مزایای صندوق پوشش ریسک

مزایای صندوق پوشش ریسک

این روش برای افرادی است که زمان و اطلاعات کافی برای انجام معاملات بورسی نداشته و سرمایه های خود را به صندوق های سرمایه گذاری واگذار می کنند.
صندوق ها با تشکیل تیم حرفه ای برای مدیریت سهام، وظیفه سرمایه گذاری در بازار سرمایه را برعهده می گیرند. صندوق ها به بازار آگاهی کامل تری داشته و نسبت به رفتار های آن واکنش و عملکرد مناسبی تری از خود نشان می دهند.
در عین حال صندوق‌ها یک مزیت ویژه دارند. ماهیت صدور و ابطال بودن آنها این امکان را برای سرمایه گذاران فراهم می سازد تا در هر زمان که مایل به خرید باشند، بدون توجه به عرضه و تقاضایی که برای آن صندوق وجود دارد به قیمت خالص ارزش روز دارایی ها اقدام به خرید کنند و در زمانی که می‌خواهند واحدهای خود را بفروشند، بدون نگرانی و دغدغه از صف فروش بتوانند واحدهای صندوق خود را با ابطال کردن واحدهای صندوق سرمایه گذاری، بفروش رسانده و وجه خود را ظرف چند روز کاری دریافت کنند.

برخی مزایان صندوق های سرمایه گذاری

• مناسب برای سرمایه گذاران غیر حرفه‌ای است
• مناسب برای سرمایه گذاران حرفه‌ای که قصد مدیریت ریسک خود را دارند
• مناسب کسانی‌ که فرصت رصد بازار و معاملات را ندارند
• مناسب افراد مختلف با سطح ریسک‌پذیری مختلف
• سرمایه گذاری از طریق ابزارهای مالی در بازار بورس
• نقدشوندگی

صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت آرمان کارآفرین

چنانچه تمایل به سرمایه گذاری مطمئن و با سر رسید سود ماهیانه هستید، صندوق سرمایه گذاری با در آمد ثابت آرمان کارآفرین گزینه مناسبی برای شماست. با سرمایه گذاری در این صندوق ضمن بهره برداری از مزایای نقد شوندگی، ریسک سرمایه گذاری خود را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش داده و با اطمینان خاطر سرمایه گذاری کنید و در سر رسید هر ماه نسبت به برداشت سود خود و یا سرمایه گذاری مجدد اقدام نمائید.

برخی مزایای آن عبارت است:
• • دریافت بالاتر از سود بانکی
  • تضمین نقدشوندگی
  • بدون کارمزد
  • بدون نرخ شکست

  

  

  صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت مشترک کارآفرین

  در صورتی که وقت کافی برای انجام دادوستد در بازار سرمایه را ندارید، در صورتی که از دانش وتجربه لازم برای سرمایه گذاری در بازار سرمایه برخودراد نیستید، در صورتی که نگران سرمایه گذاری خود در بازار سرمایه هستید، راه حل شما سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت مشترکت کارآفرین می باشد. بدون نگرانی از ریسک های احتمالی و با خیالی آسوده سرمایه گذاری کنید.

  برخی مزایای آن عبارت است:
  • • دریافت بالاتر از سود بانکی
    • تضمین نقدشوندگی
    • بدون کارمزد
    • بدون نرخ شکست

    صندوق سرمایه گذاری مشترک شاخصی کارآفرین

    تنوع صندوق های سرمایه گذاری کارگزاری بانک کارآفرین به گونه است تا امکان سرمایه گذاری مزایای صندوق پوشش ریسک برای کلیه علاقمندان این حوزه را پوشش دهد. از اینرو با امکان سرمایه گذاری در صندوق سرمایه گذاری مشترک شاخصی این امکان برای شما مهیا می گردد تا نسبت به شاخص های بازار یک قدم جلوتر بوده و از سود بیشتری بهره ببرید.

