکیت اتر دقیقا مثل مالکیت بیت‌کوین روی بلاک‌چین رهگیری می‌شود. به اتر «سوخت شبکه اتریوم» هم می‌گویند، زیرا کاربرد اصلی آن کارمزد و انگیزه‌ مشارکت در شبکه است.

تفاوت‌های اتریوم و بیت‌کوین

تفاوت اول این است که در بیت‌کوین به ‌طور میانگین بلاک‌های حاوی تراکنش هر ۱۰ دقیقه یک‌بار ایجاد می‌شوند اما در اتریوم این زمان فقط ۱۴ ثانیه است، البته در بحث سرعت تراکنش‌ها سایز بلاک هم اهمیت دارد که در بیت‌کوین محدود به یک مگابایت است. با بررسی زمان بلاک و سایز بلاک می‌توان گفت که در حال حاضر بیت‌کوین حداکثر ۷ تراکنش در ثانیه انجام می‌دهد اما اتریوم می‌تواند تا ۱۶ تراکنش را در ثانیه پردازش کند. طبق وعده تیم توسعه اتریوم، این عدد در به‌ روزرسانی‌های آینده می‌تواند به صدها تراکنش برسد.

دوم اینکه روی بیت‌کوین هم می‌توان قرارداد هوشمند ایجاد کرد اما زبان اسکریپت‌ این شبکه بسیار ابتدایی است و کار را برای توسعه‌دهندگان سخت می‌کند. روی اتریوم، خیلی سریع‌تر و راحت‌تر می‌توان کد برنامه‌نویسی پیاده‌سازی کرد. قراردادهای هوشمند اتریوم به‌ اصطلاح «تورینگ کامل» هستند؛ یعنی می‌توانند هر محاسبات و عملیاتی را که نیاز باشد، انجام دهند.

تفاوت سوم و اصلی‌ترین تفاوت بیت‌کوین و اتریوم، تعداد واحدها (عرضه) این دو است. بیت‌کوین محدودیت عرضه دارد اما اتر نامحدود عرضه خواهد شد.

طبق پروتکل بیت‌کوین، فقط ۲۱ میلیون واحد از این ارز دیجیتال استخراج می‌شود. در حال حاضر ماینرهای بیت‌کوین در هر ۱۰ دقیقه ۶.۲۵ واحد را از شبکه بیت‌کوین پاداش دریافت می‌کنند که به آن «پاداش بلاک» می‌گویند. پاداش بلاک بیت‌کوین هر چهار سال یک‌بار طی رویدادی به‌ نام «هاوینگ» نصف می‌شود و به همین دلیل استخراج همه بیت‌کوین‌ها تا سال ۲۱۴۰ طول خواهد کشید. پس از آن ماینرها فقط با کارمزد تراکنش‌ها کسب درآمد خواهند کرد.

در مورد اتریوم، هیچ محدودیتی وجود ندارد و در زمان نگارش این مطلب بیش از ۱۱۲ میلیون واحد اتر استخراج شده، البته این به ‌معنای تورم‌ افسارگسیخته در اتریوم نیست‌ اما حامیان این پروژه معتقد هستند که برای داشتن یک نظام پولی بی‌نقص کمی تورم لازم است. پاداش بلاک اتریوم در حال حاضر دو واحد اتر است، بنابراین هر ۱۴ ثانیه به ‌طور میانگین دو اتر استخراج می‌شود و طبق این معیارها می‌توان گفت تورم سالانه اتریوم در حال حاضر حدود چهار درصد است. در به ‌روزرسانی اتریوم ۲.۰ قرار است تورم تا حد زیادی کاهش یابد و به حداقل مقدار مورد نیاز برای انگیزه مشارکت‌کنندگان در شبکه برسد.

با توجه به این واقعیت که اتریوم پس از بیت‌کوین دومین ارز باارزش رمزنگاری‌شده است، جفت‌های معاملاتی ETH تقریبا در همه مبادلات رمزنگاری عمده ذکر شده‌اند.

برخی از بزرگترین بازارها شامل بینانس، Coinbase Pro، OKEx، کراکن و Huobi Global است.