    معاملات آتی

    توافقنامه ای است مبتنی بر خرید یا فروش دارایی مشخص در زمان معین در آینده، با قیمت مشخص. در این قرارداد خریدار متعهد می گردد کالای مورد نظر را در تاریخ تعیین شده تحویل گرفته و مبلغ مشخصی را بابت هر واحد از آن پرداخت نماید و فروشنده نیز متعهد میگردد درتاریخ موردنظر درازای دریافت وجه مشخصی کالای مورد نظر را تحویل نماید. برای جلوگیری از امتناع طرفین از انجام قرارداد، طرفین به صورت شرط ضمن عقد متعهد می شوند مبلغی را به عنوان وجه تضمین نزد اتاق پایاپای بگذارند و متعهد می شوند متناسب با تغییرات قیمت آتی، وجه تضمین را تعدیل کنند و اتاق پایاپای از طرف آنان وکالت دارد متناسب با تغییرات قیمت، بخشی از وجه تضمین هریک از طرفین را به عنوان اباحه تصرف در اختیار دیگری قرار دهد و او حق استفاده از آن را خواهد داشت تا در سررسید باهم تسویه کنند. هم اکنون زعفران رشته ای بریده ممتاز نگین ،زعفران رشته ای پوشال درجه یک ، زیره سبز و پسته فندقی داراییهای پایه پذیرفته شده به عنوان دارایی پایه قراردادهای آتی بورس کالا می باشد.

    مهمترین مزایای قراردادهای آتی

    گواهی سپرده کالایی

    گواهی سپرده کالایی اوراق بهاداری است که نشان دهنده مالکیت دارنده ی آن بر مقدار معینی کالاست و پشتوانه آن قبض انبار استانداری است که توسط انبارهای موردتایید بورس صادر می گردد از کاربردهای مهم قبوض انبار در تامین مالی، ابزار تحویل در قراردهای آتی می باشد.

    تمام اشخاص حقیقی و حقوقی که کد معاملات اوراق بهادار دارند، می‌توانند اقدام به معامله گواهی سپرده کالایی هر کالایی نمایند. برای تحویل گرفتن کالا از انبار ( در صورت داشتن گواهی سپرده در کد بورسی و پرتفوی سپرده گذاری ) باید مدارک لازم شامل معرفی نامه برای انبار از کارگزاری دریافت شود و با ارائه مدارک به انبار و واریز هزینه های انباردار کالا به خریدار تحویل داده می شود.در حال حاضرگواهی سپرده های سکه طلا ، زعفران نگین و پوشال ، زیره سبز ،پسته و اخیرا کشمش در بورس کالا معامله میشود .

    اختیار معامله (Option)

    اوراق بهاداری است که به موجب آن فروشنده اوراق متعهد می شود در صورت درخواست خریدار، تعداد مشخصی از دارایی پایه را به قیمت اعمال ( قیمتی که هنگام بستن قرارداد تعیین شده است) معامله کند. خریدار اوراق می تواند در زمان یا زمان های معینی در آینده طبق قرارداد، معامله را انجام دهد. فروشنده ی اوراق اختیار معامله در قبال این تعهد، مبلغ معینی از خریدار اوراق دریافت می کند. برای جلوگیری از امتناع فروشنده اوراق از انجام قرارداد، فروشنده ضمن عقد قرارداد متعهد می شود مبلغی را به عنوان وجه تضمین نزد کارگزار بورس یا اتاق پایاپای قرار دهد و متناسب با تغییرات قیمت اوراق اختیار معامله، آن را تعدیل کند. هر یک از خریدار و فروشنده می توانند در مقابل مبلغی معین، اختیار یا تعهد خود را به شخص ثالثی واگذار کنندکه وی جایگزین آنها خواهد بود.

    از مزایای قراردادهای اختیار معامله اهرمی بودن، کاهش ریسک سرمایه گذاری، متنوع سازی سبد سرمایه گذاری می باشد.

    نوعی از صندوق های سرمایه گذاری می باشند که در کالاهای خاص سرمایه گذاری می کنند . سرمایه گذاری در این صندوق ها امکان بهره بردن از بازدهی همانند یک دارایی یا شاخص خاص را فراهم میکند. در حال حاضر چهار صندوق کالایی با دارایی پایه راه اندازی شده است و همانند سهام بصورت سیستم عرضه و تقاضا قابل معامله می باشند نمادهای این صندوق ها شامل طلا، عیار، گوهر و زر می باشد و از ساعات 12:30 الی 15:00 قابلیت معامله دارد. وجود بازار ثانویه شفاف، داشتن پشتوانه قوی، امکان جذب سرمایه های خرد و نیز کاهش هزینه ها از مزایای سرمایه گذاری در این صندوق ها می باشد.

    صندوق‌های پوشش ریسک چیست؟

    

    به گزارش الفباخبر به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، سهامداران بازار سرمایه همچون سایر سرمایه گذاران پیش از سرمایه گذاری باید مجموعه ای از آموزش ها را فرا بگیرند. این روزها فعالیت در بورس بیش از هر زمان دیگری به دغدغه گروهی از افراد تبدیل شده است، به همین دلیل قصد داریم شما را با یکی از مفاهیم بازار سرمایه آشنا کنیم.

    بیشتر بخوانید:

    صندوق‌های پوشش ریسک را می‌توان نوعی شرکت‌ خصوصی دانست که سرمایه‌گذاران بزرگ پول‌شان را در اختیار آن قرار می‌دهند تا در موقعیت‌های مختلف سرمایه‌گذاری کنند. این شرکت‌ها استراتژی‌های مختلفی را به منظور سودآوری به کار می‌گیرند.

    باید بدانیم که صندوق پوشش ریسک نوع خاصی از سرمایه‌گذاری نیست، بلکه یک ساختار سرمایه‌گذاری مشترک است که توسط یک شرکت «مدیریت مالی» یا «مشاور سرمایه‌گذاری» ایجاد شده و به سرمایه گذاران خود امکان حضور در طیف وسیع‌تری از موقعیت‌های تجاری و سرمایه‌گذاری را می‎دهد.

    این صندوق‌ها توسط افراد حرفه‌ای و با تجربه در سرمایه‌گذاری اداره می‌شوند. در واقع می‌توان گفت کار این نوع شرکت‌ها این است که موقعیت‌هایی برای سرمایه گذاری پیدا کنند که ریسک بالایی دارند اما در صورت سودآور بودن، سود قابل‌توجهی به سرمایه‌گذاران می‌رسانند.

    این موقعیت‌های سرمایه‌گذاری به تحقیق و بررسی زیادی نیاز دارند و شاید تا حد زیادی به اطلاعاتی حیاتی وابسته باشند که به‌راحتی در دسترس همگان قرار نمی‌گیرد، به‌همین خاطر است که اشاره کردیم افراد حرفه‌ای در سرمایه‌گذاری چنین شرکت‌هایی را اداره می‌کنند.

    صندوق‌های پوشش ریسک که با نام صندوق‌های پوششی نیز شناخته می‌شوند، شرکت‌های خصوصی «مشارکت محدود» یا «مسئولیت محدود» هستند که پذیرای تعداد محدودی از سرمایه‌گذاران و نهادهای معتبرند و برای مشارکت در آن‌ها باید حداقل سرمایه‌ی اولیه قابل توجهی داشت. این سرمایه‌گذاران به صورت عمومی سازمان‌هایی مثل صندوق‌های بازنشستگی، شرکت های بیمه و یا افراد بسیار متمول هستند.

    سرمایه‌گذاری‌ها در صندوق‌های پوششی «غیرنقدشونده» هستند، به این معنی که سرمایه‌گذاران باید تا مدتی مشخص (مثلا حداقل یک سال) پول خود را در صندوق نگه دارند، که این زمان به عنوان دوره توقیف شناخته می‌شود و برداشت تنها در بازه‌های زمانی خاص مثلا هر سه ماه یک بار و یا هر دو سال یک ‌بار امکان‌پذیر است.

    انتخاب اصطلاح صندوق پوشش ریسک برای نام این شرکت‌ها دلیلی تاریخی دارد و از موقعیت‌های خرید و فروش استقراضی گرفته شده، چرا که اولین صندوق، برای پوشش ریسک معاملات اهرمی و مارجین در بازار نزولی مورد استفاده قرار گرفته بود. با گذشت زمان انواع و ماهیت مفهوم پوشش ریسک گسترش یافت و به این ترتیب در انواع مختلف سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار گرفت. امروزه، صندوق‌های پوششی با استفاده از ابزارهای مالی و تکنیک‌های مدیریت ریسک، در طیف وسیعی از بازارها و استراتژی‌ها فعالیت می‌کنند.

    هدف اکثر کسب بازدهی مثبت چه در شرایط رکود و چه در شرایط رونق بازار است. مدیران پوشش سرمایه عموماً پول خودشان را در سرمایه‌ای که وظیفه مدیریتش را بر عهده دارند سرمایه‌گذاری می‌کنند، و این موجب می‌شود هدف مدیران و باقی سرمایه گذاران در یک مسیر قرار گیرد.