استخراج اتریوم

استخراج ارزرمز پایه فرایندی برای حل مسائل پیچیده ریاضی است. ماینرها اساسا سنگ بنای بسیاری از شبکه‌های ارز رمزنگاری‌ شده هستند، زیرا آن‌ها وقت و توان محاسباتی خود را برای حل این مشکلات ریاضی صرف می‌کنند و اصطلاحا اثبات کار را برای شبکه ارائه می‌دهند که تراکنش‌های Ether ،ETH را تأیید می‌کند. علاوه بر این، استخراج‌کنندگان وظیفه ایجاد رمزهای جدید Ether را از طریق این فرآیند دارند، زیرا پاداش‌هایی را برای اتمام موفقیت‌آمیز یک کار PoW در Ether دریافت می‌کنند.

استخراج اتر در خانه هنوز برای اکثر افراد قابل ‌دسترسی است، به‌خصوص که این کار را می‌توان با کارت‌های گرافیک مصرف‌کننده ساخت AMD و Nvidia انجام داد. برای ماینرهایی که در مناطقی با قیمت پایین برق زندگی می‌کنند، می‌تواند به یک منبع درآمد قوی تبدیل شود. قبل از هر کار باید ابتدا سخت‌افزارهای مناسب برای این کار را تهیه کرد. در وب‌سایت اتریوم حساب کاربری ایجاد کنید تا اتریوم‌های استخراج ‌شده را دریافت کنید، سپس با کمک نرم‌افزارهای موجود شروع به استخراج‌ نمایید. این کار هزینه‌های زیادی برای شما به همراه خواهد داشت. ازجمله هزینه تهیه سخت‌افزار مناسب و هزینه برق مصرفی دستگاه‌ها است.

یکی دیگر از راه‌های موجود استخراج اتریوم با موبایل است. بسیاری از افراد به دلیل نداشتن هزینه کافی برای خرید کارت گرافیک و ابزار لازم برای استخراج به فکر استفاده از گوشی موبایل می‌افتند. نرم‌افزارهای بسیار مختلفی وجود دارد که می‌توانید از طریق آن‌ها با گوشی همراه خود اتریوم استخراج‌کنید، البته این کار باعث خرابی گوشی همراه شما خواهد شد. می‌توانید با جستجو در بین سایت‌های مختلف بهترین سایت اتریوم رایگان را بیابید.

خرید اتریوم

برای خرید اتریوم بهترین کار مراجعه به یک سایت صرافی ارز دیجیتال است. کاربران ساکن ایران برای خرید اتر از یک صرافی آنلاین معمولا به یکی از دو روش زیر عمل می‌کنند، یکی خرید مستقیم اتر از سایت‌های ایرانی با ریال و کارت بانکی و دیگری خرید بیت‌کوین یا تتر از سایت‌های ایرانی با ریال و کارت بانکی و سپس تبدیل آن به اتر در صرافی‌های خارجی مانند بایننس است.

بسیار راحت می‌توانید با جستجوی عبارت خرید اتریوم در گوگل، وب‌سایت‌های ایرانی را که با ریال اتریوم می‌فروشند استفاده از اتریوم پیدا کنید و پس از ثبت‌نام در آن‌ها، به ‌طور مستقیم با کارت بانکی خود اتریوم بخرید. با این حال، گاهی اوقات که نقدینگی یک صرافی پایین بوده یا هزینه تمام‌شده خرید بالا است، سرمایه‌گذاران می‌توانند از روش دوم استفاده کنند؛ یعنی خرید بیت‌کوین یا تتر از سایت‌های داخلی و سپس تبدیل آن به اتریوم در صرافی‌های خارجی مانند بایننس.

اغلب صرافی‌های بین‌المللی به ‌دلیل تحریم‌ها اجازه فعالیت به کاربران ساکن ایران نمی‌دهند و ریسک مسدود شدن حساب وجود دارد. با این حال، بیشتر کاربران ایرانی در حال حاضر آی‌پی خود را تغییر می‌دهند و از صرافی بایننس استفاده می‌کنند.

مجازات استخراج غیر مجاز رمزارز

یکی از طرق کسب درآمد از طریق ارز های دیجیتال، استخراج ارز های دیجیتال می باشد و از معروف ترین ارز هایی هم که قابلیت استخراج دارند، می توان به بیتکوین و اتریوم اشاره کرد. اما نباید فراموش کنیم که به دلیل این که استفاده به هر نحو از ارز های دیجیتال هنوز در ایران و خیلی دیگر از کشور های دیگر قانون گذاری نشده و در این مورد مسکوت مانده است.اما در رابطه با استخراج ارز های دیجیتال، مقررات دست و پا شکسته ای وضع گردیده و مجازات استخراج غیر مجاز رمز ارز ها وضع شده است.