    صندوق‌های پوشش ریسک، صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند که از جهات زیر با صندوق‌های سرمایه‌گذاری سنتی متفاوت هستند:

    1. تنها برای سرمایه‌گذاران مورد اطمینان و واجد شرایط در دسترس هستند

    صندوق‌های پوشش ریسک مجاز هستند که فقط از سرمایه‌گذاران و اشخاص واجد شرایط به شرط دارا بودن استانداردهای زیر پول دریافت کنند. مثلا در ایالات متحده داشتن یکی از شرایط زیر برای سرمایه‌گذار الزامی است.

    داشتن درآمد سالانه بالغ بر 200,000 دلار طی دو سال گذشته و تضمین حفظ درآمد در این سطح در آینده. برای افراد متاهل این مبلغ برابر با 300,000 دلار است.

    ارزش دارایی خالص شخصی به غیر ارزش خانه محل اقامت فرد سرمایه‌گذار بیشتر از 1 میلیون دلار باشد.

    مدیر اجرایی، شریک، متصدی و یا یک فرد واجد شرایط دیگری که خودش به صندوق پوشش ریسک وابسته باشد.

    به این ترتیب کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) سرمایه‌گذارانی که توانایی کنترل و مدیریت خطرات احتمالی ناشی از سرمایه‌گذاری گسترده‌تر را دارند، واجد شرایط و مناسب تشخیص می‌دهد. سرمایه‌گذاران نهادی، 65 درصد از سرمایه سرمایه‌گذاری شده در صندوق‌های پوشش ریسک را تشکیل می‌دهند.

    2. گزینه‌های سرمایه‌گذاری گسترده‌تری نسبت به دیگر صندوق‌ها ارائه می‌دهند

    اساسا، صندوق پوشش ریسک می‌تواند در هر چیزی مانند، زمین، املاک و مستغلات، سهام، فروش استقراضی و مشتقه پچیده، قراردادهای آتی و ارزها سرمایه‌گذاری کند. در حالی که صندوق‌های مشترک (Mutual Funds) تنها محدود به فعالیت در زمینه سهام و اوراق قرضه هستند.

    ابزارهای مالی مشتقه به مدیران صندوق‌های پوششی این امکان را می‌دهد که حتی زمانی که بازار سهام در رکود است نیز سودآوری داشته باشند. آن‌ها اغلب اهرم استفاده می‌کنند. صندوق‌های پوشش ریسک غالبا از معاملات مارجین و وجوه قرض‌گرفته شده برای افزایش سود خود استفاده می‌کنند.

    3. ساختار کارمزد 2 درصدی

    صندوق‌های پوشش ریسک، ضریب هزینه و کارمزد عملکرد را با هم دریافت می‌کنند. این ساختار کارمزد به عنوان «دو و بیست» شناخته می‌شود. دریافت 2 درصد به عنوان کارمزد مدیریت دارایی و 20 درصد از هر سودی که به دست می‌آید.

    البته این شرکت‌ها به خاطر دریافت آن 2 درصد مورد انتقاد قرار می‌گیرند؛ چرا که فارغ از کسب سود و یا ضرر این مبلغ را دریافت می‌کنند. فرض کنید، صندوقی که 1 میلیارد دلار جذب سرمایه داشت است، بدون این‌که کاری انجام دهد سالانه 20 میلیون دلار به جیب می‎‌زند.

    4. نظارت چندانی روی آنها وجود ندارد

    نهادهای ناظر بر بازار سرمایه در کشورهای مختلف بر روی فعالیت‌های صندوق های سرمایه گذاری نظارت‌های شدیدی اعمال می‌ کند، در حالی که صندوق‌های پوشش ریسک شامل هیچ یک از قوانین و مقررات نظارت بر نهادهای سرمایه‌گذاری بازار سرمایه نمی‌شوند و درب‌هایشان کاملا بر روی هر گونه بازرسی توسط دولت و یا هر سازمان ناظر بر بازار سرمایه بسته است و لذا در اختفای کامل به فعالیت‌های خود مشغول هستند.

    با این حال این بدان معنا نیست که نهادهای نظارتی اجازه کلاهبرداری به این صندوق‌ها بدهند. منظور از عدم نظارت این است که صندوق‌های پوششی می‌توانند پول را به هر روشی که بخواهند سرمایه‌گذاری کنند. صندوق‌های پوشش ریسک قدرت بالایی در مزایای صندوق پوشش ریسک جذب اعتبار دارند و ضریب بالایی در جذب اعتبار از موسسات مالی و بانک‌ها دارند. این شرکت‌ها عملا با چند برابر سرمایه خود وارد میدان تجارت می‌شوند.

    عمده تفاوت صندوق‌های پوشش ریسک با صندوق‌‎‌های سرمایه‌گذاری سنتی، اختیار عمل این صندوق‌ها در راهبردهای سرمایه‌گذاری است. از جمله راهبردهای سرمایه‌گذاری که صندوق‌های پوششی از آن‌ها استفاده می‌کنند، عبارتند از:

    1- فروش استقراضی؛ به معنای فروش سهامی است که در مالکیت صندوق نیست. در این روش صندوق با پیش‌بینی تغییر قیمت در آینده، سهامی را که در مالکیت فرد دیگری است قرض می‌گیرد تا از طریق معامله‌ی آن در بازار از نوسان قیمت بهره ببرد.

    2- استفاده از آربیتراژ؛ استفاده از اختلاف قیمت در بازارهای مختلف

    3- استفاده از ابزارهای مالی مشتقه نظیر اختیار معامله و قراردادهای آتی

    4- سرمایه‌گذاری در اوراق بهاداری که کمتر از حد ارزش‌گذاری شده باشد یا مطلوب همگان نباشد و یا اوراق بهادار تنزیل شده شرکت‌ها

    5- تلاش برای استفاده از مزایای شکاف بین قیمت جاری بازار و قیمت واقعی سهام

    6- سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور؛ سرمایه‌گذاری روی سهام یا وام بازارهای نوظهور که مستعد تورم بالا و یا رشد نوسانی هستند.

    بنا به دلایلی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، یعنی امکان سرمایه گذاری و کسب و کار های متنوع و عدم وجود قوانین دست و پا گیر، سرمایه‌گذاری در صندوق‌های پوشش ریسک با کسب سود بیشتری همراه است. اما باید بدانید که این گستردگی ممکن است مخاطره‌آمیز نیز باشد.

    برخی از معروف‌ترین نمونه‌های شکست‌های مزایای صندوق پوشش ریسک اقتصادی در ارتباط با صندوق‌های پوشش ریسک بوده است. با این حال، این انعطاف‌پذیری صندوق‌های پوشش ریسک باعث شده که برخی از مستعدترین مدیران مالی سودهای بلند مدت فوق‌العاده‌ای کسب کنند.

    ذکر این نکته ضروری است که «پوشش ریسک» در واقع تلاش برای کاهش ریسک است، اما امروزه هدف اکثر صندوق‌های پوششی، بیشینه کردن سود حاصل از سرمایه‌گذاری است. بنابراین تصور این که کاربرد این شرکت‌ها تنها پوشش ریسک است صحیح نیست.

    در واقع مدیران صندوق‌های پوششی، سرمایه‌گذاری‌های پر مخاطره انجام می‌دهند که نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌های ریسک بیشتری به همراه دارد. دقیقا همین ریسک است که سرمایه‌گذاران زیادی با عقیده «ریسک بیشتر منجر به سود بیشتر می‌شود» را به این شرکت‌ها جذب می‌کند.

    برخی از خطرات صندوق پوشش ریسک عبارتند از:

    اثر اهرم: علاوه بر پولی که سرمایه‌گذاران در صندوق‌های پوشش ریسک سرمایه‌گذاری می‌کنند، این صندوق‎‌ها اقدام به استقراض پول از بانک‌ها و نهادهای مالی می‌کنند. به عنوان مثال مطابق قوانین آمریکا صندوق‌های پوشش ریسک می‌توانند به ازای هر 1 دلار جذب سرمایه، 9 دلار از بانک‌ها مزایای صندوق پوشش ریسک یا سایر نهادهای مالی قرض می کنند، تحت این شرایط یک زیان 10 درصدی معادل با از دست دادن کل سرمایه صندوق خواهد بود.

    استقبال از دارایی‌های ریسک‌پذیر: این صندوق‌ها ذاتا به دنبال سرمایه گذاری پر ریسک تر هستند.