استخراج رمز ارز ها در ایران

رمز ارز ها، به وسیله ی دستگاه هایی به نام ماینر یا به طور تخصصی تر ASIC، استخراج می شوند؛ فرآیند آن ها نیز به این شکل است که شبکه ی مربوطه، در ازای حل معادلات ریاضی پیچیده توسط دستگاه های ماینر که برق بسیار زیاد مصرف و گرما و صدای زیادی تولید میکند، کارمزدی از همان ارز به کاربر می دهد. اما دستگاه های استخراج، در داخل تولید نمی شوند و از کشور های دیگر وارد می شوند.

مجازات استخراج غیر مجاز رمز ارز

استخراج بیت کوین یا هر ارز دیجیتال دیگری تا به امروز در ایران قانونی است اما به شرطی که پیش از آن، از وزارت صنعت، معدن و تجارت مجوز دریافت شود و یکی از مواردی که در رابطه با ارز های دیجیتال در ایران جرم محسوب شده و غیر مجاز است، استخراج ارزهای دیجیتال بدون مجوز می باشد.

تا پیش از تیر ماه سال 13۹۸، اداره گمرک ایران واردات دستگاه‌های استخراج ارز های دیجیتال را ممنوع کرده بود و این دستگاه‌ها عمدتاً به صورت قاچاق به کشور وارد می ‌شدند که این امر باعث شده بود که ضابطین قانون، حق ضبط و توقیف این دستگاه ‌ها را داشته باشد.

در ۲۲ تیرماه سال ۹۸، گمرک ایران اطلاعیه‌ به ستادهای نظارت و گمرکات اجرایی ابلاغ کرد که بر اساس آن دستگاه استخراج ارز دیجیتال(ASIC) با عنوان ماینر در ردیف گمرکی ۸۴۷۱۹۰۹۰ قرار می‌گیرند، شایان توجه است که در این ردیف گمرکی عمدتاً دستگاه‌های کارت‌خوان، پین‌پد یا رمزخوان‌ها و برخی دیگر از ابزارهای امور و تراکنش های بانکی قرار می‌گیرند.

با همه ی این ها در ۳۱ تیر سال ۹۸، معاونت گمرک ایران اعلام کرد که گمرک فقط ردیف تعرفه دستگاه‌های استخراج ارزهای دیجیتال را تعیین کرده است و این به معنای آغاز ترخیص این دستگاه‌ها نیست. طبق گفته معاون گمرک، برای ترخیص دستگاه ‌های استخراج نیز اخذ مجوز از وزارت صنعت، معدن و تجارت ضروری است.

این گونه برداشت می شود که استخراج ارز دیجیتال در ایران یک صنعت مجسوب شده و مانند سایر صنایع، قانونی است اما باید مجوزهای لازم را از وزارت صنعت، معدن و تجارت دریافت کرد، که برای این کار، باید درخواست خود را در سامانه بهین یاب ثبت کنند.

مجازات در نظر گرفته شده برای استخراج کنندگان ارز های دیجیتال

استخراج ارز های دیجیتال، اگر با اخذ مجوز و طی مراحل قانونی باشد، فعلاً منعی ندارد، اما طبیعتاً اگر شخصی بدون اخذ مجوز های لازمه، مبادرت به این عمل بورزد، قطعاً عواقبی برای وی خواهد داشت.

طبق برآیند و مجاسبات وزارت نیرو، هر ماینر معادل یک کولر گازی و پانزده عدد یخچال برق مصرف می کند!

در غیر این صورت سازمان برق می‌تواند کنتوری که از آن برای این منظور استفاده می شد را قطع و جلوی استفاده از برق برای این فعالیت را بگیرد و همچنین نیروی انتظامی حق ضبط دستگاه‌ها و حتی انجام اقدامات قضایی را دارد.

طبق مقرره های در نظر گرفته شده، در صورت کشف شخصی که به طور غیر قانونی اقدام به استخراج ارز دیجیتال میکند، علاوه بر پرداخت هزینه های برق مصرفی به نرخ مصوب به سازمان مربوطه، باید هزینه های دادگستری و روال اداری خود را نیز بپردازند و دستگاه های استخراج آن ها نیز توسط مأمورین نیروی انتظامی ضبط و مصادره می شود.