    عدم شفافیت کامل: استراتژی‌های معاملات، متنوع‌سازی سبد دارایی یا پورتفولیو و دیگر تصمیم‌های صندوق به صورت شفاف برای سرمایه‌گذاران اطلاع‌رسانی نمی‌شود.

    کمبود نظارت: تشکیل و فعالیت صندوق پوشش ریسک مشروط به داشتن نظارت بر روی امور مالی آن نیست بنابراین بسیاری از آن‌ها ریسک‌های ساختاری پنهان دارند.

    محصولات

    صندوق‌های سرمایه‌‌گذاری یکی از ابزارهای اصلی بازارهای مالی به‌شمار می‌‌روند که اقدام به جمع‌‌آوری مبالغ خرد از سرمایه‌ گذاران و سرمایه‌‍‌گذاری آن در انواع اوراق بهادار می‌کنند.

    Your browser does not support the video tag.

    سرمایه‌‌گذاری در صندوق‌‌ها در مقایسه با سرمایه‌ گذاری انفرادی، مزایای متعددی را نصیب سرمایه‌ گذاران می‌کند. صندوق‌‌های سرمایه‌‌گذاری با بکارگیری نیروهای متخصص و دسترسی به منابع اطلاعاتی مؤثر، سبد متنوعی از دارایی‌‌های با پتانسیل سودآوری بالا را تشکیل می‌‌دهند. ساختار صندوق‌‌های سرمایه‌گذاری سبب می‌‌شود که هزینه‌‌های ارائه این خدمات حرفه‌‌ای میان کلیه سرمایه‌گذاران تقسیم شود و سرانه هزینه هر سرمایه‌‌گذار کاهش یابد. انجام امور اجرایی مانند دریافت سود نقدی سهام و یا کوپن اوراق توسط مدیر صندوق نیز یکی دیگر از مزایای صندوق‌‌های سرمایه‌گذاری می‌باشد. یکی از جذابیت ‌های دیگر صندوق‌های سرمایه‌گذاری، معافیت مالیاتی کلیه درآمدهای آنهاست. لذا می‌‌توان گفت که صندوق‌‌های سرمایه‌‌گذاری یکی از بهترین گزینه‌‌ها برای سرمایه‌گذاران خرد محسوب می‌‌شوند چراکه این گروه قادر خواهند بود حتی با تخصیص مبالغ اندک، از مزایای یک سرمایه‌گذاری حرفه‌‌ای برخوردار شوند.

    شرکت الگوریتم در حال حاضر مدیریت سه صندوق از نوع سهام، درآمد ثابت و بازارگردانی و دو صندوق جسورانه را بر عهده دارد. همچنین به منظور پوشش کلیه خدمات قابل ارائه از طریق صندوق‌های سرمایه گذاری، تأسیس صندوق‌های دیگر را در برنامه میان‌مدت خود قرار داده است.

    مزایای صندوق پوشش ریسک

    021-88536880 (512)
    با ما تماس بگیرید

    • دوره‌های آموزشی
    • سنجش آنلاین سواد مالی
    • آموزش سواد مالی
    • راهنمای ثبت نام
    • برگزاری آزمون
    • دریافت گواهینامه
    • سؤالات متداول
    • تماس با ما
    • شبکه‌های اجتماعی
    • درخواست همکاری

    سرمایه‌گذاری فعال و منفعل

    

    در مطلب قبلی، سرمایه‌گذاری به روش GARP توضیح داده شد. در این مطلب، سرمایه‌گذاری فعال و منفعل و همچنین مزایا و معایب این نوع از سرمایه‌گذاری توضیح داده می‌شود.

    سرمایه‌گذاری منفعل
    سرمایه‌گذاران در سرمایه‌گذاری منفعل دید بلندمدت دارند. افراد با رویکرد سرمایه‌گذاری منفعل به خرید و نگهداری دارایی می‌پردازند و در برابر نوسانات بازار مقاومت می‌کنند. این دسته از سرمایه‌گذاران به علت رویکرد منفعلانه‌ای که در پیش می‌گیرند تمایل به سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها نیز دارند.

    سرمایه‌گذاری فعال
    سرمایه‌گذاران در سرمایه‌گذاری فعال دید کوتاه‌مدت دارند. افراد در این نوع سرمایه‌گذاری تمایل دارند از نوسانات بازار بهره برده و بالاتر از حد معمول سود کنند. سرمایه‌گذاری فعال نیازمند رویکرد عملی است که عموماً توسط مدیر پرتفلیو صورت می‌گیرد.
    رویکرد سرمایه‌گذاری فعال برای افرادی که وجه نقد زیادی در اختیار دارند، می‌تواند مفید باشد زیرا این امکان برای این نوع سرمایه‌گذاران وجود دارد که از برگشت‌های بازار سود خوبی بدست آورند. اما در مقابل افراد بازنشسته که درآمد برای آن‌ها حائز اهمیت است، تمایل به استفاده از رویکرد منفعل و خرید دارایی‌هایی با پتانسیل رشد طولانی مدت دارند.

    مزایا و معایب سرمایه‌گذاری فعال و منفعل

    سرمایه‌گذاری منفعل
    مزایا
    - هزینۀ کم: مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری با رویکرد منفعل، برای انتخاب دارایی‌های صندوق از شاخصی به عنوان شاخص معیار استفاده می‌کنند، بنابراین انتخاب سهام هزینۀ کمی دارد و همچنین به این علت که این رویکرد، استراتژی خرید و نگهداری سهام را در پیش می‌گیرد، هزینۀ کارمزد کمتری نیز به آن تعلق می‌گیرد.
    - شفافیت: دارایی‌های موجود در صندوق شاخصی، همواره مشخص است.

    معایب
    - محدودیت زیاد: سرمایه‌گذاری منفعل به یک شاخص خاص یا فرصت سرمایه‌گذاری از پیش تعیین شده با نوسانات کم یا بدون نوسان محدود می‌شود.
    - بازده کم: سرمایه‌گذاری منفعل نمی‌تواند بر بازار غلبه کند و بازدهی بیش از بازدهی بازار بدست آورد به این علت که منابع این نوع سرمایه‌گذاری محدود به پیروی از بازار هستند. یک صندوق با مدیریت منفعل نمی‌تواند بازدهی بیش از بازدهی بازار بدست آورد در حالی که صندوق با مدیریت فعال، می‌تواند بازده بیشتری نسبت به بازده بازار ایجاد کند که این بازده با ریسک بیشتری نیز همراه است.

    سرمایه‌گذاری فعال
    مزایا
    - انعطاف‌پذیری: مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری با رویکرد فعال نیازی به پیروی از یک شاخص خاص ندارند. آن‌ها می‌توانند سهام ارزشمندی که یافته‌اند را خریداری کنند.
    - پوشش ریسک: سرمایه‌گذاران فعال همچنین می‌توانند ریسک سرمایه‌گذاری‌های خود را با استفاده از تکنیک‌های مختلفی چون فروش استقراضی (فعلاً در ایران موجود نیست) یا اختیار فروش، پوشش دهند.

    معایب
    - پر هزینه بودن: مدیر صندوق‌های سرمایه‌گذاری با رویکرد فعال، برای انتخاب دارایی‌های صندوق از تیم تحلیل استفاده کرده و بابت آن هزینه پرداخت می‌کنند. همچنین به علت خرید و فروش زیاد سهام و هزینۀ معاملاتی که در پی آن وجود دارد، این رویکرد پر هزینه در نظر گرفته می‌شود.
    - ریسک زیاد: مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری با رویکرد فعال، مختار هستند که به هر فرصت سرمایه‌گذاری که تصور می‌کنند بازدهی بالایی خواهد داشت، ورود کنند. تا زمانی که تحلیلگران پیش‌بینی‌های درستی داشته باشند، اتخاذ این رویکرد عالی است اما در صورتی که اشتباهی مرتکب شوند، صندوق با زیان زیادی مواجه خواهد شد.

    سرمایه‌گذاری فعال و منفعل، دو روی یک سکه
    سرمایه‌گذاری فعال و منفعل، دو روی یک سکه بوده و اغلب سرمایه‌گذاری‌ها، ترکیبی از این دو استراتژی هستند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مثالی خوب در این زمینه هستند. مدیران این صندوق‌ها با وجود جسارت زیاد در سرمایه‌گذاری، درصد زیادی از سرمایۀ صندوق را به صورت غیرفعال سرمایه‌گذاری می‌کنند.